[1] Wat de maatschappelijke inrichting betreft, die is op zichzelf niets anders dan het eigenlijke ceremoniële deel van de religieuze instellingen en bevat de regels, die met betrekking tot de innerlijke godsdienst altijd nauwgezet in acht genomen moeten worden.
[2] Natuurlijk zijn deze regels op de planeet Jupiter, die met deze gordel overeenstemt, aanzienlijk veelsoortiger dan op deze gordel. Desondanks staan de regels van de gordel in een nauwe relatie tot die op de planeet Jupiter.
[3] Want hier is in de eerste plaats geen andere politieke leider dan de huisvader - terwijl er op de planeet hier en daar mensen zijn, die zichzelf eveneens als heren beschouwen en willen, dat men hen ook als zodanig erkent; en degenen die dat weigeren, worden er zelfs met geweld en kastijding toe gedwongen. En zo zijn er op de planeet tevens mensen, die zichzelf als halfgoden beschouwen en middelaars willen zijn tussen Mij en het volk. Deze mensen willen dan wel heel speciaal voor heren doorgaan en ook als zodanig beschouwd worden. Wie hun dat niet wil toekennen, verdoemen zij zo duchtig mogelijk; en in speciale gevallen worden zulke weerspannigen zelfs lichamelijk tot de vuurdood verdoemd en veroordeeld! Deze heren zijn in zekere zin ook heidenen en aanbidden de zon als het gezicht van God, hoewel zij Mij niet direct als Heer verloochenen. Het verschil tussen deze heidenen van de planeet, die evenwel niet zo vaak voorkomen, en de goede bewoners van deze planeet is, dat deze heren over Mij beweren, dat Ik de allerhoogste en allergrootste Heer ben, terwijl de goeden zeggen, dat Ik de enige Heer ben!
[4] Kijk, onder zulke en nog andere omstandigheden, die op de planeet gebruikelijk zijn, moeten ook de maatschappelijke regels dan natuurlijk wel onvergelijkelijk veelvuldiger zijn dan op de overeenstemmende gordel van de zon, waar absoluut geen heren, geen middelaars en wel het allerminst heidense halfgoden zijn. - Daarom moeten jullie de regels, die hier meegedeeld worden, op de overeenstemmende planeet ook niet als algemeen geldend beschouwen, maar alleen wat het beste deel betreft.
[5] Waaruit bestaan de maatschappelijke regels op de vierde zonnegordel dan wel? - Enkele hebben we al gehoord, toen we de huisregels hebben beschreven; en dus resten ons enkel nog enige bijzonder kenmerkende regels om te beschouwen.
[6] De eerste regel heeft betrekking op de taal. Op grond daarvan is het iedere gordelbewoner innerlijk verplicht gesteld, dat hij met name over geestelijke dingen nooit door middel van gearticuleerde woorden van de tong moet spreken, maar alleen door mimiek of gebarentaal, die gevormd wordt met de ogen, het voorhoofd, de lippen, mondhoeken, de kin en beide kaken, ondersteund door de handen. - Alleen over natuurlijke dingen en met vreemdelingen mogen en kunnen zij met gearticuleerde woorden van de mond spreken.
[7] Door vroegtijdige oefening neemt iedere bewoner van deze vierde zonnegordel dit in acht, even ongedwongen als jullie op aarde in een mooie tuin plegen te wandelen, speciaal wanneer die helemaal jullie eigendom zou zijn.
[8] Dat is dus één regel. - Een andere regel houdt in, dat er bij de mensen van deze gordel, wanneer ze een gezamenlijke wandeling ergens heen maken, nooit iemand achter een ander mag lopen, behalve alleen de vrouwen achter de mannen. Op de planeet is dit echter zelfs de vrouwen niet toegestaan. - Om die reden kijken zowel de bewoners van de planeet Jupiter alsook die van de overeenstemmende zonnegordel ieder ogenblik achterom, om te zien of er niemand achter hen loopt en hen van achteren ziet. Als er iemand wordt gezien die zo’n gezelschap of ook een individueel mens volgt, al is het ook op tamelijk grote afstand, dan staat het hele gezelschap en ook de individuele persoon stil; iedereen keert zich met zijn gezicht naar degene die hen volgt en keert zich niet eerder weer om, voordat degene die hen volgde hen heeft ingehaald.
[9] Op dat moment wordt hem ook direct gevraagd of hij, toen hij hen volgde, iets van hun rug heeft gezien. Als de ondervraagde toegeeft dat hij daar wel iets van heeft gezien, wordt hem dat met een zachte berisping verweten en er wordt hem gezegd, dat hij dat beslist verder tegen niemand moet vertellen. Als hij echter niets heeft gezien, dan wordt hem enkel het kleine gevaar uitgelegd, waar hij gemakkelijk in terecht had kunnen komen, wanneer zij deze keer niet zo ijverig achterom hadden gekeken.
[10] Nu zullen jullie zeker vragen: Hoe komen deze overigens zo buitengewoon zachte en goede mensen tot zulk kinderachtig gedoe? - Ik zeg jullie echter: hoe kinderachtig het ook moge klinken, toch heeft het een heel wijze reden, die jullie weldra zullen inzien.
[11] Het is al genoemd, dat deze maatschappelijke inrichting in zekere zin het ceremoniële deel van de innerlijke religieuze cultus uitmaken; om deze reden moet ook zo’n gedragsregel te verontschuldigen zijn. - Maar hoe? - Dat volgt direct hierna.
[12] Het gezicht en in het algemeen de hele voorkant van de mens stelt de waarheid voor; de rugzijde van ieder mens echter de leugen. - Omdat deze mensen nu de leugen als de ondeugd beschouwen, die een mens het meest vernedert, en zij uit grote liefde voor hun broeders altijd de volle waarheid spreken en er absoluut niets onwaars bij hen is, willen zij zelfs dat deel van hun lichaam nooit aan een zeer geliefde broeder tonen, dat met de leugen overeenstemt, zij het ook slechts zinnebeeldig. Want zij zeggen: De ene broeder moet voor zijn andere broeder niets hebben dat zo geheim is, dat hij het voor hem zou moeten verbergen; maar niemand kan met zijn rug aan zijn broeder tonen wat er in zijn hart omgaat. Wie nu zijn broeder zijn rug toont, probeert zijn hart voor hem te verbergen. Maar wie tegenover zijn broeder altijd open en hartelijk wil zijn, dient steeds zijn rug van het aangezicht van zijn broeder af te keren, opdat deze nooit ook maar de minste aanleiding zou hebben om van zijn broeder te geloven dat deze iets achterhoudt, wat hij zijn broeder niet kenbaar wil maken. Als nu de allerliefdevolste, enige Heer van hemel en aarde tegenover ons mensen en al Zijn schepselen reeds zeer zorgvuldig vermijdt hun Zijn rug toe te keren in plaats van Zijn allerheiligst aangezicht, waaruit wij het eeuwige leven en alle wijsheid ontvangen - waarom zullen wij mensen onder elkaar dan niet in acht nemen, wat de allerlefdevolste, enige Heer van hemel en aarde vanuit Zijn eeuwige en eindeloos wijze orde tegenover ons mensen en tegenover alle schepselen in acht neemt?!
[13] Kijk, vanuit dit gezichtspunt, vanuit de ware wijsheid gezien, verliest de bewoner van deze gordel niets door deze regel in acht te nemen. Want wanneer een handeling zijn overeenstemmende reden heeft in de liefde voor Mij en voor een broeder, is die ook niet onwijs meer. Wanneer een handeling, hoe sierlijk hij er ook uitziet, echter eigenliefde en eigenbelang als reden heeft, dan is die ook een zuivere dwaasheid en beuzelarij in de ogen van zuivere geesten.
[14] Nu hebben we dus ook deze regel leren kennen en zullen dus direct weer een andere bekijken. Deze (derde) regel wordt met name alleen in huis in acht genomen. - Wat houdt die regel in? - Deze houdt in, dat in het huis tijdens het rusten niemand zijn gezicht naar buiten mag keren, maar iedereen moet zijn blik naar het inwendige van het huis richten. - Waarom eigenlijk? - Omdat deze mensen zeggen: Tijdens ons rusten moeten we onze ogen tot God opheffen; God is echter het binnenste van alle dingen, als overeenstemming van Zijn oneindige liefde.. Daarom stelt het inwendige van in overeenstemmende zin de liefde van God voor, waar een mens nooit zijn blik van moet afwenden.
[15] Op de overeenkomstige planeet hebben de mensen in hun enigszins anders gevormde woonhuizen ook bedden, die zij gewoonlijk met vijgenbladeren (een vrucht die op deze planeet veel voorkomt) hebben opgevuld. Deze bedden zijn in de woonhuizen steeds zo geplaatst, dat de daarin slapende mensen met hun gezicht naar het inwendige van het huis gekeerd liggen. - Op de overeenkomstige zonnegordel zijn er in de woonhuizen echter geen bedden, maar alleen de reeds beschreven rustbanken tussen de zuilen. Op deze rustbanken zitten, zoals al eerder genoemd, de mensen dan zodanig, dat hun gezichten naar het inwendige van het huis gekeerd zijn.
[16] Alleen wanneer ze de maaltijd gebruiken, gaan ze de twee buitenste gangen van hun woonhuis binnen en keren dan hun gezicht naar buiten toe, omdat zij, zoals zijzelf zeggen, daar hun lichaam ofwel hun uiterlijke natuur dienen; en deze dienst moet niet met het dienen van God vermengd worden.
[17] Kijk, daarmee hebben we weer een paar van zulke maatschappelijke regels, die bij nauwkeuriger onderzoek zeker een heel wijze basis hebben. We gaan nu dus weer verder naar een andere maatschappelijke regel. - Hoe luidt die, en wat houdt die in?
[18] De regel heeft betrekking op het buitenshuis zitten, op een vrije plek zoals bijvoorbeeld in de schaduw van reusachtig grote bomen. - Ieder mens van zowel het mannelijke als het vrouwelijke geslacht is daar verplicht om daar te zitten ongeveer op de manier zoals bij jullie de Turken doen, namelijk met gekruiste benen, en wel altijd in een kring, met de rug naar buiten en het gezicht naar het midden van de kring; en zoveel mogelijk moet er één vrouw tussen twee mannen zitten.
[19] Deze rangschikking van de mensen van deze gordel behoort tot het eigenlijke sociale leven; en tijdens zo’n vergadering wordt er ook altijd heel veel gesproken en de tijd met aangename dingen in hoge stemming doorgebracht.
[20] Waarover spreken ze dan gewoonlijk? Bij zo’n gelegenheid wordt gewoonlijk met de taal van de mond gesproken, maar nooit luid, en er worden allerlei dingen en verschijnselen besproken. Het meest geliefde thema van hun gesprek blijft echter altijd de allerliefdevolste, enige Heer. Wanneer zij over Hem komen te spreken, komt er in de sociale cirkel niet gemakkelijk een ander thema aan bod.
[21] Wanneer dit onderwerp echter aangesneden wordt, houdt ook onmiddellijk de met de mond gesproken taal op en treedt de gebarentaal ervoor in de plaats. Alleen moeten jullie je de gebarentaal niet voorstellen als de onbegrijpelijke, onnozele mimiek van jullie aardse komedianten, maar deze taal is een taal van de geest en is een volmaakte taal, waarmee ieder ding aangeduid kan worden, terwijl de met de mond gesproken taal daarentegen zelfs in haar grootste volmaaktheid maar allerarmzaligst blijkt te zijn. Maar opdat jullie je van deze taal een grondiger voorstelling kunnen vormen, zal Ik het jullie met een voor jullie goed te begrijpen voorbeeld toelichten.
[22] Zet eens twee zogeheten helderziende somnambulen 30 bij elkaar; laat de een bijvoorbeeld een brief aan iemand denken en stel de tweede met de eerste in een magnetische verbinding, dan zal deze direct in staat zijn dezelfde brief op te schrijven, die de ander heeft gedacht. - Kijk, dit voorbeeld, dat jullie heel goed kunnen begrijpen, geeft jullie een duidelijke voorstelling van hoe het zit met de gebarentaal van de bewoners van deze gordel.
[23] Dat is dus weer een regel, die zijn goede reden en doel heeft. - Maar laten we weer naar een andere overgaan, die inhoudt, dat iedere man, wanneer hij met de mond tegen een vrouw spreekt, heel goed moet opletten dat hij niet te luid spreekt; want een te luid gesproken woord, gericht tegen de tere vrouw, zou de vrouw kunnen doen denken dat de man iets vervelends tegen haar heeft, en dat zou op het tere organisme van de vrouw en ook op haar geest gemakkelijk zo’n vernietigende invloed kunnen hebben, dat zij daardoor onvruchtbaar zou worden.
[24] Om deze reden is de man dan ook zo buitengewoon teder tegenover de vrouw, dat jullie op jullie ruwe aarde je daar onmogelijk een voorstelling van kunnen maken. Deze tederheid brengt echter een gelukzaligheid teweeg, die de echtgenoten daar ervaren, waar jullie je ook geen voorstelling van kunnen maken.
[25] Dat de waarde van een vrouw door de zachtmoedigheid en tederheid, die haar betoond worden, ongelooflijk sterk bevorderd kan worden, daar kunnen jullie je zelfs op jullie aarde een vage voorstelling van maken. - Als jullie in een of ander gezelschap waren, was het toch zeker dat vrouwelijke wezen, dat in het gezelschap algemene achting genoot, dat jullie het meest bekoorde; en hoe meer zo’n wezen met achting, onderscheiding en consideratie behandeld werd, des te meer voelden jullie je zonder twijfel gelukkiger in haar nabijheid. Dit is natuurlijk maar een heel zwak voorbeeld, dat alleen maar aangehaald is, omdat men op jullie aarde geen beter kan vinden. Maar desondanks kan het jullie toch een vaag idee geven, zodat jullie daarin enigszins beter de oorzaak kunnen beschouwen, waardoor op het vierde paar zonnegordels het vrouwelijke geslacht ten eerste buitengewoon teder, zacht en vol innige liefde is, en hoe ten tweede met dit karakter op ook altijd heel natuurlijke wijze een uiterlijke, buitengewoon bevallige schoonheid verbonden is.
[26] Want het is toch meer dan zeker, dat de uiterlijke vorm van het lichaam een afdruk van het innerlijke karakter is. Wanneer er bij jullie afstotelijke vormen bestaan, zijn deze veroorzaakt door de vele jaren durende verdorvenheid van het karakter van de stamouders. Als de karakters echter steeds meer veredeld worden en in hun diepste grond steeds meer op Mij gaan lijken, zullen ook de uiterlijke afdrukken ervan steeds edeler en meer verheerlijkt tevoorschijn komen.
[27] Daaruit kunnen jullie dan ook concluderen, dat de vrouwen van deze gordel buitengewoon mooi zijn en in zekere zin overal liefde en de grootste bevalligheid en lieftalligheid uitstralen. Daardoor wordt dan ook weer de regel begrijpelijk, die de man met betrekking tot het spreken met de mond tegenover de vrouw in acht dient te nemen.
[28] Met deze regel zullen echter tevens de mededeling van vandaag besluiten en de volgende keer verder gaan met enkele nog veel belangrijkere maatschappelijke regels - Genoeg dus voor vandaag!

«« 39 / 74 »»