[1] IK zeg: 'Het is nu reeds een uur na de middag, Marcus, zorg jij daarom voor een maaltijd: Mijn Rapha‰l zal je helpen! Na de maaltijd zullen we dan zien wat de dag ons nog zal brengen. Zoek allemaal je plaats op aan tafel en Rapha‰l, verwijder jij de beide hersenhopen van onze tafel en help daarna Marcus!"
[2] RAPHAÓL deed dat binnen een ogenblik en zei toen tegen Marcus: 'Moet ik je op menselijke wijze behulpzaam zijn of op mijn eigen manier? Zeg maar hoe je het het liefst hebt! Het zou natuurlijk minder opzien baren als ik je op menselijke wijze zou helpen; maar op mijn manier zouden we veel tijd besparen en die is toch ook erg kostbaar! Wat je dus wilt, zal ik doen en je zult je er niet over hoeven te beklagen dat er iets vergeten is."
[3] MARCUS zegt: 'Ja, hemelse vriend, jouw manier om de spijzen vliegensvlug op de tafels te zetten, zou natuurlijk veel voordelen hebben -want ondanks de hulp van de bedienden van Cyrenius duurt het toch nog aardig lang voordat het eten voor zoveel mensen op tafel gebracht is; maar er is hier een andere moeilijkheid. Er is nog helemaal niet voldoende eten klaargemaakt! Als jouw bovenaardse bedrevenheid daar iets aan kan doen, dan zou dat op dit moment goed van pas komen; anders duurt het nog wel een goed half uur voordat alles klaar is om opgediend te worden!"
[4] Heel gemoedelijk zegt RAPHAÓL tegen Marcus: 'Dat bedoel ik immers ook: zo vlug mogelijk klaarmaken en net zo snel de tafels van passende spijzen en dranken voorzien! Ik zegje,je hoeft slechts te willen, dan gaat alles! Als je wilt, kost het mij maar een ondeelbaar ogenblik en dan staan alle spijzen ook al tot in de puntjes verzorgd voor de gasten op tafel."
[5] MARCUS zegt: 'Ik heb daar geen bezwaar tegen, maar dan zullen de mensen denken dat het hemelse toverij is, en misschien een heel begrijpelijke angst voor het eten krijgen en het nauwelijks wagen daarvan te genieten, -vooral de Moren, die hier toch al zo op alles letten, dat hun beslist niets ontgaat!"
[6] RAPHAÓL zegt: 'O, die maken zich er juist het minst druk over, want die zijn al gewend aan het wonderbaarlijke! Het is ook al laat, en de Heer zal waarschijnlijk na de maaltijd iets belangrijks van plan zijn, wat Hij alleen maar kan weten. Daarom is het beslist beter dat wij het op mijn geestelijke, snelle manier doen, en niemand zal zich daaraan stoten! Tevens is dit het laatste middagmaal dat de Heer hier gebruikt en daarom kan het helemaal geen kwaad wanneer het er een beetje wonderbaarlijk uitziet! Ben je dat ook niet met mij eens?"
[7] MARCUS zegt: 'Helemaal, want jij, als geest uit de hemelen, zult wel beter dan ik weten en begrijpen wat hier passender en gunstiger is! Handel jij daarom nu maar helemaal naar eigen goeddunken!"
[8] Nadat Marcus dit had gezegd, begaven beiden zich naar de keuken, waar de vrouw van Marcus, zijn dochters en zoons en nog een aantal bedienden van Cyrenius zoals gewoonlijk de handen vol hadden, terwijl de maaltijd voor de vele gasten toch nog maar nauwelijks voor de helft klaar was.
[9] MARCUS zei: 'O, het zal nog wel een uur duren voor alles klaar is'
[10] Zijn VROUW zegt: 'Ja, beste echtgenoot, wij beiden kunnen geen wonderen verrichten en we kunnen het niet overhaasten. Er zit niets anders op dan geduldig te wachten tot alles gereed is!"
[11] MARCUS zegt: 'Weet je wat, laten jij en je dochters nu het koken en braden maar op z'n beloop; Rapha‰l zal het allemaal als een echte snelle kok vlug afmaken!"
[12] De VROUW zegt: 'Dat zou niet gek zijn, want ze zijn allemaal al behoorlijk moe van het vele werk!"
[13] Toen verdwenen alle koks en kooksters en RAPHAÓL zei: 'Nu kunnen ook jullie aan tafel gaan! Alles is al opgediend en alle gasten zijn al begonnen met eten. Kom, oude Marcus, ga jij als mijn medewerker bij mij aan tafel zitten en eet nu eens wat mijn pot schaft, en zeg eens of ik ook kan koken! Je vrouw en je kinderen en de koks van Cyrenius zitten al aan een eigen tafel voor het huis, die rijkelijk voorzien is van dezelfde spijzen en dranken."
[14] Allen gaan nu de keuken uit en wanneer zij aan de tafels de honderden gasten zien eten en drinken, zegt MARCUS heel verbaasd over dit tafereel: 'Ja, hoe is dat nu mogelijk? Je bent toch immers geen ogenblik bij mij weggeweest, en alle tafels zijn zo te zien afgeladen vol! Je hebt geen enkel gerecht kunnen klaarmaken en nog minder opdienen! Verraad mij toch eens iets van de manier waarop je dat gedaan hebt, want alles begrijp ik eerder dan jouw uiterst onbegrijpelijke snelheid, vooral bij daden die op deze aarde toch noodzakelijkerwijs gebonden zijn aan een bepaalde orde binnen tijd en ruimte! Ik vraagje nogmaals iets te vertellen over de manier waarop je de spijzen hebt klaargemaakt en waar je ze vandaan hebt gehaald! Want van het eten dat halfklaar in mijn keuken stond, is niets op al deze tafels terechtgekomen, want ik heb het daar zojuist nog in alle rust en wachtend op zijn bestemming zien staan.
[15] RAPHAÓL zegt: 'Dan heb je niet goed genoeg gekeken, want je hele voorraad is op! Kijk maar of het niet zo is!"
[16] MARCUS gaat vlug kijken en vindt zijn keuken en voorraadkamer helemaal leeg. Nu komt hij nog veel verbaasder naar buiten en zegt: 'O, vriend, op die manier is het bij jou werkelijk niet meer om uit te houden! Heus, ik eet in geen drie dagen, als je mij niet iets vertelt over de manier waarop je dat gedaan hebt!"
[17] RAPHAÓL zegt: 'Laten we nu ook aan tafel gaan; daar zullen we er samen wat over praten!"
[18] Daarop gaat Marcus samen met Rapha‰l naar onze tafel, waar het al aardig levendig toe ging. Rapha‰l bedient zich meteen en presenteert ook aan Marcus een mooie vis en dringt er op aan, dat hij gaat eten. Marcus spoort hem weliswaar aan om uitleg te geven over de snelkokerij en de snelle bediening, maar RAPHAÓL zegt heel vriendelijk: Beste vriend, eet en drink nu! Als wij beiden ons lichaam weer naar behoren gesterkt hebben door de gezegende spijs en de gezegende drank, zullen wij ook enkele woorden wijden aan mijn snelkokerij en snel bedienerij!"
[19] Marcus gehoorzaamt Rapha‰l nu toch en eet en drinkt dat het een lust is.

1 / 276 »»