[1] Hebben de zonnebewoners soms ook een sabbat of een andere rustdag?
[2] O, hoe zou dat op de zon mogelijk zijn, aangezien daar noch afzonderlijke dagen noch afzonderlijke nachten bestaan - hoe zouden daar sabbats of rustdagen zijn? Daarom heerst er op de zon ook altijd een andere orde dan op de planeten.
[3] Maar desondanks wordt er toch ook op de zon een tijd vastgesteld, waarop men van de gebruikelijke dagelijkse bezigheden uitrust. - Maar wanneer breekt zo’n tijd aan?
[4] Jullie weten, dat de hele zon in 29 dagen om haar as draait. Jullie weten ook, dat de zonnebewoners de sterrenhemel boven hen heel goed kunnen zien. Met name zien zij die vaste sterren heel goed, die jullie tot de eerste, tweede en derde grootte rekenen - welke de zonnebewoners bijna net zo groot zien als jullie de zon. Dat geldt voor de vaste sterren van de eerste en tweede grootte. De sterren van de derde grootte zien zij echter als meer dan de helft kleiner. Af en toe, bij een ongewoon kalme en heldere lucht, kunnen zij ook wel sterren van de vierde en vijfde grootte ontdekken; maar verder reikt het oog van de zonnebewoners van deze gordel niet.
[5] Wanneer de bewoners die vaste ster, die jullie Sirius noemen, als grootste en meest stralende ster juist zien opgaan, dan begint er een rustdag, die duurt tot deze ster ongeveer tot aan het zenit geklommen is, waarvoor in jullie aardse dagen gerekend een tijd van iets meer dan zeven dagen nodig is.
[6] In deze tijd moet iedere andere pendel gestopt worden. Alleen de hoofdpendel van de tweede of ‘grote’ tempel mag nooit stil blijven staan. - Gedurende deze tijd wordt er dan ook nergens gewerkt of iets geleerd, maar iedere huisvader blijft met zijn gezin in zijn huis. En in deze tijd mag door niemand een voet voorbij de grens van de zuilen van een huis gezet worden, behalve alleen bij het jullie reeds bekende, dreigende, grote gevaar van de elementen, dat echter in de eerste helft van het verschijnen van deze ster zelden optreedt, maar wel in de tweede helft, die even lang duurt als de eerste (maar het spreekt vanzelf dat dit in één en dezelfde streek niet altijd zo is, maar onder bepaalde voorwaarden onder invloed van een hogere orde, dat wil zeggen overeenkomstig de orde en overeenkomstig de wil van de goddelijke wijsheid).
[7] Wat doen de mensen dan in deze tijd in hun woningen? - Ze leggen zichzelf bepaalde geloften op en houden die gedurende deze tijd dan uiterst punctueel.
[8] Zo’n gelofte bestaat gewoonlijk uit allerlei oefeningen in zelfverloochening, wat er ongeveer zo uitziet als bij jullie het ware vasten. Maar dit gebeurt niet in ieder huis op dezelfde manier, maar al naargelang de een of andere ontdekte zwakheid van het gezin van een huis.
[9] Als een gezin erg praatlustig, dan wordt gedurende deze tijd aan alle tongen een volkomen vasten opgelegd; en niemand mag dus gedurende deze tijd ook maar een woord over zijn lippen krijgen, maar dient zich alleen aan innerlijke beschouwingen over te geven. - Let wel: een dergelijk vasten zou ook op aarde buitengewoon nuttig en aanbevelenswaardig zijn, met name in die huizen, waar van de vroege morgen tot de late avond veel nutteloze onzin wordt gebabbeld, en waar de eer van de naaste zoveel mogelijk gedegradeerd wordt en meer van dat dwaze geklets.
[10] En verder: waar in een huis op de zon de mensen erg op eten gesteld zijn, wordt gedurende deze tijd zo weinig mogelijk gegeten, om daardoor deze zwakte weer een halt toe te roepen.
[11] Als er in een huis ruziezoekers zijn, wier karakter ongeveer zo is dat iedereen graag gelijk heeft en zijn mening als de beste erkend wil zien, dan moet gedurende deze tijd iedere lust tot gelijkhebberij geheel en al ophouden, en de een moet de ander onbetwist zijn gelijk laten - met name diegenen in een gezin, die het meest op de voornoemde manier ruzie maken. Omdat gedurende deze tijd ook alle kinderen van de lagere scholen naar huis komen, zijn er in ieder woonhuis ook altijd een groter aantal mensen; als er ruziemakers bij zijn, komt deze tijd en het daarmee gepaard gaande vasten hun heel goed van pas.
[12] En zoals gezegd, op deze manier wordt dit vasten in ieder huis verschillend uitgevoerd, al naargelang men gemerkt heeft dat de een of andere zwakheid overheerst.
[13] Als de ster het zenit heeft bereikt, dan zijn alle poorten van het huis weer geopend, en iedereen haast zich naar buiten naar de drie tempels om daar de passende dank te brengen voor de verkregen sterking gedurende deze tijd. - Aan wie? - Dat zullen jullie zonder meer wel begrijpen.
[14] Na het beëindigen van de dankzegging, het wederzijdse zegenen en de algemene zegening door de hoogste priester, gaat iedereen dan weer haastig naar huis en begint daar weer aan het gewone dagelijkse werk.
[15] Dit is de ceremoniële religieuze cultus van de zon. Wat echter de geestelijke religieuze cultus betreft, die duurt ononderbroken voort. Want het hele leven van een zonnebewoner bestaat eruit, dat hij zich onophoudelijk bezig houdt met het leren kennen en nauwkeurig opvolgen van de goddelijke wil; en dat is toch wel het meest geestelijke deel van iedere religieuze dienst. Het allergeestelijkste deel is echter, dat de mensen met elkaar over Mijn menswording spreken en proberen het grote liefdeswerk ervan steeds dichter te benaderen. Dat is dus het allergeestelijkste deel van de religieuze cultus van de zonnebewoners.
[16] Merkwaardigerwijze, althans voor jullie, wordt op de zon ook het sterven van een mens bij de religieuze cultus getrokken. - Waarom eigenlijk? - Omdat het sterven op de zon, met name op deze gordel, een buitengewoon geestelijk aanzien heeft.
[17] Nu zullen jullie vragen: Hoe gaat dat dan? - Eventjes geduld, dan zullen jullie het direct te weten komen.
[18] De mensen worden daar nooit ziek. Maar wanneer hun geest de passende rijpheid heeft bereikt, vernietigt hij in één ogenblik zijn omhulsel door een vlammende uitbarsting van zijn wezen en gaat dan naar een hogere wereld, waar wij later nog over zullen horen.
[19] Wat dit betreft hebben we direct aan het begin enige aanwijzingen gekregen; maar in het volgende zullen wij deze dingen nog veel uitvoeriger bespreken.
[20] Kijk, omdat de mensen op de zon in zekere zin plotseling verdwijnen wanneer ze sterven, wordt dat verdwijnen door de zonnebewoners met een innerlijke, geestelijke godsdienstoefening gevierd: de Heer wordt geprezen, omdat Hij weer een broeder van aardse banden heeft bevrijd en hem naar het oer-rijk van al het licht en al het leven heeft teruggebracht!
[21] Dit geestelijke deel van de religieuze cultus wordt dan ook de ‘laatste lofzang’ genoemd, omdat er na een aldus gestorven mens dan geen meer volgt.
[22] Weliswaar wordt een gestorven mens niet uit de herinnering van de nog levenden gewist, omdat op de zon het vak wereldgeschiedenis veel beter gehandhaafd wordt dan op een planeet, en heel in het bijzonder op jullie aarde, waar eventueel alleen die personen voor de geschiedenis behouden blijven, die hun hoofden hebben laten kronen of die de meeste broeders hebben doodgeslagen! - Zo is het op de zon niet gesteld met het vak wereldgeschiedenis, maar in de tempels wordt iedere bewoner opgeschreven, en wel aan de hand van zijn karakter en zijn manier van leven, en hoe hij getuige is geweest van het een of andere grote natuurverschijnsel. Ook worden de voortbrengselen van zijn wil bewaard, en wel in de woonhuizen zelf; daarom is daar geen enkel sieraad, dat zo’n woonhuis siert, voor niets, maar het is een betekenisvolle letter in het boek van de geschiedenis van een mens, die in dat huis heeft gewoond.
[23] Op zo’n manier wordt de gedachtenis van een gestorven mens op de zon dan ook niet gevierd zoals bij jullie op aarde, zoals door rijke lijkstoeten en daarop volgende, bijna eeuwig durende missen. Maar wel wordt de gedachtenis van een gestorven mens gevierd door herhaalde malen te beschouwen wat hij door Mijn in hem wonende genade heeft gedaan. En dit is ook onvergelijkelijk veel beter dan alle betaalde godsdienstoefeningen voor een gestorvene. Maar diegene, die zich laat betalen om Mij zodoende via de weg van ijdele ceremonie tot helpen te dwingen, gaat altijd de allerverkeerdste weg. Want waarlijk Ik zeg jullie: Eerder zal het gekwaak van een kikker Mij ertoe bewegen een genade te verlenen dan een betaald gebed. - En geloof maar, dat van alle ondeugden die een mens doet deze bovenaan staat, namelijk als iemand zich voor passende krachtige gebeden door zijn broeders laat betalen. - Wanneer een vlieg zoemt, of een molen rammelend draait, of een kikker in een plas kwaakt, waarlijk, dat vind Ik aangenaam, maar een gebed voor geld is in Mijn ogen weerzinwekkend mondspeeksel, etter en allerafschuwelijkste stank; meer hoef Ik jullie niet te zeggen!
[24] Uit dit weinige zullen jullie heel gemakkelijk kunnen afleiden waar al die rijk uitgedoste begrafenisplechtigheden en daarop volgende zielenmissen toe dienen. Meer hoef Ik jullie alweer niet te zeggen, maar Ik verwijs jullie enkel naar het evangelie. Lees dat, dan zullen jullie ontdekken welk loon Ik de joodse priesters beloofd heb voor het feit dat ze voor geld de arme weduwen en wezen lange gebeden hebben voorgelogen. Wanneer jullie zulke teksten goed overdenken, zullen jullie daaruit heel gemakkelijk kunnen opmaken hoe het met jullie begrafenisplechtigheden, met name de rooms-katholieke, gesteld is.
[25] Maar genoeg hierover! - Laten we nu weer naar onze zon terugkeren en daar nog even een huis bekijken, waarin de vader of de moeder verlost is. Want op de zon sterven absoluut geen kinderen, maar daar moet alles in de grootste orde tot volkomen rijpheid komen, met name op deze gordel.
[26] Wat gebeurt er eigenlijk met het achtergebleven partner19? - De achtergebleven partner draagt het hele huishouden over aan de oudste zoon, en leeft daarna nog, gedurende de tijd die nodig is totdat de geest volledig rijp is, in het huis als leraar en raadgever in goddelijke dingen.
[27] De weduwnaar of de weduwe heeft daarna ook nog herhaaldelijk ontmoetingen met de overledene. Zo’n geestverschijning wordt echter door niemand anders gezien dan alleen door degene, met wie deze in een eeuwig blijvende, echtelijke verbinding staat.
[28] Om die reden huwt op de zon ook niemand voor de tweede keer, maar slechts één keer, en wenst zijn hele leven lang niets anders dan de eeuwige onafscheidelijkheid met het voorwerp van zijn hart.
[29] Dat is wel het meest opmerkelijke wat deze belangrijkste gordel van de zon heeft. Daarom zullen we deze beschouwing nu ook afsluiten en ons naar de naburige, natuurlijk wel wat kleinere gordel begeven.
[30] Maar daarbij moet altijd goed in het oog gehouden worden, dat er aan iedere kant van de hoofdgordel nog zeven gordels zijn, die overeenkomstig de orde met elkaar harmoniëren. Wanneer wij dus naar een gordel kijken en er maar over één gordel gesproken wordt, moeten daaronder altijd twee harmoniërende gordels verstaan worden. - omdat een gordel aan de zuidkant van de hoofdgordel en een gordel aan de noordkant van de hoofdgordel op de zon met slechts enkele verschillen altijd één en hetzelfde karakter hebben.
[31] Wat echter de volgende kleinere en de daarmee overeenstemmende gordel ons allemaal te zien zal geven, zullen wij pas in de volgende mededeling horen. Het is dus weer genoeg voor vandaag!

«« 24 / 74 »»