[1] BISSCHOP MARTINUS zegt: 'O, o, o, hoe komen jullie er bij! God, het allerhoogste, oneindige wezen, dat in het eeuwig ontoegankelijke licht woont en met Zijn onmetelijke kracht de hele eeuwige oneindigheid vervult, zou Zich ooit in een mensengestalte vertonen en met handen werken net als wij?
[2] God vervult wel dergelijke mensen en geesten - de ene meer, de ander minder - met Zijn genadelicht. Maar daarom blijft er tussen God en mens nog altijd een oneindige kloof bestaan.
[3] Jezus was wel onder alle mensen de meest van Gods kracht vervulde mens, maar daarom toch evenmin als wij een God. Voor geen enkel denkend mens of denkende geest is het aanvaardbaar, als men zou moeten geloven, dat de kleine planeet aarde het hoofdcentrum van de hele schepping zou zijn; tegen deze veronderstelling zouden de zonnen toch zeker willen protesteren!
[4] Daarom nu wel verstandig zijn hier in het eeuwige rijk van de geesten! Het is genoeg dat wij op de wereld zo dom zijn geweest en brood, wijn en niet zelden beelden van houtsnijwerk voor godheden hebben versleten, terwijl wij in de zon de heerlijkste afbeelding van de Godheid hadden.
[5] Beschouw mij en mijn twee liefste en beste vrienden als dat wat we zijn, dan zullen jullie nooit meer door zo'n domme vrees geplaagd worden.
[6] Ik weet wel dat de heer en meester van dit huis machtiger en wijzer is dan wij allen tezamen. En hij kan ook misschien heel goed die Jezus zijn, die ons de meest wijze leer gaf. Maar voor God moeten jullie hem niet houden, maar slechts voor datgene, wat hij is, namelijk - zoals ik al eerder heb gezegd - de beste, meest wijze en daarbij de meest met Godskracht vervulde mens ter wereld!
[7] Jullie weten toch, hoe hij op de wereld gedood is door de meest miserabele mensen! Kunnen jullie aannemen dat God als grondoorzaak van alle zijn en leven Zich in ernst door de ellendige mensen zou kunnen laten doden?
[8] Wat zou er wel met een huis gebeuren, als men zijn grondvesten zou vernielen? Kijk, het zou al gauw in elkaar storten!
[9] Wat zou er wel met de hele schepping die toch het eigenlijke Godshuis is, gebeuren op het ogenblik, dat men God Zelf zou hebben vernietigd? Wie zou er zonder God hebben kunnen leven? Zou de dood van God al niet lang van te voren alle leven en bestaan hebben vernietigd? Lieve vrienden, wees daarom verstandig in de geestenwereld!'
[10] IEMAND UIT HET GEZELSCHAP zegt weer: 'Vriend, het lijkt weliswaar of je heel wijs hebt gesproken om ons te troosten. Alleen ben jij verder van het doel af dan wij, ofschoon je in voortdurende omgang bent met de Heer, terwijl wij arme zondaars, zoals ook passend is, ons diep beschroomd voelen en vrees voor Hem hebben!
[11] Ik zeg je echter als zondaar: in de ware wijsheid kun jij nog niet eens tot tien tellen - en toch wil je over Gods innerlijke wijsheid oordelen? Zolang jij God alleen naar Diens omvang waardeert, zal Jezus jou zeker nog lang te klein en te onbeduidend voorkomen. Als je echter bedenkt, dat God niet alleen zonnen en planeten heeft gemaakt, maar ook de muggen, dan zal het je misschien duidelijk worden, dat God zich ook met de kleinste dingen even goed inlaat als met de grootste. En dat het Hem ook mogelijk is Zich als mens aan de mensen te tonen, ze te leren en ze op de goede weg te brengen. De zonnen zal Hij zeker ook als Zon van alle zonnen leiden!
[12] Wij mensen begrijpen alleen maar een mens en dus ook God alleen in de mens Jezus. De zonnen echter begrijpen wij niet; daarom zouden zij zonder Jezus voor ons een vergeefse Godheid zijn!
[13] Zie, dat is mijn verstand! Ga en leer jouwen onze gastheer beter kennen, kom daarna terug en vertel ons allen of ik ongelijk had!'
[14] Bisschop Martinus verlaat nu het gezelschap en komt helemaal verbluft bij ons terug.

«« 28 / 204 »»