[1] Hierop richtte Schabbi zich tot Mij en vroeg of hij dat mocht doen.
[2] IK zei: "O, doe dat in ieder geval, want door een weldaad heeft nog nooit iemand tegenover Mij een zonde begaan! Ga, en laat de beiden aankleden!"
[3] En Schabbi ging en binnen enkele ogenblikken was hij terug met twee kostelijke, helder witte, zijden hemden en met twee hemelsblauwe, kostelijke Kaschmir overkleden en daarbij twee paar van de duurste feestsandalen met lange, met zijde gevoerde banden. Ook twee diadeem-vormige kammen en gouden voorhoofdsspangen, versierd met kostbare edelstenen, werden aan de beide nieuw opgewekten overhandigd. Zij wilden echter de sieraden, die hun te kostbaar toeschenen, niet aanvaarden
[4] IK zei echter: " Als Ik het wil, kun je aannemen wat jullie gegeven wordt, want het past bruiden om prachtig getooid te zijn!"
[5] Toen namen de beiden ook de sieraden aan, en toen zij zo helemaal aangekleed en getooid waren en er bij stonden als twee koningsdochters, toonden zij grote en dankbare vreugde.
[6] Maar toen zij zo voor ons stonden en van schoonheid gewoonweg straalden zei ZINKA: "Nee, nee, dat is alweer een wonder! Toen ik de beiden daarnet bekeek toen ze dood waren, kwamen ze mij voor als een paar vrouwen van in de veertig, en hun verschrompelde vormen vertoonden geen bijzondere gratie. Zelfs toen zij daarna op wonderbaarlijke wijze opgewekt werden, was er niets bijzonders aan te zien, en nu zijn het twee schoonheden zoals mijn ogen nog nooit eerder hebben aanschouwd! Nu zijn het twee meisjes van nog geen twintig! Ja, dat is toch ook een wonder boven wonder! De jonge Herodias verzinkt daarbij in het niet! Nou, als Herodes een van deze twee te zien zou krijgen, zou hij voor haar, als zij dat zou eisen, meteen alle Joden laten onthoofden! Zou ik, arme zondaar, werkelijk de genade waardig bevonden worden een van deze beide engelen tot vrouw te krijgen, dan ziet Jeruzalem mij nooit meer terug, want dat zou een te groot lokaas voor Herodes en ook voor de vele andere heiligen van de Godsstad zijn!"
[7] Toen zei Cyrenius: "Als deze beide wonderkinderen geen eigen ouders meer hebben, of als de eigen ouders, doordat de dood daartussen gekomen is, ieder recht op hen verloren hebben, dan zijn zij mijn dochters en krijgen van mij een toereikende bruidsschat!"
[8] Dan zegt de oudste van de twee, die GAMIËLA heette: "Wij zijn beiden strikt genomen - ouderloos, en degenen die wij vader en moeder noemden, zijn eigenlijk helemaal geen familie van ons. Wij kwamen als kinderen van twee en drie jaar in het huis van een koopman die eigenlijk Grieks was en pas later zo half en half tot het Jodendom is overgegaan. Volgens de verklaring van een oude, ongetrouwde vrouw werden wij door een slavenhandelaar van Sidon naar Kapérnaum gebracht en daar door de betreffende koopman, die wij vader noemden, voor vijf varkens, drie kalveren en acht schapen gekocht.
[9] De verkoper moet daarbij papieren aan de koopman gegeven hebben waarop onze namen en die van onze oorspronkelijke ouders vermeld zouden staan! Onze echte ouders moeten Romeinen van zeer hoge afkomst zijn, maar wat daarvan waar is, weten wij niet. Met de reis waarop wij zijn verongelukt, hadden wij echter ook het geheime doel om bij een in een andere plaats wonend familielid van onze schijn ouders de volle waarheid te horen, of wij echte of werkelijk slechts gekochte dochters van onze ouders zijn.
[10] Wij vielen evenwel in handen van brute zeerovers, werden van alle meegenomen bezittingen beroofd, van onze kleding ontdaan, daarna ondanks al ons smeken met onze haren vast aan elkaar gebonden en zo levend in de diepe zee gegooid. Wat later met ons is gebeurd, weten wij niet, en wij weten ook niet hoe wij op deze ons geheel onbekende plaats zijn gekomen en wie ons het leven heeft teruggegeven; want wij moeten toch wel dood geweest zijn toen men ons, waarschijnlijk door de zee aan land aangespoeld, ergens langs de oever of op het strand heeft gevonden! -Waar zijn wij dan nu, en goede verheven mensen, wie bent u?"

«« 27 / 263 »»