[1] (Mathaël:) "Ruim een half kwartier bleef alles ongewijzigd, maar daarna traden er aanmerkelijke veranderingen op. Aanleiding daartoe was een zwerm eksters die aan kwam vliegen en er heel natuurlijk uitzag; het kunnen er wel een paar honderd zijn geweest, die onrust te weeg brachten in de beide ballonnen. Het leek alsof alle dieren tot één geheel samensmolten, en in beide ballonnen werden weldra alleen maar twee werkelijk reuze grote, vaalwitte adelaars zichtbaar die geweldige uitvallen deden naar de in hen pikkende eksters. Wee degene die zij te pakken kregen; die verdween meteen uit hun ballonbedreigende bestaan! Na niet al te lange tijd waren alle eksters opgepeuzeld!
[2] Toen ik dat meteen waarheidsgetrouw aan mijn vader vertelde, zei hij: ' Ja, dat lijkt er dan toch op dat het de zielen van de beide gestorven vrouwen moeten zijn! Houd alles goed in de gaten en vertel mij watje ook maar ziet, want heus, zo 'n vreemde overlijdensgeschiedenis heb je me nog nooit verteld! ,
[3] Ik zei: 'Vader, ik vertel u ogenblikkelijk wat ik zie! -Op dit ogenblik worden de ballonnen kleiner en de reuze adelaars veranderen in -ronduit gezegd -twee koeien, maar zonder horens, en ik zie een echt mens op de dakbalken klimmen met in iedere hand een bos hooi; hij zal daarmee de beide koeien toch niet willen voeren? Waarachtig! De beide reiken ernaar met hun tong en zijn helemaal gaan liggen, zodat ze gemakkelijk bij de aangereikte bos hooi kunnen komen; en nu verorberen ze ook heel op hun gemak het hooi!'
[4] Op die wijze vertelde ik mijn vader meteen wat ik zag. Nadat het hooi was opgegeten, verdween de man van het dak; maar al gauw kwam er een ander, die er heel anders uitzag dan de eerste, met twee emmers water, die de beide koeien het zich daarin bevindende water voorhield om het te drinken, en de koeien dronken het tot de laatste druppel op.
[5] Vervolgens verdween ook de tweede man met de emmers; maar meteen daarna begonnen de koeien snel in een kring rond te draaien. De vroegere nevelballonnen werden helemaal onzichtbaar en doordat de beide wezens zo snel ronddraaiden kon ik ze absoluut niet meer waarnemen. Tijdens dit snelle ronddraaien werden de wezens ook steeds lichter en ze waren tenslotte zo licht als een ondergaande maan.
[6] Vlak daarna hield het draaien helemaal op en op de plaats van de voormalige koeien zweefden nu twee wat magere mensengestalten, die helemaal naakt waren. Omdat zij met de rug naar ons toegekeerd waren, kon ik het geslacht niet goed bepalen; maar naar de grootte te oordelen, waren het toch twee vrouwelijke gestalten.
[7] Na ongeveer een kwartier zag ik weer een menselijk wezen met twee bundels op de gevel van het dak verschijnen en ieder van de twee gestalten een bundel geven. Direct verdween de bundelbrenger weer en de beide gestalten maakten vlug de bundels open, namen daaruit ieder een lichtgrijs, plooiend gewaad en wierpen het in een oogwenk over hun lijf; nu kon ik pas met zekerheid vaststellen dat de beide gestalten toebehoorden aan de merkwaardige weduwe en haar doofstomme dochter. Zij zagen er naar mijn mening wel magerder uit, maar zij waren het toch ongetwijfeld!
[8] Toen zij nu zo als echte vrouwelijke gestalten helemaal bij de gevel van het dak binnen mijn gezichtsveld stonden, kwamen de twee mannelijke gestalten in lichtgroene mantels weer het dak op naar hen toe en wenkten hun om hen te volgen, wat de beide vrouwen ook zonder enige aarzeling deden.
[9] Zij gingen in zuidelijke richting. Weldra verdwenen zij volledig uit het gezicht; maar ik hoorde daarna meteen duidelijk zeggen: 'God de Heer alleen zij alle dank en lof en alle eer voor de redding van deze twee armen! ,
[10] Wie deze woorden uitgesproken mag hebben, weet ik niet; maar gehoord heb ik ze luid en duidelijk! Zij kunnen onmogelijk afkomstig geweest zijn van de twee mannelijke gestalten, omdat die toen allang ergens ver weg waren.Iemand anders achter mij moet de woorden hebben uitgesproken. Maar wie, dat is een heel andere zaak!
[11] Wie ze uitgesproken mag hebben heeft uiterst weinig met het verhaal van doen; dat de woorden echter goed en veelbetekenend waren, is wel zeker! Want de beide wezens hebben over het geheel genomen goed en ingetogen geleefd, hebben veel goeds gedaan voor de armen en waren daarbij ook zeer godvrezend, zodat het daarom ook wat moeilijk te begrijpen is waarom de stem nu juist speciaal voor de redding van deze weduwe en haar doofstomme dochter God dank, lof en eer heeft gegeven. Die stem moet daarom iets meer weten of geweten hebben dan datgene wat zelfs nu mijn verstand kan begrijpen.
[12] U, o Heer, weet echter wel wat ons in deze sterfgeschiedenis allemaal een raadsel zal blijven! Daarom wil ik over het geheel zeker geen vragen meer stellen, omdat de hele geschiedenis toch al van a tot z een vraag is; o Heer, leg daarom meteen liever alles uit, want ik weet niet wat ik er mee aan moet! De ziekte op zich was al erg raadselachtig, Iaat staan de verschijnselen tijdens en na het sterven! Het boven het huis opstijgen van de blauwe nevel, die kennelijk geestelijk was, de dieren daarin, daarna de splitsing van de ene grote ballon in twee kleinere, de plagende eksters, de reusachtige adelaars, de verandering daarvan in koeien zonder horens, enzovoorts, -kortom, alles is een fabel die absoluut niet, en door niemand, te geloven is als men die zo maar ergens zou vertellen! Maak daarom, o Heer, als U zo genadig wilt zijn, deze geschiedenis wat begrijpelijker voor ons; want tot op heden hangt tussen mij en die geschiedenis meer dan de drievoudige doek van Mozes! "

«« 157 / 263 »»