[1] Een andere maatschappelijke regel houdt in, dat de bewoners van deze gordel tarwe kweken en, wanneer het rijp is geworden, in bundels vergaren, de aren leeg wrijven en zodoende het zuivere zaad in handen krijgen.
[2] Waar gebruiken ze deze vrucht eigenlijk voor? Deze vrucht, waarvan de korrels bijna zo groot zijn als een klein kippenei bij jullie, wordt op de jullie reeds bekende manier gekookt en direct daarna gegeten. - Wanneer jullie je tarwe op die manier zouden koken en daarna eten, zouden jullie daardoor weliswaar een heel voedzame kost krijgen, die echter wel eens niet zo goed zou kunnen smaken, omdat de tarwe van jullie aarde niet zoveel suikerstof bevat als dat van deze gordel. Voor de bewoners van deze gordel is hun gekookte tarwe echter hun lekkerste en meest geliefde voedsel.
[3] Nu zal iemand vragen: Hoe kan dit nu als een maatschappelijke regel beschouwd worden? - Maar Ik zeg: Een klein beetje geduld! Met één woord kan men voor uiterlijke zintuigen niet onmiddellijk een geheel onderwerp beschrijven. Maar hoor maar eens, wat de bewoners over deze vrucht zeggen: Van alle vruchtengewassen, die de grote en enige Heer van hemel en aarde ons heeft geschonken, is er geen waardiger dat wij ons ervoor inspannen om die te verkrijgen dan de tarwe, omdat geen enkel vruchtengewas zo’n grote overeenkomst vertoont met het levende brood uit de hemelen als dit. Alle andere vruchten, zoals jullie die kennen, groeien op zo’n manier, dat wij ze direct van de plant, de struik of de boom in onze mond kunnen steken; maar de tarwe, hoewel zij de beste van onze vruchten is, moet eerst losgemaakt worden uit de aar, die vol spitse punten en haken zit, daarna gezuiverd en, als we haar willen eten, in het (door het vuur levend gemaakte) water zacht gemaakt worden.
[4] Beschouw daar tegenover het brood uit de hemelen, wat het heilige Woord is, dat de geesten uit de hemelen ons verkondigen - en zie hoe het op deze tarwe lijkt, dat tenslotte ons lievelingsvoedsel is! - Door allerlei inspanningen en doornige beproevingen komen wij pas in het bezit van dit hemelse broodwoord. Als we eenmaal ontvangen hebben, moeten we het eerst in onszelf door ons doen en laten zuiveren. Want zoals jullie weten wordt het ons altijd zo gegeven, dat datgene, wat de onsterfelijke geest eigenlijk voedt, steeds door moeizaam los te maken omhulsels van diepe hemelse wijsheid omsloten is. Als we tenslotte de zuivere inwendige korrel hebben vrijgemaakt, dan moeten we nog de harde korrel in ons eigen levende water van de geest zacht koken in het vuur van Gods liefde, opdat het voor onze onsterfelijke geest tot een eeuwig voedende spijs wordt.
[5] Kijk, wanneer jullie de woorden, die hier uitgesproken worden, ook maar enigszins nader beschouwen, zal jullie daaruit beslist duidelijk worden, waarom het verbouwen van dit graan op deze gordel als een maatschappelijke regel beschouwd wordt. - We hebben dus weer een heel belangrijke regel leren kennen.
[6] Een andere regel bepaalt weer de orde, waarin alle grond met bomen, struiken en andere gewassen ingedeeld moet zijn. Ook deze staan allemaal in langwerpige cirkels rond het woonhuis. Het verst verwijderd van een woonhuis staan de grotere vruchtbomen, tot tenslotte de jullie reeds bekende omheining van dennen de laatste afsluiting vormt.
[7] Ook deze orde heeft weer haar goede reden. Want volgens de wijsheid van deze bewoners stemt ze overeen met Mijn orde, volgens welke ook het grof-materiële, als zinnebeeld van ontoegankelijke en verheven wijsheid, het verst van Mijn centrale liefdesvuur afstaat. Alles wat teerder, kleiner en zwakker is bevindt zich echter steeds dichter bij de eeuwige hoofdwoning van Mijn liefde. Daarom zegt, zelfs op jullie aarde, een oud spreekwoord: ‘De liefde van God is op de kleinen gericht!’ - En Ikzelf heb vroeger op aarde gezegd: ‘Laat de kleinen tot Mij komen; verhinder het hun niet, want van hen is het hemelrijk!’
[8] Hieraan zullen jullie gemakkelijk zien, om welke reden de orde van de vruchtenteelt op een stuk grond daar ook een maatschappelijke regel is. En dat zullen jullie des te gemakkelijker inzien, wanneer jullie in je herinnering terugroepen wat er gezegd is vóór het meedelen van deze maatschappelijke regels, namelijk dat deze maatschappelijke regels op zichzelf eigenlijk het ceremoniële deel van de religie van de bewoners van deze gordel zijn.
[9] Er zijn weliswaar nog wel enkele regels, maar wanneer jullie de regels, die jullie al zijn meegedeeld, goed beschouwen, kunnen jullie daaruit wel opmaken en concluderen, dat alle overige regels in de grond van de zaak precies dezelfde reden hebben als de reeds vermelde regels, die op zichzelf wel de belangrijkste zijn.
[10] Om deze reden zullen we de maatschappelijke regels dan ook besluiten en ons naar de religie van de bewoners van deze gordel wenden.

«« 41 / 74 »»