[1] CYRENIUS, die grote ogen opzet, zegt heimelijk tegen Mij: "Heer! U heeft voorheen opgemerkt dat deze persoon erg dom en slecht was, en nu redeneert hij even logisch als een van de beste, heidense advocaten! Weliswaar heeft hij van het Jodendom weinig aangenomen, maar hij is in onze wetten en die van het oude Griekse rijk net zo thuis als een van ons. Er is beslist niet veel tegen hem in te brengen! Ik wachtte nu op iets heel doms, maar tevergeefs, -hij praat alleen maar steeds verstandiger en verdedigt zijn diefstal op een manier waartegen bijna niets is in te brengen! Wat kunnen we onder die omstandigheden dan met hem aanvangen?"
[2] IK zeg: "Maak je daar maar niet druk over. Hij zal zelf alles, wat hij nu volgens zijn beperkte begrippen voor heel verstandig en juist houdt, op een overtuigende wijze weerleggen! Ondervraag hem nu nog maar verder, want Ik vind het erg belangrijk dat jullie de ondergrond van wat de mens de gevatheid noemt heel duidelijk en helder leren onderscheiden van die van het verstand!"
[3] CYRENIUS zegt: "Nou, dan ben ik toch wel erg benieuwd naar wat dat tenslotte op zal leveren !"
[4] ZOREL vraagt: "Geëerde gebieder van Rome! Wat staat mij te wachten en wat heb ik te verwachten? Bent u het met mij eens, of moet ik mij bij uw mening aansluiten, die u weliswaar nog niet heeft uitgesproken?"
[5] CYRENIUS zegt: "Voor het zover is dat ik je wens wel of niet zal inwilligen, zullen wij nog het een en ander te bespreken hebben! Jij schijnt mij een gevatte snuiter te zijn en je eerlijkheid schijnt niet veel om het lijf te hebben! Of je nu de genoemde vier dieren werkelijk ronddwalend in het grote bos gevonden hebt terwijl ze voor hun wettige eigenaar verloren waren, of misschien ook ergens anders hebt gevonden, en of je ook je andere huisgereedschappen alleen maar gevonden hebt, laten wij voorlopig buiten beschouwing. Maar laat ik je eerst eens iets anders vertellen, namelijk, dat er zich hier in mijn gezelschap, evenals op andere plaatsen, helderziende mensen bevinden die reeds talloze bewijzen van hun helderziende gave hebben afgelegd, en dat ik zoveel geloof aan hun nuchtere mening hecht, dat deze door honderd duizend tegenbewijzen niet weerlegd kan worden!
[6] Wel, zo'n man zei mij, toen jij nog maar nauwelijks de stad uit kon zijn, dat je zou komen en wat je aan mij zou vragen. Ik wist reeds voor ik je zag, dat je tegenslag hebt gehad. Je zou die echter gemakkelijk hebben kunnen verhinderen als je thuis was gebleven, maar jouw onwettige opvattingen over het beschermde bezit dreven je naar de straten van de brandende stad om ergens weer iets langs illegale weg in bezit te nemen. Intussen vatte je strohut vlam en zo gingen je onwettige bezittingen snel in vlammen op. Dat jouw dienstmaagd je bij deze gelegenheid in je vuil achterliet, is te begrijpen, omdat zij je kent en weet datje iemand bent die bij zo'n gelegenheid absoluut niet te vertrouwen is.
[7] Want hoezeer je bij anderen ook tegen het wettige privé-bezit bent, in je eigen huis wil je daar toch helemaal ongestoord van verzekerd zijn! Wel, nu heeft het vuur jouw bezit illegaal verteerd en je kunt dat element niet ter verantwoording roepen omdat het je zeker geen rekenschap zou afleggen. Maar je dienstmaagd zou je heel hard hebben aangepakt en zij zou je, onder allerlei mishandelingen, de schade op leven en dood hebben moeten vergoeden, omdat jij bij hoog en bij laag beweerd zou hebben dat het vuur alleen maar door haar nalatigheid alles verteerd had.
[8] Kijk, dat en nog andere zaken zeiden die mensen vooraf over jou en ik schenk hun, meer dan aan alle goden van Rome en Athene, het volste geloof! Maar in onze wetten staat een gezegde dat luidt: " Audiatur et altera pars! *) (* Ook de andere partij worde gehoord!) En daarom kun je mij een tegenbewijs leveren. Om je te verdedigen mag je zoveel je weet en kunt naar voren brengen, ik zal alles met het grootste geduld aanhoren!"

«« 45 / 263 »»