[1] Men zal wel vaak hebben opgemerkt dat vliegen tijdens een maaltijd graag in grote aantallen komen aanzetten en zich dan begerig op de gerechten storten. Ze zij n des te talrijker als de dagen zwoel worden en de kamers laag en niet geventileerd zijn. Velen zullen zeggen: 'Moeten we deze parasieten ook nog prijzen als ze onze maaltijd verontreinigen en ons bij elke hap hinderen ?' Zo vraagt slechts de kortzichtige mens. Want als hij de grote weldaad kon begrijpen die de vlieg hem soms bewijst doordat ze zich, al is het slechts twee ogenblikken, op de hap die hij naar zijn mond voert, neerzet, waarlijk, hij zou niet teveel doen als hij, zoals men het wel uitdrukt, die vlieg 'in goud liet vatten'.
[2] Alle spijzen, op een enkele uitzondering na, hebben tengevolge van het aanwezige suikergehalte de eigenaardigheid dat ze vooral op zo'n echt zwoele dag, uit de bedorven lucht de stikstof aantrekken. Wanneer het voedsel ook maar korte tijd blijft staan, dan wordt de onreine lucht dadelijk merkbaar, doordat het gerecht zuur wordt, of er schimmel op komt, of doordat het aan de randen een matblauwe kleur krijgt. Dat zijn allemaal uitwerkingen van de bedorven lucht! Wat hebben de vliegen daarmee te maken?
[3] Daar de vlieg dank zij haar bouw een kleine vliegende batterij is, is ze ook begerig naar alles wat negatief is geladen. De bedorven lucht is van negatief elektrische aard en absorbeert daarom alle positieve elektriciteit in zo hoge mate, dat zich in zo’n kamer of nog sterker in het in zo'n kamer genuttigde voedsel, geen vonkje positieve elektriciteit meer bevindt.
[4] Wanneer nu zo'n kamer niet vaak door deze elektriciteitsdragers zou worden bezocht, hoe zou het er dan spoedig uitzien met de gezondheid van de mens? Maar dat zou nog het minste zijn, want zo lang de bedorven lucht in de kamer aanwezig is, heeft ze nog genoeg spankracht waardoor de longen zich tenminste bij het inademen nog kunnen uitzetten. Maar wanneer deze lucht al haar spankracht verliest, dan slaat ze als een vuile dauw neer op de aan haar verwante delen, zoals bijvoorbeeld voedsel. Wanneer nu de hap, die iemand tot zich wil nemen, overvloedig van zo'n dauw is voor zien, dan gaan één of meer vliegen daar graag op zitten en laten hun overvloed aan positieve elektriciteit over het voorwerp uitstromen. Wat is dan het gevolg? Niets meer of minder dan dat daardoor de neergeslagen lucht in zekere zin weer bezield wordt en vervliegt. Ze verdwijnt dan uit het voedsel, door welk ontbindingsproces het voedsel weer onschadelijk en eetbaar wordt.
[5] Wanneer Ik alles zou moeten vertellen over dit diertje, zouden honderdduizend schrijvers in een miljoen jaren er niet mee klaar komen. Dus verbaas je niet al te veel over de enkele punten die Ik heb verteld. Maar bedenk, dat uit Mij ieder nog zo onaanzienlijk ding een oneindige waarde heeft!
[6] Men zal wel opgemerkt hebben, dat de verzadigde vliegen zich daarna graag op glimmende voorwerpen neerlaten en deze vaak bevuilen. Ook dit is heel nuttig, want de eerder genoemde chemische werkzaamheid van deze diertjes zou slechts voor de helft van nut zijn, als dit tweede onbeduidend lijkende gebeuren niet dadelijk zou volgen.
[7] We weten reeds, dat de vlieg meestal negatief elektrisch voedsel tot zich neemt en dus een ware gifzuiger is van zowel de lucht als van mensen en dieren, als ook van de spijzen die de mens eet. Daarom zijn haar uitwerpselen ook negatief elektrisch. We weten ook dat positieve elektriciteit zich meestal op glimmende voorwerpen verzamelt. Opdat in een aan positieve elektriciteit arme ruimte de weinige positieve elektriciteit die op glimmende voorwerpen wordt vastgehouden zich weer gelijkmatig verspreidt, bekladden deze chemici zulke glimmende voorwerpen zorgvuldig. Daardoor verliezen deze de kracht om de positieve elektriciteit aan te trekken, die onontbeerlijk is voor de lucht in de kamer. Wie dat niet gelooft, moet maar een verguld voorwerp in zo'n kamer plaatsen! Hij kan er verzekerd van zijn dat binnen korte tijd het door de vliegen zal zijn bevuild, zodat er nog maar weinig van het goud blinkend is te zien.
[8] Waarom hebben deze diertjes het juist op het goud gemunt? Hierop kan men antwoorden: Waarom verguldt men bliksemafleiders?
[9] Het antwoord zal zijn: Omdat het goud namelijk de positieve elektriciteit buitengewoon sterk aantrekt!
[10] De vliegen bevuilen echter ook de vensterruiten, maar glas trekt geen elektriciteit aan: Dat is wel waar, maar waarom gebruikt men dan glazen cilinders of glasplaten als geschikte middelen om de in de lucht aanwezige vrije elektriciteit door enige wrijving zichtbaar te maken? Omdat deze zich bij voorkeur op het glas verzamelt. Daarom kunnen we ook deze kleine chemici met het bevuilen hun gang laten gaan, opdat deze gepolijste 'elektriciteitshouders' ruwer worden en minder in staat zijn de elektriciteit vast te houden. Zo kan deze zich gemakkelijker met de rest van de kamerlucht vermengen. Zie, zo is zelfs het onbeduidende vliegenvuiltje niet zonder wijsheiden voorzienigheid zomaar ergens gedeponeerd en dat, terwijl het toch slechts pure afval van zo'n onbeduidend diertje is.
[11] Denk hier wel aan! Het is zeker de moeite waard om te letten op Mijn Vaderlijke zorgvoorde kleine dingen, opdat het de twijfelaar toch eens duidelijk mag worden, dat Ik niet een alles verslindende, onbegrijpelijke Machtsgod ben, maar dat Ik uitsluitend een ware Vader ben voor al Mijn kinderen. Ik ben geen verkwistende Vader, maar een zeer economische, die zelfs de uitwerpselen van een vlieg tot welzijn van Zijn kinderen weet aan te wenden. Ja, er zijn nog talloze en veelonbeduidender dingen, en toch laat Ik zelfs het meest oneindig geringe niet te gronde gaan!
[12] In de navolgende positief -polaire beschrijving komt de geestelijke betekenis van de vlieg steeds duidelijker naar voren.

«« 20 / 39 »»