[1] JOHANNES zegt: "Ja, ja, later heb je dat gedaan, maar in het begin gedroeg je je zoals ik het je vertelde! Dat je echter slechts in geringe mate de meisjes misbruikt zou hebben, is ook nu nog een grove onwaarheid! Slechts één van hen heb je wat zachtzinniger aangepakt en dat was de laatste, toen je ellendige geilheid reeds te kort schoot; de eerste vier heb je niet in het minst ontzien, maar ontzettend misbruikt! Kun je dat tegenspreken? - Kijk, je zwijgt en beeft! De meisjes kregen daarna een zeer gevaarlijke uitslag die maakte dat zij eerder stierven, maar ook daarvan was jouw geilheid de eigenlijke en enige oorzaak! Maar dit hoofdstuk is uit en nu gaan we naar een volgend!
[2] Weetje, watje nog meer op je geweten hebt is weliswaar iets waarvoor je wil weer niet aansprakelijk is, maar de daad is er en haar gevolgen! Daarom moet een mens nooit iets in toorn doen, want de daden die in toorn gebeuren, worden steeds door de kwade gevolgen als een schaduw op de hielen gezeten. Kun je je nog herinneren wat je reactie was toen je moeder Agla, die een heel verstandige vrouw was, je ernstig de les las over je liederlijke streken en je gewetenloze vrienden?"
[3] ZOREL zegt: "O goden! Ik herinner me nog wel iets vaags als uit een droom, maar veel kan ik daar niet meer over vertellen! Zeg jij het dus maar, je bent toch al aan het woord! Ik weet wel dat ik nooit met een vooropgezet plan iets kwaads deed, maar voor wat ik echter in drift doe, kan ik niet instaan, evenmin als een tijger er iets aan kan doen dat hij een bloeddorstig, verscheurend dier is! - Zeg jij het nu maar!"
[4] JOHANNES zegt: "Daar zullen we het pas later over hebben; maar tóen heb jij een pot, die op een bank stond, gegrepen en met geweld naar het hoofd van je moeder geslingerd, zodat zij bewusteloos op de grond viel. Je hebt toen, in plaats van je moeder bij te staan en hulp te verlenen, de bewuste ponden goud weggenomen en je bent op een zeeroversschip hierheen gevlucht. Daarop maakte je een paar jaar lang het schone zeerovershandwerk mee, hetgeen ook de aanleiding voor je was om slavenhandelaar te worden. Je moeder stierf echter niet lang daarna, ten dele aan de gevolgen van een zware hoofdwond en ten dele uit verdriet over je onverbeterlijkheid. En zo heb je naast vele andere zonden ook die van moedermoordenaar op je geweten en als kroon op je vele slechte daden rust er op je hoofd een zeer bittere vloek van je vader, evenals van je broers en zusters! -Nu ben je helemaal ontmaskerd; wat zeg je nu als zuiver verstandsmens van dit alles?"
[5] ZOREL zegt: "Wat moet ik daarover zeggen? Gebeurd is gebeurd en dat kan niet meer ongedaan worden gemaakt! Nu zie ik van veel van mijn vroegere daden in dat ze erg verkeerd waren; maar wat heb ik aan dit inzicht? Je kunt het vergelijken met een tijger die men veranderd heeft in een verstandig mens, zodat hij kan zien wat voor bloedige gruweldaden hij heeft gepleegd; wat baat hem dat? Als hij het gebeurde ongedaan zou kunnen maken, zou hij zich daarvoor beslist alle mogelijke moeite getroosten; maar wat kon hij tijdens zijn bestaan als tijger eraan doen dat hij nu juist een tijger en geen lam was?! Op dat punt is ook het berouw over een kwade daad, en de beste wil om die weer volledig goed te maken, net zo nutteloos als de dwaze inspanning om van een vergane dag weer een komende dag te maken. Ik kan wel vanaf heden een heel ander en beter mens worden, maar daar waar ik een slecht mens was, kan ik mij onmogelijk beter maken dan ik was. Moet ik soms bittere tranen van smart plengen, omdat ik zoveel slechte daden heb begaan? Dat zou toch net zo belachelijk zijn als wanneer een mens geworden tijger de bitterste tranen van berouw zou willen vergieten, omdat hij vroeger een tijger was!"

«« 69 / 263 »»