[2] Hoe ziet zo’n dier er dus uit? - Ten eerste, wat de grootte betreft, meet het van de bil tot de schedel van de kop twintig, en van de hoeven tot de ruggengraat tien klafter. - Het middelste deel van het lichaam van dit dier onderscheidt zich eveneens door een bijna buiten proporties grote buik; - de poten zijn in verhouding echter bijna net als bij de ons reeds bekende geit eerder zwak en mager. Aan de bilpartij zit een lange, ruige staart, die helemaal met manen begroeid is, bijna zoals bij een paard bij jullie. - De rug van dit dier is als die van een kameel; alleen is hij niet zo sterk gebogen als bij een kameel, maar vanaf de billen wordt hij geleidelijk hoger en daalt dan weer tot aan de schouderstreek bij de twee voorpoten. - In de streek van de twee schouders verheffen zich twee ovaal samengedrukte kegels ongeveer een halve klafter boven de rug, waardoor het dier een enigszins bars uiterlijk krijgt; want als het dier loopt, bewegen ook deze twee samengedrukte ovale kegels steeds kruisgewijze ten opzichte van elkaar.
[3] Direct boven de schouders verheft zich de hals, die van boven tot onder breed maar in verhouding tot het hele lijf heel smal is, waarop een relatief grote kop zit, die er ongeveer uitziet als de kop van een muilezel bij jullie, alleen is hij verhoudingsgewijs groot. Op zijn kop heeft het dier slechts één horen; deze staat echter rechtop en steekt niet van het voorhoofd naar voren, zoals bij jullie op aarde bij de zeldzaam geworden eenhoorn het geval is. Op deze horen zit een volkomen ronde knobbel als een bol met een omtrek van een kleine klafter en van heel hard materiaal, ongeveer zoals kwarts bij jullie. Deze horen is bij het voorhoofd, dus eigenlijk aan de basis, rondom begroeid met een bos sterke, enigszins borstelige manen. Onder deze manen staan twee grote vurige ogen, die alle andere dierenogen in scherpte overtreffen. De tong van dit dier is in uitgestrekte toestand meer dan een klafter lang, dat wil zeggen buiten de muil, en is heel stekelig, ongeveer zoals de huid van een egel bij jullie. Met deze stekelige tong kan het dier zijn voedsel gemakkelijk en stevig vastgrijpen, het in zijn muil trekken, tussen de sterke druktanden vermalen en het vervolgens voor zijn voeding inslikken.
[4] Wat de beharing van de hele rest van het lijf betreft, dat heeft op de extremiteiten na de mooiste, fijnste en rijkste wol als bedekking; alleen de poten, de twee reeds genoemde kegels boven de schouders en de oren hebben korte haren. Dit dier is op deze planeet het enige, dat ongeveer zulke hoeven heeft als een hinde bij jullie. Iets vóór de twee achterpoten bevindt zich aan de buik een relatief grote uier, die bij dit dier zes spenen heeft, die echter niet in twee rijen maar in één lijn staan. - De kleur van de wol van dit dier is helemaal wit, terwijl de manen, die aan de staart en bij de horen voorkomen, roodachtig donkerbruin zijn; de lichaamsdelen met korte haren zien er vaal uit. - En daarmee zien we de hele gestalte van dit dier voor ons.
[5] Als we dit dier bekijken, zoals het nu qua gestalte voor ons staat, moet ieder van jullie zeggen: Dit dier schijnt wel nuttig te zijn; maar nergens is iets buitengewoons en gedenkwaardigs te zien. Maar dan zeg Ik, zoals jullie plegen te zeggen: Hoewel niet alles goud is wat er blinkt, kan er evengoed wel heel veel goud zijn, wat niet blinkt. Want wie goud blinkend wil hebben, moet het evengoed als ieder ander metaal eerst polijsten. We zullen dus beginnen dit dier te polijsten, dan zal wel blijken hoeveel merkwaardig goud erin verborgen zit. We zullen dus ook eerst het gedenkwaardige en werkelijk aan het wonderbaarlijke grenzende van dit dier in ogenschouw nemen, voordat we het veelzijdige nut ervan zullen beschouwen.
[6] De eerste merkwaardigheden van dit dier zijn, dat het zich aan de mensen van deze planeet echt met een taal verstaanbaar kan maken. Deze taal bestaat uit tekens, die het dier met zijn voorpoten maakt en met de mimiek van zijn kop, tong en ogen begeleidt. - Jullie moeten niet denken dat dit het dier eerst geleerd moet worden, ongeveer op de manier waarop jullie op aarde veel dieren dingen leren, maar het is het dier al van stond af aan eigen. Dit vermogen wordt door een langduriger omgang met mensen natuurlijk wel zeer versterkt; maar in geen geval hoeft het geleerd te worden.
[7] Deze dieren zijn daardoor ook de meest betrouwbare profeten voor allerlei toekomstige verschijnselen. En als ze het met hun eigenaardigheid door de omgang met mensen tot een steeds grotere vaardigheid hebben gebracht, bepalen ze toekomstige verschijnselen zoals hevig onweer, grote luchtverduisteringen door allerlei vormsels vanuit de kosmos, grote aardbevingen, het toekomstige ontstaan van bliksembomen en dergelijke meer, wat deze planeet aangaat, bijna tot op de seconde van tevoren.
[8] Om deze reden hebben de mensen van deze planeet ook een heel bijzondere achting voor dit dier, die hier en daar zelfs tot een soort afgoderij verworden is. Maar omdat de bewoners van deze planeet tevens in verbinding staan met de geestenwereld van hun planeet, .is een dergelijke afgoderij nooit van lange duur, maar lijkt veeleer op een korte overgang, soortgelijk aan de geestvervoering van sommige onnozele dichters bij jullie, die niet zelden voor een uit hout of steen gevormd standbeeld liederen schreeuwen alsof ze voor een engelengeest uit de derde hemel stonden. Dat is eveneens afgoderij; maar zoals jullie al herhaaldelijk ervaren zullen hebben, nooit van al te intense of lange duur. Zo is het ook op deze planeet, en des te meer, omdat de verering van de bewoners altijd meer op een grote verwondering over de vermogens van dit dier dan op afgoderij lijkt.
[9] Kijk, deze eigenschap van dit dier overtreft zeker al alle andere eigenschappen van de dieren, die wij tot nu toe hebben leren kennen. - Heeft dit dier nog meer gedenkwaardige en wonderbaarlijke eigenschappen? - O ja; luister maar verder!
[10] De tweede wonderbaarlijke, merkwaardige eigenschap van dit dier is de manier, waarop het zijn vijanden, waarvan er ook een groot aantal zijn, tegemoet treedt. Hoe verdedigt het zich tegen zijn vijanden? - Ten eerste merkt het dier heel precies op, waar er een vijand op hem loert. Waar dat het geval is, steekt het zijn stekelige tong uit zijn muil en gaat regelrecht op zijn vijand af. Door het uitsteken van zijn tong heeft het dier als gevolg van zijn inwendige organisatie zichzelf met een enorme hoeveelheid positieve elektriciteit gevuld. Als het dier nu voelt dat het helemaal opgeladen is, dan doet het zijn muil dicht, nadat het eerst de tong naar binnen heeft getrokken, richt zijn kegelhoren op de vijand en laat onmiddellijk de volle elektrische lading van zijn kegelhoren over de vijand losbarsten. En bij die gelegenheid wordt deze, zo niet helemaal gedood, door de buitengewoon hevige elektrische schok toch zo verdeemoedigd, dat hij beslist zijn hinderlaag verlaat en niet gauw meer een tweede poging waagt om dit dier vijandig te naderen. Dat is dus een tweede, beslist gedenkwaardige eigenschap van dit dier46.
[11] de derde merkwaardige eigenschap van dit dier is, dat de bewoners het nooit hoeven te melken, als ze melk van hem willen hebben. Ze hoeven alleen maar een vat neer te zetten, en dan gaat het dier onmiddellijk met zijn uier vol melk boven het vat staan en laat aanvankelijk vrijwillig de melk uit zijn spenen in het vat lopen. Als de uier echter niet meer zo vol is, zodat de melk in zekere zin niet vrijwillig uit de spenen druppelt, dan melkt het dier zichzelf met zijn voorhoeven tot op de laatste druppel uit, door heel handig zijn spenen tussen de twee hoeven te nemen en dan behoedzaam leeg te trekken; en als het zichzelf helemaal leeg heeft gemolken, dan geeft het de mensen een teken dat ze het vat kunnen pakken en de melk kunnen gebruiken.
[12] Een vierde gedenkwaardige eigenschap van deze dieren is, dat ze bij hevige stormen levende bliksemafleiders vormen. Want dit dier heeft een grote natuurlijke genegenheid voor bliksem. - Als er zwaar met elektriciteit beladen wolken voorbijtrekken, gaan deze dieren gezamenlijk op een hoog punt staan, strekken hun tongen naar de wolken uit en ontladen die niet zelden geheel en al van hun elektriciteit; ze ontladen de wolken echter nooit plotseling via hun horens, maar laten de elektriciteit geleidelijk wegstromen via de twee schouderkegels, die de dieren voor dit doel bezitten. - Door deze eigenschap zijn ze ook de beste nachtwakers van menselijke woningen van deze planeet. Want ‘s nachts is het, behalve voor iemand die het dier kent, niet raadzaam om zo’n huis te naderen. Wie dat zou doen, zou zich blootstellen aan het zeer grote gevaar om door de bliksem doodgeslagen of tenminste toch erg beschadigd te worden.
[13] Dat dit dier door dergelijke eigenschappen nog voor veel dingen gebruikt wordt, valt wel heel gemakkelijk te concluderen uit datgene, wat jullie nu al weten. Dat het bijvoorbeeld bij de jacht, die daar vaak voorkomt, en nog menige andere gelegenheid niet ontbreekt, kunnen jullie je gemakkelijk voorstellen. En daarmee hebben we met het beschouwen van de merkwaardige eigenschappen van dit dier tevens een goed beeld gekregen van het nut van het dier. Er hoeft alleen nog aan toegevoegd te worden dat het met zijn wol de mensen van uitstekende kleding voorziet, en dan kennen we het hele, nuttige dier; de volgende keer zullen we ons dus naar de tweevoeters wenden, nadat we eerst nog een korte blik over de rest van het dierenrijk zullen werpen. - En dus is het genoeg voor vandaag!
«« 59 / 74 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.