[1] CYRENIUS, die heel opmerkzaam had meegeluisterd bij deze tamelijk luide dialoog, zegt dan tegen Mij: "Heer en Meester, onze overste Stahar heeft vorderingen gemaakt! Ik had bij hem niet zoveel wijsheid vermoed! Zonder moeite heeft hij de tegenpartij geheel tot zwijgen gebracht en het verwonderlijkste is nog, dat hij het van Murel heeft gewonnen. Die ken ik als een eersteklas redenaar en ik houd hem ook voor een man die op de goede aarde in alle plaatsen en uithóeken toch wel veel ervaring heeft opgedaan en daarom veel weet te vertellen, en wat hij zegt is steeds goed gefundeerd. Ik ken hem, omdat hij altijd als afgevaardigde bij mij kwam wanneer de Joodse priesters een speciaal verzoek hadden. Hij wist zijn verzoek altijd zo in te kleden dat men het beslist nooit in z'n geheel af kon wijzen. Daarom verwondert het mij des te meer dat Stahar deze Murel nu volledig heeft verslagen.
[2] U zult, o Heer, hem nu ook wel menig woordje ingegeven hebben, want anders zou Murel beslist gewonnen hebben! Wat Murel zei, sneed ook wel hout; helemaal op het zand stonden zijn veronderstellingen niet. Stahar ging daar echter met krachtige argumenten tegenin en toonde hem zaken die natuurlijk op een nog veel vastere ondergrond staan.
[3] Ik moet trouwens toegeven dat er onder de Joden, zelfs in deze ontaarde tijd, mannen zijn zoals er verder op de hele wereld niet meer gevonden worden en ik kan hen, daarom alleen al, beslist niet meer vijandig gezind zijn. Stahar moet ik in ieder geval weer een aanstelling geven waarin hij, gezien zijn wijsheid, een royaal arbeidsveld moet hebben, want hij staat nu al geheel aan Uw kant!"
[4] IK zeg: "Dat is zo en Ik wist al lang dat dat zou gebeuren, -maar Murel wordt nog belangrijker, want Murels geest is erg standvastig en in zijn ziel liggen zeer veel goed bruikbare ervaringen opgeslagen, waarmee hij heel goed al het echte van het onechte en al het goede van het kwade kan onderscheiden. Deze Murel moeten wij nog verder bekeren en hem de enig ware orde van de goddelijke geest laten zien en hij zal deze met zijn welbespraaktheid dan aan de anderen volledig verder uit kunnen leggen."
[5] CYRENIUS zegt: "Maar, wat mij hier van Uw leerlingen erg verbaast, is, dat zij erbij staan alsof ze hier helemaal niet zijn! Zij luisteren slechts en hun ogen staan steeds groot en opmerkzaam, maar redeneren of praten doen ze onder elkaar haast niet! Waarom gedragen zij zich zo passief?"
[6] IK zeg: "Omdat zij, op één na, heel goed weten wat ze te doen hebben! Wie zwijgt en luistert, verzamelt voortdurend, maar wie zelf spreekt, verstrooit en komt nooit tot werkelijke rijkdom. Maar als de leerlingen die oorspronkelijk bij Mij waren, eenmaal heel veel verzameld zullen hebben, zullen ook zij spreken en dan pas zal het heil door hen aan de volkeren der aarde worden verkondigd. Hoewel zij merendeels tot de arme vissersstand behoren, zijn er onder hen zeer wijze mannen.
[7] Maar nu weer terug naar onze Murel! Die zal ons weliswaar nog wel enige muggen om de oren laten zoemen, maar zijn geest zal daarna door eigen persoonlijke ontwikkeling reusachtig sterk worden."
[8] CYRENIUS zegt: "Ik verheug mij weer buitengewoon op dit proces, want ik ben altijd erg blij als een blinde ziende wordt en een stomme weer spreekt."

«« 217 / 246 »»