[1] CORNELIUS dacht een tijdje daarover na en zei tenslotte vol verwondering: "Heer, Heer, - ja, heel goed, ja! Maar het verandert eeuwig niets aan het feit, dat ik het nooit waard zou zijn dat U in mijn huis zou komen! Want alleen U bent Degene, waarvan de grote Jodenkoning David, wiens psalmen ik reeds in mijn jeugd heb gelezen, heeft voorspeld toen hij sprak: 'Maak de poorten wijd en de deuren hoog, opdat de koning der ere binnen kan komen! Wie is de koning der ere! Het is Heer Zebaoth, machtig in de strijd!' (Psalm 24, 7-8)
[2] Zoals gezegd, heb ik dat reeds in mijn jeugd geweten en merkwaardig: Het moest zo zijn dat ik getuige was van Uw geboorte in Bethlehem en tevens degene, die Uw aardse ouders een vluchtweg aangaf voor de meedogenloze achtervolging van de oude Herodes.
[3] Maar ik was toen pas vijf en twintig jaar en ik ben nu ruim dertig jaar ouder en ik heb gedurende die tijd zeer veel door en meegemaakt, ik heb veel gezien, gehoord en ondervonden. Maar ondanks dat alles, blijven mij de wonderlijke woorden van David en Uw geboorte en al haar bijverschijnselen nog zo levendig bij, alsof ik die pas gisteren of eergisteren persoonlijk had meegemaakt. En intussen hoor ik weer: 'Maak de poorten wijd en de deuren der wereld hoog, opdat de koning der ere binnen kan trekken! Wie is de koning der ere? Het is de Heer Zebaoth, machtig in de strijd!'
[4] En heimelijk sprak ik die tekst reeds uit bij Uw geboorte. En toen U mijn knecht genas en ik vervolgens de zeer grote gunst genoot U te ontmoeten, hield ik mij in mijn hart, dat U boven alles eert en liefheeft, deze verzen voor! En daarom zeg en getuig ik het ook nu dat U alleen de grote eeuwige Koning der ere bent waarover de wijze,' grote koning der Joden op profetische wijze heeft gezongen! En mocht U niet die koning Zebaoth zijn, hoe zou U dan zó over de mensen der aarde hebben kunnen spreken, als U zojuist heeft gedaan?!
[5] Ja, bleven Uw heilige woorden ook maar zo muurvast in ons geheugen! Maar bij mij was mijn geheugen helaas nooit mijn sterkste kant. De hoofdzaak echter, dat is de kern, onthoud ik wel! Maar datgene wat U ons nu verteld hebt, ligt ver buiten elk menselijk begrip en hoewel ik wel vrij aardig begrijp wat daarmee bedoeld wordt, komt het geheel me toch voor als een heldere droom en het zal me moeite kosten het thuis aan mijn huisgenoten zo duidelijk mogelijk uiteen te zetten. Mijn geheugen kan niet alle punten zo woord voor woord bewaren zoals ze door Uw heilige mond zijn uitgesproken."
[6] IK zeg: "O, dat is vlug en eenvoudig verholpen! Kijk, daar hebben we toch engel Raphaël, laat hem maar enige vellen goed perkament aanreiken en hij zal Mijn hele toespraak, die bijzonder belangrijk is, meteen voor je hebben opgeschreven!"
[7] Met het grootste plezier van de wereld roept Cornelius direkt zijn bedlenden en laat ongeveer twintig vellen zeer goed perkament, zwarte kleurstof en een gouden schrijfstift brengen.
[8] De engel raakt slechts met de in de zwarte kleurstof gedoopte schrijfstift het perkament aan en ogenblikkelijk zijn alle twintig vellen in de juiste verhoudingen beschreven.
[9] Dan geeft de engel de twintig vellen aan Cornelius ter inzage, die grenzeloos verbaasd is dat de engel alles zo onbegrijpelijk snel op het papier heeft gezet. Want Cornelius was er nog geen getuige van geweest dat Raphaël bij eerdere gelegenheden staaltjes van zijn snelschrijverij toonde. Daarom was hij dan ook zo buitengewoon verbaasd dat deze engel zo wonderbaarlijk snel met het uitschrijven van de door Mij gesproken woorden klaar was en dat nog wel in de Griekse en Latijnse taal en zo woordelijk, dat er geen lettertje aan ontbrak.
[10] Dit trok ook zeer de aandacht van Kisjonah, Faustus en de bekende Philopold en het veroorzaakte bij hen veel verbazing. De erg weetgierige Philopold begon Raphaël te ondervragen hoe het mogelijk was om zoiets met zo'n enorme snelheid op te schrijven.
[11] Maar de ENGEL zegt: "Vriend, dat is ons altijd met des Heren hulp heel goed mogelijk, -maar het hoe daarvan aan u uitleggen, is helemaal onmogelijk. Iedere volmaakte geest bezit de eigenschap om niet alleen zo'n geschrift, maar om iedere handeling waar kracht bij aangewend wordt, ook al is deze nog zo groot, in een oogwenk uit te voeren. Als u een berg of een heel omvangrijk gebergte verwoest of vernietigd wilt hebben, of een meer drooggelegd, of een zee tot land gemaakt, of een gehele aarde vernietigd of de duizendmaal duizend maal grotere zon, of als u mij naar een van de verst verwijderde sterren zou sturen en een bewijs zou vragen dat ik daar werkelijk geweest was, dan zou ook dat in een zo kort moment gebeuren, dat u niet met uw zintuigen zou kunnen waarnemen dat ik ook maar even afwezig zou zijn geweest. Wel, hoe dat gebeurt en kan gebeuren, kan slechts de zuivere geest begrijpen!
[12] Als u geestelijk geheel wedergeboren zult zijn, zult u het ook begrijpen, inzien en zelf kunnen, maar zolang u niet in de geest bent wedergeboren, kunt u die eigenschappen van de zuivere geesten onmogelijk begrijpen, ook al zou ik ze u nog zo duidelijk laten zien! Maar vraag u zelf eens af, hoe uw gedachte in een flits van hier naar Rome of Jeruzalem kan gaan en ook weer hier naar u terug! Vriend Philopold, als u mij dat kunt verklaren, dan zult u ook al gauw mijn snelheid begrijpen."
[13] PHILOPOLD zegt: "Ja, ja, heerlijk, wonderbaarlijk engelwezen, de gedachte flitst wel heen en weer, en niemand kan haar snelheid meten, maar de gedachte schept niets reëels, zij vormt een zeer vluchtig beeld. Als iemand zijn gedachten gerealiseerd wil hebben, moet hij dat moeizaam met zijn handen uitvoeren en het duurt dan lang voor het beeld van de gedachte in de werkelijkheid zichtbaar wordt. Maar bij jou is op wonderbaarlijke wijze de gedachte ook al een volbracht werk. Kijk, daar ligt toch wel een geweldig verschil tussen mijn en jouw gedachten!"

«« 179 / 246 »»