[1] Eindelijk spreekt onze MATHAËL weer eens: 'Heer, dit is voor ons allemaal nog als de dorpen van de Scythen, die zo goed als nergens te vinden zijn en waarvan men zich daarom ook geen voorstelling kan maken! U kunt natuurlijk gemakkelijk over Uw eindeloos grote schepping praten; maar wij weten niet eens precies hoe groot onze aarde is en wat voor vorm ze heeft, en daarom is dat, wat U ons heeft verteld, moeilijk te begrijpen.
[2] In mijn levendige fantasie begreep ik wel het een en ander, maar slechts als in een vluchtige droom vermoedde ik iets groots. Maar voor veel van mijn metgezellen is het een soort abracadabra, waaruit zelfs het gezondste, natuurlijke, menselijke verstand nooit wijs kan worden. Want om dergelijke dingen ook maar enigszins duidelijker te kunnen begrijpen, zouden we erg goed thuis moeten zijn in de rekenkunde en de Oud-Egyptische astronomie, ook zouden we hun uitgebreide getallenstelsel volkomen moeten beheersen! Maar omdat wij hoegenaamd niet beschikken over de wetenschappelijke elementen, kan ons de buitengewone uitleg die U ons nu heeft gegeven in geen geval duidelijk zijn.
[3] Het is wel waar, dat U ons bij een eerdere gelegenheid vergund hebt een blik in Uw grote scheppingsruimte te werpen; maar er bleven, bij mij althans, nog heel wat vragen open. Nu heeft U zich voornamelijk over het materiële gedeelte van Uw schepping nader uitgesproken; maar daar hebben wij niet zo veel aan. Het is immers voor de hand liggend, dat wij zoiets onmogelijk geheel kunnen begrijpen, omdat ons daarvoor alle voorkennis ontbreekt.
[4] Om dit allemaal een klein beetje beter te kunnen begrijpen, zouden we ook minstens iets moeten weten over een van de genoemde hulsglobes en de verschillende soorten zonnen en centraalzonnen die daarin domineren. Als dat het geval zou zijn, dan zouden wij ons wel een iets duidelijkere voorstelling kunnen maken van de talloos vele andere hulsglobes en centraalzonnenstelsels, centraalzonnegebieden en centraalzonnen-allen; maar die ene hulsglobe is al zo enorm gecompliceerd, laat staan de vele andere, waarvan elk afzonderlijk zeker een totaal verschillende inrichting en een heel ander doel heeft.
[5] Hoe zit het dan dus eigenlijk met de planetaire zonnen, en verder met de verhalen over het centrale zonnenstelsel, het centraal zonnegebied, centraal zonnenal en tenslotte met de oercentraalzon, die zelfs in de dromen van de oude beroemde Ptolemaeus en Julius Caesar, die toch ook een astronoom was, niet voorkwamen?"
[6] IK zeg: 'Mijn beste Mathaël, Ik merk datje een beetje geïrriteerd bent, deels omdat Ik jullie nu dingen heb verteld, die je ofwel helemaal niet of slechts een heel klein beetje begrijpt, en deels over jezelf, omdat je wat Ik nu verteld heb helemaal niet zo goed kunt begrijpen, ofschoon je anders toch met betrekking tot veel zaken zeer belezen bent en ook verder zeer achtenswaardige ervaringen en meningen hebt. Maar zie, dat is niet helemaal juist van je; want de mens wordt niet alleen wijs van wat hij hoort en meteen ook helemaal begrijpt, maar meestal ook van wat hij hoort en niet begrijpt!
[7] Over wat men eenmaal begrijpt zal wel niemand verder nadenken en er verder over piekeren; want wat men eenmaal heeft, probeert men niet meer te verkrijgen of moeizaam te verwerven en men voelt zich heel behaaglijk over wat men reeds ten volle bezit. Maar wat men nog niet heeft, vooral op het gebied van het hoogst waardevolle, zoekt men zeker met volle inzet net zo lang tot men er ten minste iets van in zijn bezit krijgt.
[8] Kijk, als het er Mij om ging om van jullie uiteindelijk mensen te maken die heel traag denken, dan zou het niet moeilijk voor Mij zijn om voor jullie ogen een hulsglobe in de lucht te tekenen. Dan zouden jullie het hele systeem van een hulsglobe, waar we het over hadden, even gemakkelijk begrijpen als dat 1 staters en nog eens twee staters zonder twijfel 4 staters zijn! Maar Ik wil dat jullie actief blijven denken, en heb daarom in hetgeen Ik jullie heb verteld iets te kennen gegeven, dat jullie wakker maakt en je de slaap beneemt.
[9] Ik heb jullie er al eerder eens iets over gezegd, datje om dezelfde reden natuurlijk niet zo duidelijk hebt begrepen, en dat zou Ik jullie ook nu kunnen vertellen, zonder erop te rekenen dat jullie het volledig begrijpen, maar opdat je er vaak over zult nadenken bij geschikte gelegenheden, vooral tijdens nachten met een heldere sterrenhemel.
[10] Maar om je het denken een klein beetje gemakkelijker te maken, zal Ik jullie op soortgelijke verschijnselen op deze aarde wijzen. Kijk eens naar de inrichting van het leger, dan heb je al zo ongeveer de inrichting van een hulsglobe met haar centraal en oercentraalzonnen! Daar staat zo'n aanvoerder van slechts tien a dertig soldaten, -en daar weer een andere aanvoerder, al iets groter, die het bevel voert over tien aanvoerders van de eerste orde. De eerstgenoemde aanvoerder is te vergelijken met een planetaire zon, en de tien a dertig gewone soldaten staan ongeveer gelijk met de planeten die om een zon cirkelen. De tweede, iets hoger geplaatste aanvoerder van de zojuist genoemde tien troepen is al te vergelijken met een systeemcentraalzon*,(*oorspronkelijk: Systemzentralsonne) waar omheen zich op verschillende afstanden een heleboel planetaire zonnen met hun vaak vele planeten bewegen. Deze planetaire zonnen, die om een grote centraalzon bewegen, vormen samen met hun ene centraalzon een zonnegebied; dit moeten jullie nu goed onthouden om het volgende beter te kunnen begrijpen.
[11] Nu gaan we naar een legeraanvoerder van de derde orde! Deze heeft op zijn .beurt weer ongeveer tien aanvoerders van de tweede categorie onder zich; over hen voert hij het bevel en hij moet ze allemaal leiding geven. De bevelen van deze derde aanvoerder, die we 'hoofdman' zullen noemen, worden alleen gegeven aan de onder hem staande troepen aan voerders, en die geven ze dan door aan de aanvoerders van de kleine troepen, en deze dan pas aan de afzonderlijke gewone soldaten. Zojuist spraken we van een zonnegebied en het spreekt vanzelf, dat er in de scheppingsruimte ook meerdere zonnegebieden zijn; deze moeten op hun beurt ook weer een gemeenschappelijke, nog grotere leider hebben.
[12] Laten we de soldaten die onder een hoofdman staan een compagnie noemen; en nu stellen we ons voor dat tien a twintig compagnies weer onder een hogere bevelhebber staan, die bijvoorbeeld een overste is en gewoonlijk het bevel voert over een legioen, dat meestal uit tien of twintig compagnies bestaat! Zo'n legioen is dan al een heel aanzienlijke strijdmacht en vormt al een heel belangrijk deel van een heel leger. Een legioen kunnen we nu het beste met een zonnenal vergelijken. En zoals ook verschillende legioenen weer onder bevel van een veldheer staan, zo staan dan ook de zonnenallen weer onder een nog grotere en machtigere centraalzon; deze zullen we 'zonnenalcentraalzon' noemen, om haar van de eerder genoemde te onderscheiden.
[13] Nu staan echter al die vele legers onder één enkele monarch, en zo ook de buitengewoon vele zonnenallen onder de algemene hoofdcentraaloerzon*;(* oorspronkelijk: Hauptzentralursonne) deze moet natuurlijk kolossaal groot zijn om de vele zonnenallen naar zich toe te trekken en ze in voor jullie onmetelijk verre banen om zich heen te laten cirkelen, zoals de planetaire zon dat met haar afzonderlijke planeten en de bijbehorende manen doet. Een dergelijke ware zonnenmonarchie noem Ik om goede redenen een hulsglobe.
[14] Een globe is ze vanwege haar volledig ronde vorm, - hulzen (schillen, doppen) zijn alle hemellichamen hierin, omdat ze allemaal een gericht geestelijk leven omhullen (omhulzen), en omdat uiteindelijk deze draagster (globe) zelf een universele huls is, omdat hierin aeonen maal aeonen zonnen, om een bepaalde ordening in stand te houden, algeheel omhuld lijken te zijn. - Zeg Me nu, Mathaël, of je Me nu duidelijker begrepen hebt dan voorheen!"

«« 115 / 276 »»