[1] Het zal hier niet nodig zijn, zoals wellicht bij het beschrijven van een andere ster, de standplaats van deze stralende ster (de zon) nader aan te duiden, omdat iedere dag dit toch al overduidelijk doet. Daarom zullen we eerst de vraag stellen en oplossen: Wat is de zon? Na het oplossen van deze vraag zal alles gemakkelijk op zijn plaats vallen en beslist met wondere helderheid uiteengezet kunnen worden. Laten we de vraag dus nog een keer stellen en vragen: Wat is de zon?
[2] De zon kunnen we met betrekking tot de om haar heen cirkelende planeten een vaste ster noemen; op zichzelf is ze echter slechts een volmaakte planeet, aangezien ook zij (evenals de aarde met haar maan rond de zon cirkelt) zich samen met de om haar heen cirkelende planeten rond de jullie reeds bekende centraalzon beweegt - een reis, die natuurlijk wel wat langer duurt dan die van de aarde rond de zon; want ze heeft voor het voltooien van deze grote baan bijna 28000 aardse jaren nodig.
[3] Nu weten we dus, dat de zon niet enkel en alleen zon is, maar dat ze veeleer een volmaakte planeet is, die evenredig met haar planetaire grootte met meer licht omgeven is dan welke van de om haar heen cirkelende, veel kleinere planeten ook.
[4] Maar als de zon op zichzelf een volmaakte planeet is, dan moet ze zeer zeker ook alle planetaire bestanddelen in zich bevatten, die op alle overige om haar heen cirkelende planeten in sterk verminderde potentie aanwezig zijn. Derhalve moet er op de zon datgene met grote volmaaktheid te vinden zijn, wat in veel kleinere vorm en dus ook veel onvolmaakter voorkomt op de planeten Mercurius, Venus, de aarde en haar maan, op Mars, op de vier kleine afzonderlijke planeten Pallas, Ceres, Juno en Vesta, op Jupiter en de vier manen daarvan, op Saturnus en zijn ringen en zeven manen, op Uranus en de vijf manen daarvan en op een nog verder verwijderde planeet met zijn drie manen, en tenslotte op alle bijna twaalfduizend miljoen kometen, die zich nog op zeer grote afstanden rond deze zon bewegen.
[5] Ofwel, in het kort gezegd: de volmaakte planeet zon is het in natuurlijk opzicht volmaakte toonbeeld van al zijn kosmische kinderen; ofwel: op deze volmaakte planeet komen alle dingen zelfs in natuurlijk opzicht levend volmaakter voor dan op welke planeet, maan of komeet ook. - Laten we er voor een beter begrip direct enkele voorbeelden aan toevoegen.
[6] De aardbodem van jullie planeet is dood, hard, steenachtig, en niet in staat om zonder het licht van de zon iets voort te brengen. De aardbodem van de zon daarentegen is zacht en mild, niet steenachtig en niet zanderig, maar hij is zo zacht als het vlees van een mens. Ofwel, opdat jullie het nog beter begrijpen: hij is vrijwel overal elastisch, zodat niemand, die eventueel op de grond zou vallen, zich pijnlijk zou kunnen bezeren; want het zou zijn alsof hij op een met lucht gevuld kussen viel. Bij deze gesteldheid is de aardbodem echter niet zo taai zoals bij jullie bijvoorbeeld het zogenaamde ‘gummi elasticum’, maar hij is heel los, en hij is niet alleen in zijn geheel zo elastisch, maar reeds in de kleinste delen ervan, die op zichzelf louter met de werkelijke levensether gevulde hulsjes zijn.
[7] Dat is bij de bodem van jullie planeet weliswaar ook het geval; die hulsjes zijn als zodanig echter te stug en geven niet mee bij een stoot of een val, maar worden daardoor enkel steviger tegen elkaar geperst. En wanneer ze vele jaren achtereen ongestoord zo in lagen naast en over elkaar liggen grijpen ze elkaar tenslotte zo hardnekkig vast, dat ze als gevolg van dit wederzijdse vastgrijpen geheel en al tot steen worden en in die toestand dan natuurlijk ook nog veel hardnekkiger weerstand bieden dan eerst, toen ze nog afzonderlijk en losser over elkaar heen lagen; en om die reden moet de vegetatie op een planeet dan ook veel schraler dan op de volmaakte zonneplaneet.
[8] Want op een planeet, zoals bijvoorbeeld jullie aarde er één is, moet een van een levende kiem voorzien, grover zaad eerst in de aardbodem verteren en door deze daad het hulsje aarde, dat het omgeeft, dwingen om mee te verteren of veeleer zacht te worden, opdat de vrij geworden, levende kiem weldra uit deze zacht geworden hulsje aarde de bij hem passende etherische voeding kan opzuigen. Daarna moet hij echter een groot aantal wortels tussen de aardehulsjes in drijven, deze daardoor zacht maken en ze dan door zijn toenemende volume hardnekkig kapot drukken, om zodoende de verdere noodzakelijke voeding voor zijn plantengroei te verkrijgen.
[9] Is dat ook noodzakelijk op de volmaakte zonneplaneet? - Kijk, wat dat betreft is er een groot verschil. Omdat de aardbodem van deze planeet zo zacht, teer en mild is, grijpen de bij een plant behorende delen zonder zaad al rechtstreeks in de aarde zelf en schieten ze boven die aarde op als talloze, zeer uiteenlopende en nuttige gewassen, waarvan de schoonheid, kwaliteit en nuttigheid al het voorstelbare op alle andere planeten even veelvuldig overtreft als de zon met haar licht en haar grootte boven al deze kosmische kinderen van haar uitsteekt.
[10] Op de zon heeft dus noch een boom van welke soort ook, noch een struik, noch een plant wortels en zaad, maar alles groeit en ontstaat nagenoeg op dezelfde manier als bij jullie het oorspronkelijke steenmos, de schimmelplanten en zwammen. Alleen zijn deze gewassen niet zo vergankelijk en hebben ze niet zo’n korte levensduur als de zojuist genoemde gewassen op jullie planeet; maar waar zulke krachten iets laten opgroeien, daar groeit het altijd maar door. En ook al wordt zo’n gewas door de natuurlijke zonnebewoners in zekere zin afgehakt, dan wordt het daardoor niet gedood, maar vernieuwt de omgehakte boom of de weggenomen plant zich al gauw weer. Want omdat de wortels van zo’n gewas niet zo grof-materieel zijn maar op vurige ether-aderen lijken, herstelt die vegetatieve kracht zich na het eerdere wegnemen weer en groeit ze op met nieuwe pracht en heerlijkheid.
[11] Nu zou menigeen kunnen denken en zeggen: Ja, als de gewassen op deze manier niet uit te roeien zijn, zullen ze dan niet al gauw ieder vlak gedeelte van deze planeet zo sterk in beslag nemen, dat er behalve zij geen ander, vrij wandelend wezen kan bestaan?
[12] Dat is daar echter absoluut niet zo, want de natuurlijke mensen van deze volmaakte planeet hebben een nog veel sterkere wilskracht dan de vegetatieve, stuwende kracht van de aardbodem van de zon. Om deze reden groeit er op de zon dan ook geen boom, geen struik, geen plant of een grashalm zonder toedoen van de menselijke wil. De menselijke wil is daar dus het enige, oneindig veelsoortige en diverse zaad voor alle vegetatie op deze volmaakte planeet. Daarom groeit er alleen daar bijvoorbeeld een boom of een plant uit de aardbodem van de zon, waar en in de vorm zoals een zonnemens die wil hebben. Daarom bestaat er op deze volmaakte planeet ook absoluut geen blijvende, gelijkvormig voorkomende soort in het rijk van alle planten, maar de soort richt zich altijd naar wat een mens op een bepaald moment wil. - Wanneer een mens echter een boom of een plant door zijn wil uit de bodem heeft geroepen, kan niemand anders die uitroeien, behalve alleen degene, die de plant tevoorschijn heeft geroepen; of alleen kan iemand anders dat doen, wanneer hij door de verwekker gevolmachtigd is.
[13] Om deze reden bestaat er op de zonneaarde dan ook een werkelijk oneindige verscheidenheid in het plantenrijk. Want reeds bij twee naaste buren bevinden zich geen twee planten van dezelfde soort, maar ieder ontlokt aan de grond, die hij bewoont, ook andere planten. Ieder van jullie zou dus vele duizenden jaren door de wijde vlakten van de zonneaarde kunnen zwerven, en daarbij zal hij dan steeds weer nieuwe en ongelooflijk prachtige plantensoort en vormen tegenkomen; maar ook op die lange reis zou hij geen twee soorten vinden, die volkomen op elkaar leken. - Kijk, uit dit voorbeeld kunnen jullie je nu bij voorbaat al enigszins een klein idee vormen, waarom de zon een volmaakte planeet is. Want op ieder hemellichaam of kleinere planeet komen soortgelijke dingen voor, alleen onvolmaakt.
[14] Zo kunnen ook planten, die op jullie aarde bestaan, veranderd en veredeld worden, maar op een veel moeizamere en verreweg meer gebonden manier. - Alleen in de geest is ook op de overige planeten een soortgelijke volmaaktheid bij de mensen zichtbaar, zoals bijvoorbeeld de vruchten van dichterlijke fantasie, hetzij in de taal van begrippen, die door het woord worden uitgedrukt, hetzij in de taal van de beeldvorming, die door overeenkomstige beelden wordt uitgedrukt met behulp van kleuren of andere, voor de beeldvorming geschikte voorwerpen; heel in het bijzonder echter door de taal van de klanken, waarin zo’n componist de grootste verscheidenheid kan ontplooien, wanneer zijn geest in dit vakgebied geheel gewekt is. Maar ondanks dit alles is zelfs deze volmaaktheid van de uiterlijke vorm op de planeten slechts een zwakke afspiegeling van al die dingen, die in ieder denkbaar opzicht op de volmaakte planeet van de zon aanwezig zijn.
[15] Dat de zon een volmaakte planeet is en derhalve alles van de planeten in zich moet bevatten, is af te leiden uit het feit, dat alles op de planeten door het van de zon uitstralende licht wordt gevormd. Het verschil tussen de volmaakte en de onvolmaakte planeten is alleen te zien aan het feit, dat op de laatstgenoemden alle vormen, die aan het licht van de zon ontspringen, noodzakelijke en bepaalde, niet gemakkelijk wijzigende vormen zijn en zelfs nog te tellen zijn, terwijl op de volmaakte zonneplaneet alle vormen vrij zijn en door niets anders gebonden zijn dan door de band van de mensen daar, en derhalve ook ontelbaar en tot in het oneindige verschillend zijn.
[16] Af en toe gebeurt het weliswaar ook, dat zelfs op de onvolmaakte planeten door de inwerking van de zon soms oudere bestaansvormen ten onder gaan en dat daarvoor in de plaats andere tot leven komen. Alleen gebeurt zoiets op de planeten heel zelden, en de periode van verandering en overgang vereist een veel langere tijdsduur dan op de volmaakte zonneplaneet.
[17] Zo zijn er op jullie aarde weliswaar al enkele duizenden soorten bomen, struiken, planten en grassen teloor gegaan, waarvan er hier en daar tussen lagen steen nog afdrukken worden gevonden. Ook zijn er verschillende soorten reusachtige oerbomen ten onder gegaan, en het hout daarvan wordt alleen nog ontdekt als zwarte steenkool. Bij dezelfde ondergang zijn er ook een groot aantal reusachtige dieren volkomen uitgestorven, zoals bijvoorbeeld de mammoet en een groot aantal van dergelijke grote gevleugelde amfibieën, die nu nog onder de naam ‘hagedis’ bekend staan.
[18] Zo zijn zelfs de reusachtige lichamen van vele mensen teloor gegaan, en evenzo verscheidene soorten grote vogels en niet minder vele vissen, die tegenwoordig nergens meer onder alle bekende dieren niet meer worden aangetroffen, maar uiterst zelden hier en daar tevoorschijn komen uit de stenen, waarin ze wat hun vorm betreft nog heel goed bewaard zijn gebleven.
[19] Maar, zoals gezegd, al deze veranderingen op een onvolmaakte planeet vinden ten eerste heel langzaam plaats, terwijl de daarop volgende vormen niet zo sterk afwijken van de voorgaande als bij de steeds plaatsvindende veranderingen op de volmaakte zonneplaneet.
[20] Om deze reden kan de zon dus een volmaakte planeet worden genoemd, omdat alles, wat er maar op alle planeten voorhanden is, in de meest volmaakte zin ook op haar bodem in de grootste, steeds wisselende verscheidenheid als het ware levend aanwezig is. Uit wat er tot nu toe gezegd is, moet het iedereen duidelijk beginnen te worden dat de zon werkelijk een volmaakte planeet moet zijn, omdat ze een volmaakt toonbeeld is van al datgene, wat aan een planeet zelf, gerekend vanaf zijn middelpunt, in al zijn onderdelen vorm geeft en wat er aan het oppervlak ervan tevoorschijn komt. Want als dat niet zo zou zijn, hoe zouden de stralen van de zon dan soortgelijke dingen op de planeten tevoorschijn kunnen roepen?

1 / 74 »»