[1] Dat had Ik luid gezegd, zodat ook de gasten van de andere tafels het hoorden en onze STAHAR, de overste van Caesarea Philippi verhief zich heel ernstig van zijn plaats, kwam naar Mij toe en zei: "Heer! Ik hoorde alles, wat er hier aan deze verheven tafel gesproken en beoordeeld werd, veel wonderbaarlijks, verhevens, zeer wijze zaken, heel waarachtige en in iedere opzicht onweerlegbare zaken. Overal straalde Uw zuivere goddelijkheid als een zon midden op de dag naar buiten en alle engelen van de hemel zouden niets anders kunnen zeggen.
[2] Maar toch miste ik steeds iets en dat is die - zekere goddelijk verheven luister, die men ook vandaag nog in de tempel en vooral in diens heilige der heiligen heel duidelijk waarneemt, zodra men ook maar een voet daarin zet!
[3] Die bepaalde, heilig mysterieuze rust, de geheiligde offergeur -die hier helemaal afwezig is -hebben op de mensen altijd een zeer aangrijpende uitwerking en beslist in hun voordeel! Wat ligt daar een ontzettende kloof tussen God en mens !
[4] Hoe klein voelt de mens zich daar tegenover de verschrikkelijke, eeuwige, goddelijke majesteit. Ja, hoe verzinkt hij in het niet en voelt pas in dat niets het grote, goddelijke alles-in-alles en zijn absolute nietigheid, hetgeen voor de deemoediging van het mensenhart, dat zich graag erg opblaast, zeer heilzaam is!
[5] Kort en goed, naar mijn bescheiden mening moest de mens, vooral in tegenwoordigheid van zijn God, zijn Schepper, zich toch niet zo prettig en zelfs zo op zijn gemak voelen, alsof hij thuis bij een linzenschotel zat en die heel behaaglijk zat op te peuzelen!
[6] Deze verheven luister mis ik hier! Wij zitten als echte vrienden en zelfs broeders bij en door elkaar en wie iets zegt, spreekt weliswaar ontzettend waar en wijs, maar ook helemaal zonder die zekere, oeroude, echt profetische luister. Als hij uitgesproken is, is hij klaar, -maar dat zijn wij jammer genoeg vrijwel ook met alle speciale, hoogste achting, die de mens steeds aan God verschuldigd is!
[7] Het wordt ons in Uw tegenwoordigheid zo heel behaaglijk te moede, en zelfs de sabbat, die anders met al zijn eerbiedige rust het menselijk hart zo heerlijk stemt, maakt op ons gemoed nu niet veel méér indruk dan iedere andere, heel gewone werkdag. Bovendien gaat er nu nog iets heel bijzonders gebeuren ook, zodat ons gemoed beslist in een zo alledaagse stemming zal komen, dat men het zich niet alledaagser kan voorstellen en dat nog wel op de sabbat van de nieuwe maan!
[8] Zou het door Uw almacht dan niet zo geregeld kunnen worden, dat tenminste de twee uur die nog over zijn van de vereiste sabbatsrust, niet al te zeer veralledaagst worden en alle goddelijke luister zouden verliezen!"
[9] IK zeg: "Een oude boom Iaat zich moeilijk buigen, en heeft u nooit gehoord dat men zegt: 'Een hond keert steeds naar zijn braaksel terug en de varkens keren ook steeds terug naar de poelen, waarin zij zich verontreinigd hebben!'?
[10] Wat wilt u nu toch met uw nietszeggende en volmaakt goddeloze, verheven geurende tempelluister?! Bij wie heeft die ooit de ogen der ziel geopend en aan wie de levensweg gewezen?!
[11] Heb Ik de mensen geschapen voor de luister, of alleen maar voor de alles gelukkig makende liefde?!
[12] Tirannen en onderdrukkers, die hun medemensen met geweld onderdrukken, plegen zich wel altijd met uw luister te omhullen en strooien daarnaast alle nog zienden zand in de ogen en wurgen de armen en zwakken alleen om uw verheven verschrikkings luister te doen toenemen, - en dat noemt u goed en zelfs nog zeer nuttig voor de menselijke zielook?! O, oude, blinde dwaas!
[13] Wat zou u wel aan Mij hebben, als Ik als een alles verterend vuur temidden van u zou zijn?! Zou dat ooit uw liefde en uw vertrouwen tot Mij verhogen?! Of bent u in staat, diegene lief te hebben die u onophoudelijk als de machtigste met van toorn gloeiende ogen dreigt te wurgen, als u maar de minste misstap begaat?!
[14] Weet u en uw duistere tempel dan beter dan Ik, waarom God de mensen heeft geschapen en hoe de verhouding is tussen God en mensen?!
[15] Wat is dan uw 'luister'? Wel, het is de oorspronkelijke, ergste en giftigste walm uit de alleronderste hel, waarmee de satan zijn op hem lijkende, trouwe dienaars omgeeft opdat zij tegenover de gehele wereld in een verschrikkelijk hoog aanzien zullen staan, om daardoor met geringe moeite zeer veel mensenzielen in het rijk van de satan te brengen!
[16] Maar er staat geschreven dat alles, wat voor de wereld groot schijnt, omdat het omstraald wordt door die bepaalde luister, voor God een gruwel is!
[17] Heb je ooit gezien, dat twee mensen die elkaar waarachtig liefhebben, zich ten opzichte van elkaar met een zekere luister op een voetstuk plaatsen en dat de een de ander nauwelijks een vriendelijke blik en nog minder een liefdevol woord waardig keurt?!
[18] Of heeft u ooit gezien, dat een werkelijk teder en hartstochtelijk liefhebbende jonge bruid haar bruidegom tegemoet gaat met een zo groot mogelijke luister van eigenwaan en de bruidegom haar met een nog grotere?! Denkt u, dat dat een echtpaar wordt? Ja, door de macht van de wet kan het dat voor deze wereld wel worden, maar voor de hemel in der eeuwigheid niet! Want zonder liefde is er ook geen hemel!
[19] Ik zeg u: Daar heerst de vloek der hel en geen licht, geen weg, geen waarheid, geen liefde en daarom ook geen vrij leven, maar slechts een eeuwig gericht, dat de innerlijk door zichzelf vervloekten terneer drukt en zwaar geboeid houdt!
[20] Het komt u hier eigenlijk minder goddelijk en Godswaardig voor omdat u hier niets proeft van de hel en haar verdorvenheid!
[21] Zie eens, hoe ver de blinde mensheid het brengen kan! Zij is nu in haar geloof al zo ver, dat zij meent God met de hel een passende en welgevallige dienst te bewijzen~ Verder had zij het in blindheid, domheid en boosheid wel niet kunnen brengen!
[22] Maar als het u in de hel zo stichtelijk en godgevallig voorkomt, ga dan weer naar de hel en dien daar de God van uw verheven inbeelding en voel u thuis in uw luister!"
[23] Bij deze woorden valt STAHAR op zijn knieën en smeekt Mij om vergeving en zegt: "Heer, vergeef mij dom.me, oude, blinde dwaas, ik dank U voor deze terechtwijzing. Nu ben ik pas geheel genezen!
[24] Kijk, ik ben nu eenmaal zo grootgebracht en in slaap gewiegd en de indrukken van de jeugd zijn moeilijk uit het hart te verwijderen! Maar nu lijkt het, of er in mij een nieuwe zon is opgegaan en ik zie nu de gehele verwordenheid en totale verkeerdheid van de tempeldienst in. Laat komen wat kome, ik zal als een granietrots in de zee onwrikbaar blijven staan in deze nieuwe, volwaardige leer van God uit Uw heilige mond."
[25] IK zeg: "Sta op broeder! Ga heen en vertel ook uw broeders wat u heeft gehoord, want ook zij steken nog tot over hun oren in hun domme luister! Leg hen uit wat luister is en leg hen dan ook uit, wie Ik ben ook zonder die luister, en wat Ik nu precies wil!"
[26] Na deze woorden staat Sta.har op, buigt zich zo diep mogelijk voor Mij, gaat snel naar zijn broeders en begint flink zijn mening te verkondigen en al gauw wordt het erg luidruchtig aan die tafel waaraan het eerst heel rustig was toegegaan, en Stahar had behoorlijk moeite met zijn door de wijn wat verhitte broeders.
[27] Maar Floran, zijn voornaamste woordvoerder, ondersteunt hem en zo wordt het conflict al gauw bijgelegd.
[28] PHILOPOLD zegt dan tegen Cyrenius: "Geëerde gebieder! Het is toch werkelijk wel erg vreemd dat zoveel mensen het bos door de bomen niet zien!"
[29] CYRENIUS zegt: "Gewoonte is een machtig bolwerk voor alle domheid. In Europa vind je een volk waar iedere fout met stokslagen en de gesel bestraft wordt. Voor ieder nog zo gering vergrijp komt men in pijnlijke aanraking met de stok, de gesel, of een geduchte roede. Mijn broeder Augustus Caesar wilde de mensen daar vanaf brengen. Hij stelde opvoeders aan, die zich inzetten om het tegen te gaan en hij liet zelfs mannen en vrouwen naar Rome brengen, opdat zij daar de zegen der menselijkheid zouden Ieren kennen en zie: Die mensen kregen een ontzettend heimwee naar het land waar zij zeker eenmaal per maand blauwen bloedig geslagen werden!
[30] Als een lichamelijke hel al zo alledaags voor een mens wordt dat hij ernaar terugverlangt zodra hij die mist bij een humaan opgevoed volk, hoeveel te meer zal hij dan terugverlangen naar de geestelijke hel, die de mensen zoveel aardse voordelen verschaft!
[31] De uitlatingen van Stahar verwonderden mij dan ook niet. Die mens voelde zich fysiek vele jaren best onder zijn luister en wilde nu nog een paar woorden daarover spreken om er zich daarmee voor altijd van te distantiëren. Maar nu is het dus goed en zijn luister ruste in vrede!"

«« 185 / 246 »»