[1] ZOREL zegt: "Vriend, je hebt gelijk: "Wat de mens in duisternis geniet, heeft geen waarde! Dat ik in een diepe geestelijke nacht leef, merk ik nu zelf; want jouw woorden hebben mij ondanks hun geheimzinnige klank een echte, grote verlichting gegeven en dat schenkt mij nu reeds veel vreugde. Maar, als jij bij Cyrenius ook wat in te brengen hebt, vraag hem dan of hij mij tenminste een wat betere mantel wil geven; want in jullie gezelschap kan ik mij in deze vodden niet meer vertonen. Cyrenius zal toch wel de een of andere oude, afgedragen bediendenmantel hebben!"
[2] CYRENIUS roept een van zijn dienaars en zegt: "Loop eens naar onze bagage en haal een goed hemd, een toga en een Griekse mantel!"
[3] De dienaar gaat en brengt het gevraagde.
[4] CYRENIUS roept vervolgens Zorel en zegt: "Hier, neem het gewaad, ga ergens achter het huis en kleed je om!"
[5] Zorel aanvaardt dankbaar het gewaad, gaat daarmee achter het huis van Marcus, kleedt zich om en ziet er dan heel voornaam uit.
[6] Binnen enige ogenblikken is ZOREL weer bij ons en zegt tegen Cyrenius: 'Geëerde heer! Niet meer onze waardeloze goden, maar de ene, ware en eeuwig levende God lone het u! U heeft nu een naakt, arm mens bekleed en dat is een edel werk, dat ik helemaal niet waard ben! Maar als er een waarachtig, almachtig en wijs God is wiens kinderen, of op z'n minst wiens werken wij allen zijn, Die ons ook met weldaden overlaadt die wij niet waard zijn, en waarvoor wij Hem ook alleen maar kunnen danken en verder niets, zo sta ik nu ook voor u, geëerde heer en gebieder: "uit het diepst van mijn hart kan ik u slechts danken en verder niets doen! Als u mij echter als één van uw minste dienaars wilt aannemen, dan schenk ik u daarvoor mijn akker!"
[7] CYRENIUS zegt: "Jouw akker is niet van jou, maar van degene, voor wiens geld je deze gekocht hebt. Daarom zullen wij hem verkopen, de bezitter of zijn kinderen het geld overhandigen en pas dan kun je mijn dienaar zijn!"
[8] ZOREL zegt: "Geëerde heer en gebieder! Uw wil is wet! Alles van u is genade voor mij, maar laat mij alstublieft niet alleen en neem mij in uw dienst! Zoals ik mijn oude lompen voor altijd heb uitgetrokken, zo zal ik ook mijn slechte, oude mens afdanken en een heel ander mens worden! Dat kunt u van mij aannemen! Zo slecht als ik was, zo goed wil ik weer worden, om tijdens de mij eventueel nog resterende tijd van mijn leven dat, wat ik allemaal aan kwaad heb aangericht, enigszins goed te maken.
[9] Als ik ooit een mens had kunnen ontmoeten die mij over recht en onrecht zo goed voorgelicht zou hebben als die Johannes daar, dan zou ik nooit zo diep in alle zonde gezonken zijn; maar nu moest ik altijd met mijn eigen verstand te rade gaan! Hoe ver ik het echter met mijn grote intelligentie gebracht heb, weet u, en ik hoef voor u mijn grote schande niet meer te herhalen. Wees mij daarom van nu af aan genadig en barmhartig, want in het vervolg zult u geen gelegenheid meer krijgen ontevreden over mij te zijn. Ik bezit verscheidene vaardigheden en ik ben zeer ervaren in schrijven en rekenen, en de geschiedenis der volkeren tot op heden is mij niet onbekend. Alles van Herodotus * (*een Griekse geschiedschrijver) is mij vertrouwd; ook de kroniek van de Joden, Perzen en de oude Babyloniërs is mij niet onbekend. Daarom zult u mij wel ergens kunnen gebruiken""
[10] CYRENIUS zegt: "Daarover zullen we later wel spreken. Ga nu echter weer naar je vriend Johannes terug en laatje door hem de ware weg tonen! Als je die hebt, - dan zal al het andere niet lang op zich laten wachten!"

«« 75 / 263 »»