[1] Neem een uit serpentijnsteen gemaakte kroes die ongeveer de maat heeft van 2 seidel*. (* 1 Seidel = ca. 1/41itet ** Piston = stamper ) Neem bij deze kroes ook een van dezelfde steen gemaakte roer of wrijfpiston** en kijk dan of jullie van een slager lof 1 1/2 seidel lamsbloed of, in geval dat niet te krijgen is, heel gezond kalfsbloed kunt krijgen. Doe dit bloed in de boven beschreven kroes en als de kroes te klein is, neem er dan twee en doe in ieder de helft van het bloed, dat is ongeveer een halve of driekwart seidel. Zet dit bloed dan, zoals de voorgaande medicijnen, in de zon en blijf het zolang omroeren als de zon erop schijnt. Gedurende de nacht moeten jullie het echter tegen de inwerking van de lucht goed beschermen en het op een koele droge plaats zetten.
[2] Dit roeren en het blootstellen van het bloed aan de zon gebeurt zolang, tot het bloed volledig is ingedroogd. Als het volledig is ingedroogd, verpulver het dan in hetzelfde vat met dezelfde piston door wrijven, drukken en stoten.
[3] Hebben jullie op deze wijze een roodbruin poeder verkregen, bewaar het dan in schone, donkere glazen flesjes.
[4] Deze medicijn is weer net zo te gebruiken als de eerste twee soorten en werkt eveneens universeel. Hoofdzakelijk zal het echter degenen die aan een longziekte lijden goed van pas komen, evenals diegenen die aan veel voorkomende bloedingen van de een of andere soort lijden.
[5] Wanneer het bloed na enige keren bewerkt te zijn, door de een of andere het bloed kenmerkende slechte geur jullie reukorgaan zal prikkelen, maak je er dan niet bezorgd om, want zo'n lucht is niet schadelijk en gaat tenslotte, wanneer het bloed reeds droog is, in een gewoonweg aangename geur over.
[6] Bloed van een ander dier echter, zoals ook het bloed van een rund en een schaap, mogen jullie niet nemen; want wanneer dergelijke dieren zich eenmaal met gras beginnen te voeden, dan worden hun zielespecifica in het bloed ook grover en onzuiverder en deze zouden dan uit de zonnestralen alleen maar datgene opzuigen wat aan hen homogeen is.
[7] Daarom is het bloed van de twee genoemde diersoorten (lam en kalf) voor het voorgeschreven doel alleen te gebruiken zolang deze dieren, vooropgesteld dat die dieren heel gezond zijn, nog van de melk van de moeder leven.
[8] Dit medicament, wanneer het goed wordt bewaard, behoudt een heel jaar volkomen dezelfde werking; na een jaar wordt het echter zwakker. Men kan het weliswaar versterken doordat men het weer enige tijd buiten in de zon zet, maar een nieuw is altijd beter.
[9] Dit is dus de vierde methode. Over naar een andere.

«« 7 / 13 »»