[2] Ik voel nu een diep berouw over alles wat ik heb gedaan; maar met al mijn berouw laat het gebeurde zich niet meer ongedaan maken en dus blijft ook de schuld en de zonde, die het zaad en de wortel is van de dood, onveranderd bestaan. Hoe kan men als men gezondigd heeft genade van de Heer krijgen? Dat schijnt mij een volledig onmogelijke zaak te zijn.
[3] Daarom meen ik, daar ik nu volkomen inzie dat ik als zodanig geheel rijp ben voor de hel, dat de zaak op geen enkele wijze is te veranderen, tenzij ik door een almachtige goddelijke toelating met mijn huidige inzicht nog eens op aarde zou worden gezet, om daar zoveel mogelijk mijn fouten weer goed te maken. Of - daar ik voor de hel zo'n ontzettende angst heb - de Heer zou mij mogelijk voor alle eeuwigheid als een geheel onbeduidend wezen ergens in een uithoekje kunnen plaatsen, waar ik dan als een hoogst eenvoudige landman mij op de schrale grond het allernoodzakelijkste met mijn handen kan verwerven. Daarbij zie ik dan van ganser harte af van een hogere zaligheid, omdat ik mijzelf voor de onderste trap van de hemel beslist te onwaardig houd.
[4] Dat is zo mijn gevoel; want mijn mening kan ik het niet noemen, omdat ik het gevoel heb, dat dit nu het enige is, waarop ik innerlijk voor mijn leven aanspraak durf te maken. Er is op de volslagen bedorven wereld ook niets meer te veranderen, want de algemene gang van zaken is daar nu door en door slecht, zodat het bijna onmogelijk wordt om goed te zijn en tegen de stroom in te zwemmen.
[5] De regeringen doen wat zij willen en de religie gebruikt men nog slechts als politiek opium voor het gewone volk, om het gemakkelijker in toom te houden en voor alle mogelijke dingen dienstbaar te maken! De paus zou zelf eens moeten proberen de religie een andere, alleen geestelijke betekenis te geven, dan zal men tegen zijn verkondigde onfeilbaarheid meteen luidruchtig in het geweer komen. Hieraan kan men duidelijk zien hoe moeilijk het nu is - vooral als bisschop – de juiste weg volgens het Woord van God te bewandelen, omdat hij op al zijn paden en wegen door een legioen geheime bespieders in de gaten wordt gehouden.
[6] Dat alles ontneemt weliswaar noch een bisschop noch enig ander mens de vrije wil; maar hoezeer wordt daardoor het handelen bemoeilijkt, ja in veel gevallen zelfs onmogelijk gemaakt - wat de Heer zeker ook niet onbekend zal zijn.
[7] Het zou weliswaar juist en billijk en in deze tijd bijna noodzakelijk zijn, vanwege Gods woord een martelaar te zijn; maar wat zou dat voor zin hebben? Men hoeft slechts één woord los te laten over het misbruik dat er van de heilige religie wordt gemaakt of men zit in het gevang met het gebod om altijd te zwijgen, of men wordt geruisloos naar de andere wereld geholpen.
[8] Ik vraag je wat voor zin zou het kunnen hebben, wanneer iemand pal tegen de stroom in zou willen zwemmen, door de zuivere waarheid te verkondigen en zichzelf zou willen opofferen voor de arme verblinde mensheid?
[9] Wanneer men echter uit ervaring weet, dat men totaal niets kan uitrichten in een wereld die van top tot teen in het grootste kwaad is vervallen en niet te helpen is, dan wordt het tenslotte zelfs vergeeflijk als men bij zichzelf uitroept: Mundus vult decipi, - ergo decipiatur (* De wereld wil bedrogen worden, - daarom moge zij bedrogen worden!)
[10] Ik denk nu echter ook: De Heer zal zeker ieder mens trachten gelukkig te maken; maar als de mens beslist de hel boven de hemel verkiest, dan vermag Hij, de Almachtige, tenslotte zelfs niet te verhinderen dat die mens naar de eeuwige poel afdaalt - bij welke gebeurtenis ook de allerwijste niets anders zal zeggen dan: Si vis decipi, ergo fiat (** Wanneer jij bedrogen wilt worden, dan geschiede het!).
[11] Daarmee wil ik mij tegenover jou niet in het minst goed praten of mijn schuld minder maken dan zij is. Alleen wil ik zeggen, dat men nu op de wereld meer een gedwongen dan een vrijwillige zondaar is, waarmee de Heer toch zeker genadig rekening zal houden!
[12] Ik bedoel niet, dat Hij mij mijn grote schuld daarom minder aan zou moeten rekenen dan zij in werkelijkheid is; alleen zou ik graag willen dat er rekening mee wordt gehouden, omdat de wereld werkelijk wereld is, waarmee zelfs met de beste wil niets is te beginnen en ook omdat men tenslotte de goede wil wel moet verliezen om haar te verbeteren, daar men maar al te duidelijk inziet, dat men haar niet helpen kán.
[13] Mijn geliefde redder, wees daarom niet boos op mij, want ik spreek nu zoals ik het tot nu toe heb begrepen en ingezien. Jij zult het zeker beter weten en mij daarover onderwijzen, want ik heb uit jouw woorden begrepen, dat jij vol ware goddelijke wijsheid bent en mij de juiste informatie zult geven over wat ik moet doen om tenminste aan de hel te ontkomen.
[14] Daarbij geef ik je ook nog de verzekering, dat ik - zoals jij wenst - mijn vroegere leider van harte vergeef! Want ik was immers alleen maar kwaad op hem, omdat ik tot nu toe nog niet kan begrijpen, wat hij eigenlijk met mij van plan was. Hij liet weliswaar heel vaag doorschemeren, wat hij met mij voorhad; maar dat hij van zijn kant mij zo ongehoord lang alleen liet, moest er wel toe leiden dat ik tenslotte toch boos op hem werd. Maar nu is alles voorbij en indien hij nu terug kwam, zou ik hem terwille van jou meteen om de hals vallen en kussen als een zoon zijn vader, die hij lange tijd niet heeft gezien!'
«« 14 / 204 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.