[1] Het genoemde, uiterlijke verliefd worden op een mooi voorwerp is daarom op zichzelf beslist geen zonde, maar kan zonde -dat wil zeggen een fout in de levensorde -worden, als het stuurloos steeds meer aan de uiterlijke vormen blijft hangen. Daardoor wordt het dan natuurlijk moeilijker zo'n geest te scheiden van de schone buitenkant en hem op zijn eigen plaats terug te brengen.
[2] De Heer Iaat in zulke gevallen allerlei pijnlijke vermaningen en zelfs geselingen toe, waardoor een geest die zo verdwaald is, na verloop van tijd toch weer in de oude orde terugkomt en al het uiterlijke loslaat, het edelere daarvan herleidt tot zijn orde en het daardoor werkelijk, nieuw leven inblaast.
[3] Daarom is er een groot verschil tussen mensen zoals jij en mensen zoals Ribar. Wat jij jarenlang probeert, kan een mens zoals Ribar in een paar dagen, ja vaak in een paar uur bereiken als hij daarvoor de juiste leiding krijgt en het zelf serieus wil. - Begrijp je dat?"
[4] SUETAL zegt, terwijl hij wat knorrig lijkt: "Ja, ik begrijp het wel, maar ik zie aan de andere kant de reden niet waarom de schepper de ene mens zo rijp en geestelijk ontvankelijk en de ander zo bot als een stuk hout op de wereld zet!"
[5] De ENGEL zegt: " Ja, mijn beste vriend, als je zo gaat vragen zijn we nog lang niet klaar, want je geest ligt nog diep onder de huid van je lichaam verborgen, terwijl de geest van Ribar al ver buiten zijn huid is doorgedrongen, waardoor met hem gemakkelijk gepraat kan worden. Je zou net zo goed kunnen vragen, waarom God op aarde zoveel stenen heeft geschapen en waarom niet alleen maar zachte, vruchtbare aarde, waarom zoveel water op de wijde vlakten waarop men geen akkers en wijngaarden kan aanleggen, waarom zoveel doornstruiken en zoveel soorten distels waaraan echt geen druiven en geen vijgen groeien. Maar ik zeg je, dat dat allemaal in hoge mate nodig is en dat het ene niet zonder het andere zou kunnen bestaan. Om je in 't kort en heel oppervlakkig de wijze redenen daarvan te laten zien zou een periode van vele duizenden jaren vergen, terwijl een ontwaakte en rijpe geest al dat oneindig vele in enkele ogenblikken helemaal kan begrijpen, als hij zich daarvoor interesseert. Maar omdat een volmaakte geest veel hogere en betere levenszaken te doen heeft dan naar de oorzaak van de stenen, het water, de dorens en distels te zoeken, Iaat hij dat graag over aan de wijze voorzorg van de Heer der oneindigheid. "
[6] SUETAL zegt: "In dat geval is het ook niet mijn schuld als ik langzamer van begrip ben dan iemand als Ribar, die naar mijn weten, ondanks zijn meer openstaande geest, de hemelse wijsheid nog lang niet in pacht heeft!"
[7] RAPHAËL zegt: "Mensen zoals jij, moeten een scherp verstand hebben, zodat hun veel ongevoeliger ziel daardoor een weg naar hun geest heeft, die evenwel veel langer en hobbeliger is dan die, welke de liefdesgeesten moeten gaan. Want een geest van liefde heeft al als een geopend levenselement in en voor zich, wat de ongevoeliger ziel pas Per longum et latum (op de lange duur) door het juiste gebruik van haar opmerkingsgave kan bereiken.
[8] Kijk eens, wat een moeite het je nog zal kosten tot je de liefde zult bereiken! Maar Ribar is al helemaal liefde. Die hoeft maar wat geregeld en geordend te worden en dan is hij klaar. Jij moet echter pas met behulp van je trage verstand tot de liefde komen, om haar daarna te bezitten. Want alleen degene die haar bezit kan haar regelen en ordenen! -Begrijp je dat?"
[9] SUETAL zegt: " Als dat zo is, is God onrechtvaardig en zeer partijdig!"
[10] De ENGEL zegt: "In een bepaald opzicht zeker, maar natuurlijk alleen gezien vanuit het gezichtspunt van het kortzichtige mensenverstand. Maar als je een huis bouwt, waarom graaf je dan een fundament en leg je daar de grootste, zwaarste en hardste stenen in?
[11] Wat hebben die stenen dan gedaan dat je ze het eerst in de donkere bouwput schuift en bovendien nog de hele last op hun rug legt? Heb je dan geen medelijden met die arme stenen? Welke druk moet het gesteente onder het enorme gewicht van een berg verduren?
[12] Of heb je geen medelijden met de wortels van een boom omdat ze steeds in de duistere grond van de aarde moeten zitten, terwijl de takken van de boom zo trots in de etherische lucht en in het alles verkwikkende licht pronken?
[13] Kijk, zijn dat niet louter 'onrechtvaardigheden', reeds in de onderste lagen van het geschapen natuurleven?! Hoe kon zo'n wijze God, als Schepper, daar tegen alle gezonde verstand in, zo onbewogen en gevoelloos overheen stappen?
[14] Precies zo zouden jouw voeten zich tegenover je handen ook diep kunnen beklagen en zeggen: 'Waarom zijn juist wij, die net zo goed als jullie van vlees en bloed zijn, veroordeeld om jullie rond te dragen, terwijl jullie je zonder moeite zo vrolijk in de vrije lucht kunnen bewegen?'
[15] En zo zouden nog een aantal andere lichaamsdelen zich schijnbaar terecht kunnen beklagen ten opzichte van het hoofd, maar wie zou de domheid van zulke klachten niet onmiddellijk inzien?
[16] Kijk, op gelijke wijze heeft de Heer nu ook de mensen van deze aarde verschillende gaven gegeven, een aantal grotere en een aantal minder grote. Ma.ar voor niemand .is de poort van de grote tempel der voleinding gesloten, integendeel, aan Ieder is de weg gegeven, en niemand kan zich daarom beklagen en zeggen: 'Heer, waarom gaf U dan ook niet aan mij de talenten, waarover mijn broeder zich terecht zo buitengewoon verheugt?!' Want dan zou de Heer tegen hem zeggen: 'Kom je iets te kort ga dan naar je broeder en hij zal je uit de nood helpen! Als Ik alle mensen hetzelfde gegeven zou hebben, dan zou er niemand ten opzichte van de ander iets missen, niemand zou ooit zijn broeder nodig hebben! Hoe zou dan de alles tot leven brengende naastenliefde in de mens gewekt en versterkt kunnen worden?'
[17] Wat zou de mens echter zijn zonder de naastenliefde, en hoe zou hij dan zonder de naastenliefde de zuivere liefde tot God vinden, zonder welke aan een eeuwig leven der ziel helemaal niet te denken is?!
[18] Kijk, opdat de ene mens de andere kan dienen en zich daardoor diens liefde kan verwerven, moet hij toch iets kunnen presteren wat een ander niet zo gemakkelijk kan omdat hem de nodige talenten daarvoor ontbreken. Daardoor heeft de ene mens de ander nodig, en door de wederzijds nodige dienst wordt de liefde vooreerst gewekt en door het goede van zulke wederzijdse diensten steeds meer versterkt.
[19] In de kracht van de naastenliefde bevindt zich altijd de meest innerlijke openbaring van de zuivere, goddelijke liefde en daarin het eeuwige leven.
[20] Als jij nu van jezelf kunt beweren dat in zekere zin niets je liefde kan opwekken, noch een mooie gestalte noch een bijzonder goede handelwijze, dan zou ik zelf wel eens van je willen vernemen, door welk derde, mij geheelonbekende middel, de mens liefde in zijn hart kan opwekken en waarmee hij die kan versterken om tot de kracht van de openbaring der goddelijke, zuivere liefde in het hart te komen!?
[21] Als deze echter niet in woord en daad tot uitdrukking komt, ziet het er met het eeuwige leven van de ziel na de lichamelijke dood toch zeker ook nog heel duister en droef uit!
[22] Kortom, als er in je hart nog énige twijfel over het voortleven van de ziel na de lichamelijk dood bestaat, dan heeft de levensopenbaring nog niet plaatsgevonden. Aan wat de mens niet heeft, twijfelt hij steeds of hij het ooit zal krijgen ook als hij het zou willen hebben. Maar als je eenmaal het eeuwige leven van de ziel door de openbaring van de zuivere, goddelijke liefde in je hart zó gevonden hebt als een verloren geldstuk, dan zul je daarna ook geen twijfel meer hebben aan het volle bezit van datgene wat je in alle waarheid en werkelijkheid bezit!
[23] Dat kan echter alleen door de naastenliefde bereikt worden, en daarom is Ribar veel dichter bij het ware levensdoel dan jij. Want jij hebt je hersenpan wel verlicht met het natuurlijke licht van deze wereld, maar daarvoor Iaat je je hart zonder vuur en licht ronddwalen als een wild dier in het duistere kreupelhout van de moerasbossen van Europa!
[24] Ik raad je daarom aan, goed rekening te houden met hetgeen ik je nu heb gezegd, anders kom je met al je verstand tot niets en de gouden vrucht aan je levensboom zal lang voordat ze rijp is door de wormen worden aangetast. En die wormen heten twijfel, die zich tenslotte door je gehele hersenpan zullen heen vreten. En je levensvrucht wordt tot stinkend aas dat als een smadelijk voedsel zal dienen voor de roofvogels! - Heb je mij begrepen?!"

«« 79 / 246 »»