[1] (JULIUS:) "Bij de Grieken en de Romeinen zijn altijd al mannen geweest, die, hoewel geen Jood zijnde en ook niet in hun profetenscholen opgeleid, toch goddelijke inspiratie ontvingen en die als zodanig ook hebben aanvaard.
[2] Eertijds toen Croesus, de koning der Lydiërs, oorlog tegen de Perzen wilde gaan voeren, was er hem veel aan gelegen vooraf te weten of de oorlog voor hem gunstig of ongunstig zou uitvallen. Wie moest hem daar echter uitsluitsel over geven? In gedachten zei hij bij zichzelf: 'Orakels zijn er genoeg; één ervan vertelt misschien wel de waarheid! Maar wie zal mij daarna kunnen vertellen welk orakel mij de waarheid heeft gezegd? Ha!' dacht hij verder bij zichzelf en hij zei: 'Ik zal de orakels vooraf aan de tand voelen en dan zal wel blijken welk orakel bruikbaar is!'
[3] Toen nam hij een lam en een schildpad, sneed beide in kleine stukken, deed ze bij elkaar in een ijzeren pot, legde er nog een ijzeren deksel op en liet het mengsel op het vuur koken. Maar tevoren zond hij onderzoekers naar Delphi, naar Abae in het land van Phookos, naar het oude Dodone, en ook naar Amphiaraos en Trophonios, om op de honderdste dag na hun vertrek uit Sardis aan de orakels te vragen, waar hij op dat moment mee bezig was; want dan zou hij bezig zijn om op de voornoemde wijze zijn lam en zijn schildpad te koken.
[4] De meeste orakels gaven zulke verwarde antwoorden, dat daar zeker niemand uit wijs had kunnen worden; maar het orakel van Delphi zei, zoals gewoonlijk in zesvoetige verzen:
[5] 'Zie, ik tel het zand en ken de uitgestrektheid van de zee, hoor zelfs de stomme spreken en de zwijgende versta ik! Nu prikkelt mijn zinnen een geur, alsof lamsvlees gemengd met schildpad in ijzer wordt gekookt; ijzer bevindt zich eronder, ijzer ligt er bovenop. ,
[6] Na deze proef vroeg hij het orakel van Delphi of hij tegen de Perzen op moest trekken, maar kreeg het bekende antwoord, dat, als hij over de Halys zou gaan, een groot rijk vernietigd zou worden! Toen vroeg hij het orakel of zijn heerschappij lang zou blijven bestaan. En de Pythia antwoordde:
[7] 'Als eens een muildier, als koning, de Mediër zal gebieden, dan, lichtvoetige Lydiërs, vlucht naar de steenachtige Hermos! Treuzel niet, noch vrees voor de smaad van lafhartige haast!'
[8] Volgens de eigen uitleg van het orakel, die het na de gevangenname van Croesus gaf, moest men Cyrus, zijn overwinnaar, zien als het muildier, omdat hij een kind was van een voorname vrouw van de Meden, een dochter van Astyages, en een Perzische vader, een van haar bedienden.
[9] Het was ook deze Croesus, die eens aan het orakel vroeg of zijn zoon, die stom was, niet zou kunnen genezen en hij kreeg ten antwoord:
[10] 'Lydiër, hoewel een machtig vorst, toch dwaas van harte, verlang er niet naar de afgesmeekte stem der sprekende zoon in je paleis te horen! Daar zul je voorzeker meer baat bij hebben! Weet, dat hij pas op de meest ongelukzalige dag spreekt!'
[11] En zie! Op de dag dat Sardis werd veroverd, stormde een woedende Pers op Croesus af om hem neer te slaan. Toen maakten vrees en angst de tong van de zoon los en de zoon sprak: 'Mens, dood Croesus niet!' Dat was het eerste wat de stomme zoon zei en hij kon verder zijn leven lang spreken.
[12] Kijk, dit orakel was, zoals reeds eerder gezegd, geen wijsheidstempel uit de Joodse profetenschool! Maar wie zou na het horen van deze geciteerde, waar gebeurde voorbeelden willen beweren dat daar van geen bepaalde, goddelijke inspiratie sprake was?!"

1 / 246 »»