[1] "Kijk, het verwekken van een mens is een bijzondere aangelegenheid! Om een goede en gezonde vrucht te verwekken, moeten twee volwassen mensen, en wel een man en een vrouw, een juiste zielsverwantschap hebben, omdat ze anders moeilijk of ook vaak helemaal niet door de bekende geslachtsdaad tot bevruchting zullen komen.
[2] Als nu een man en een vrouw in hart en ziel aan elkaar verwant zijn, moeten zij ook een huwelijk aangaan en volgens de natuurlijke orde alleen maar dan tot de geslachtsdaad overgaan als zij in goede harmonie een levende vrucht willen verwekken. Alles wat meer beoogt dan dat, is tegen de orde van God en de natuur en daarom een kwaad, en een zonde die bijna zo slecht is als die van Sodom en Gomorra!
[3] Als een man veel zaad heeft, laat hij dat dan in een andere akker zaaien op de goede wijze van de oude vaderen en patriarchen, dan zondigt hij niet. Maar als hij er alleen maar heimelijk op uit trekt om zijn lusten bij veile deernen te bevredigen en zich zo te vermaken zonder een vrucht te verwekken, begaat hij daardoor zeker een grove Sodomitische zonde, zowel tegen de goddelijke als tegen de natuurlijke orde!
[4] Alleen een jonge man, wiens geslachtsdrift door de bekoorlijkheden van een meisje zodanig is aangewakkerd dat hij zichzelf nauwelijks meer meester is, mag gemeenschap hebben met een maagd, met of zonder verwekking van een vrucht. Maar na de gemeenschap moet hij naar eer en geweten dat aan haar betalen wat Mozes heeft voorgeschreven. En ontstaat er na zo'n door de nood veroorzaakte gemeenschap een vrucht, dan moet hij de maagd het tien tot honderdvoudige geven van datgene wat hij volgens Mozes aan haar schuldig was als er géén vrucht uit de geslachtsdaad was voortgekomen. Want een maagd brengt voor zo'n man een grootoffer waar leven en dood mee gemoeid is! Als een man daarna zo'n maagd kan trouwen, moet hij dat niet nalaten, want, zoals gezegd, zij heeft hem een groot offer gebracht en hem van een bedwelmende last bevrijd.
[5] Maar in het vervolg moet zo'n door zijn geslachtsdrift gedreven man meteen een fatsoenlijke vrouw huwen en in noodgevallen, in goed overleg met zijn wettige vrouw, ook een bijvrouw, zodanig dat er geen ruzie en onmin door ontstaat. Als zo'n man zichzelf echter kan verloochenen, zal hij daardoor al gauw, gemakkelijker dan een ander, een hogere, geestelijke genade van het innerlijke leven deelachtig worden.
[6] Hoe men aan een wettige vrouw moet komen, heeft Mozes reeds volgens de hemelse orde voorgeschreven en dat moet ook zo blijven tot aan het einde der wereld.
[7] Uit wat je nu hebt gehoord kun je gemakkelijk opmaken wat ontucht is en waarom Mozes dat als een zware zonde verboden heeft. Want God heeft de mensen alles volgens de goddelijke orde voorgeschreven. Wie zich aan die orde houdt, zal ook de vruchten van de zegen van boven oogsten; wie echter in strijd met die orde handelt, zal de vruchten van de vloek oogsten.
[8] Als een door geslachtsdrift opgewonden man in zijn grote nood zijn kwellende vuur niet op een natuurlijke wijze blussen, dan raad Ik hem aan om herhaalde malen in koud water te baden en innig te bidden om verzachting van deze plaag, dan zal deze spoedig van hem worden weggenomen. Iedere andere manier is slecht en wordt de bron van verder kwaad en dat kwaad heet zonde en veroorzaakt ook weer zonden.
[9] Tevens moet ook alle ouders op het hart gedrukt worden dat zij hun volwassen kinderen niet bloot moeten stellen aan prikkelende gevaren! Want brandbaar materiaal kan gemakkelijk ontvlammen, maar als de vlammen er eenmaal aan alle kanten uitslaan, lukt snel blussen vaak niet meer en iedere vlam vraagt zijn offer! Na het blussen wordt de schade die zij veroorzaakt heeft al gauw zichtbaar. .
[10] Daarom moeten vooral de maagden goed gekleed, maar nooit uitdagend gekleed gaan en de jongemannen moeten niet aan het nietsdoen overgeleverd worden, want nietsdoen is altijd de verwekker van alle ondeugden en zonden.
[11] Wie echter eenmaal met een fatsoenlijke vrouw is getrouwd, is tot de dood aan haar gebonden en de scheidingsoorkonde van Mozes heft voor Gods orde de echtbreuk niet op als zo'n man dan met een ander zou trouwen. Trouwt de gescheiden vrouw, dan breekt ook zij het huwelijk. Kortom, wie na de echtscheiding trouwt, is een echtbreker, wie daarna niet trouwt, is dan ook geen echtbreker.
[12] Geestelijk pleegt ook diegene overspel, die een reeds getrouwde vrouw aankijkt en daarbij in zijn hart het plan opvat om haar door allerlei verleidingen tot echtbreuk te verleiden, ook al heeft het geen resultaat.
[13] Laat je je echter betoveren door de bekoorlijkheden van de vrouw van je naaste, dan bega je ook echtbreuk, want daarmee heb je de vrouw van je naaste tot hoer gemaakt en met haar hoererij bedreven. En dat is een grote en grove zonde voor God en voor de mensen, ook wanneer je met de andere vrouw een vrucht hebt verwekt. Maar het kwaad is natuurlijk nog groter als je met de vrouw van je naaste alleen maar terwille van de blinde en stomme drift der wellust hoererij hebt gepleegd. Zulke zondaren zullen moeilijk deel krijgen aan het hemelrijk."

«« 66 / 246 »»