[1] Woord vooraf
[2]
[3] De begenadigde Oostenrijkse mysticus Jakob Lorber (1800-1864) stelde zich in de laatste 24 jaar van zijn leven in dienst van het Innerlijke Woord. De omvangrijke werken die hem door de Goddelijke Geest werden gedicteerd, werpen een helder licht op talrijke scheppings- en levensgeheimen en kunnen met recht als een nieuwe openbaring worden beschouwd.
[4] Het voor U liggende werk behoort tot de openbaringsgeschriften die de toestanden na de lichamelijke dood van de mens en zijn ontwikkelingsweg aan gene zijde beschrijven. Een voormalig bisschop gaat door de poort van de dood en we zien hoe zijn eigen sfeer zich vormt, aanvankelijk als een soort droomleven, dat nog geheel zijn aardse voorstellingen en wensen weerspiegelt. Wij zijn er getuige van hoe hij, - vaak met vallen en opstaan, maar begeleid door behulpzame geesten, - het pad van de kennis bewandelt en door louterende en leerzame ervaringen tot dieper inzicht en tenslotte tot geestelijk ontwaken komt.
[5] Bepaalde scènes en de manier van spreken in dit boek lijken op het eerste gezicht soms met de goddelijke inspiratie van de geschriften onverenigbaar te zijn. Men dient evenwel te weten, dat de mens na zijn sterven geheel dezelfde mens blijft in zijn spreekwijze en gewoonten, zijn gedachtenleven en inzichten. Elders in de Lorberwerken wordt ons dit ook duidelijk gemaakt:
[6] 'De wereld van de geesten is geheel en al hun eigen wereld, het werk van hun gedachten, ideeën, begeerten en hun wil’ (Grote Joh. Evang. VII/219,10)
[7] 'Niemand vindt in het hiernamaals iets anders dan hij in zijn gemoed heeft meegebracht en men staat daar geheel op eigen bodem.' (Grote Joh. Evang. VII/218,8)
[8] 'Want elk mens wordt door de aard van zijn liefde de schepper van zijn eigen innerlijke wereld en hij kan nooit in de een of andere hemel of hel komen, maar alleen in het werk van zijn liefde. Daarom staat er ook geschreven: 'En uw werken volgen u na!'.' (Geistige Sonne 11/119,13)
[9] Wanneer wij ons aardse lichaam hebben verlaten, vinden wij dus nergens een speciaal geschapen hemel of hel, want die draagt elk mens reeds in zich, maar er opent zich voor ons een nieuwe wereld die een weerspiegeling is van ons innerlijk zelf, waar wij tot zelfkennis en daardoor tot steeds verdere geestelijke groei kunnen komen.
[10] Voor de ontvankelijke lezer is dit boek een verheugend getuigenis van de liefdevolle en wijze begeleiding van de mens na de beëindiging van zijn aardse leven. Hij vindt hierin een overvloed aan duidelijke antwoorden op zijn vragen naar de laatste dingen.
[11]
[12] De Uitgever.
[13]
[14] Een geestelijke wenk voor het bestuderen van dit werk
[15]
[16] (De hier volgende 'geestelijke wenk' werd oorspronkelijk aan het slot van dit boek geplaatst. Omdat deze vermaning echter wezenlijk bijdraagt tot een beter begrip van het geheel, is zij hier aan het begin gegeven. De uitgever.)
[17]
[18] 'Wie deze speciaal beschreven taferelen uit het hiernamaals gelovig ter harte neemt, zal kunnen begrijpen, hoe het er met de mens na het afleggen van het aardse lichaam in het rijk der geesten uitziet en zal zich daarnaar kunnen richten. Een wereldmens echter zal deze evenals trouwens de hele Heilige Schrift, ongelovig verwerpen als een dwaas verhaal van een schrijver zonder verstand. Dat maakt werkelijk niets uit, want binnenkort zal hij immers toch daar aankomen, waar niemand buiten Mij hem zal kunnen helpen.
[19] Zou de een of andere poëtische of filosofische betweter mogelijkerwijs aanstoot nemen aan sommige uitlatingen van Martinus, omdat zij hem voor een deel te aards, te banaal en te ongeestelijk klinken, hem zij gezegd: 'Waar een aas ligt, verzamelen zich de gieren.' De menselijke geest is aan gene zijde wat zijn denken en handelen betreft precies dezelfde als op aarde. Wordt hij echter gelouterd en van al zijn onzuiverheden bevrijd, dan zal ook hij spreken als een zuivere geest zonder smet en onzuiverheid.
[20] Hoewel door deze onthulling de geestenwereld nagenoeg volledig is belicht wat betreft de zeer verschillende wijzen waarop zielen en geesten aan gene zijde geleid worden, moet u dit niet zien als een algemeen geldend geval van leiding. Dit is een speciaal en individueel geval van leiding, dat enkel de reiniging en voleinding van Martinus ten doel heeft. Nochtans zijn alle beschreven taferelen die zich rond Martinus afspelen als een gesloten geheel te beschouwen.
[21] Neem dit gelovig aan, dan zult u aan gene zijde een minder moeizame weg bewandelen dan de vele duizenden, die in hun onwetendheid geen enkel begrip hebben van het leven aan gene zijde.
[22] Mijn genade, Mijn zegen en Mijn liefde zij met u allen! Amen!'

«« 0 / 204 »»