[1] DE FARIZEEËR zegt.: 'Wanneer is de Nazarener hier geweest, hoelang is hij gebleven, en is hij al een keer eerder hier geweest?"
[2] Achter Cyrenius stond ook de oude MARCUS. Deze nam het woord en zei: 'Deze goddelijke man is vroeger nooit in deze buurt geweest, ongeveer acht dagen geleden kwam Hij pas met enkele leerlingen hierheen en bracht niets anders mee dan alleen Zijn almachtige wil, en Zijn leerlingen bleven steeds als lammeren bij Hem.
[3] En het eerste wonder was, dat Hij me beval al mijn wijnzakken met water te vullen, en dat zijn er heel wat; ik liet dit ook gauw door mijn kinderen doen. En jawel, nauwelijks waren de zakken gevuld, of het water, dat hetzelfde was als het water in de zee, was al in de kostelijkste wijn veranderd! Hier is nog een beker vol van die wonderbaarlijke wijn! Proef hem en zeg dan hoe hij smaakt!'
[4] DE FARIZEEËR nam de beker aan, proefde de wijn door de beker bijna tot op de bodem leeg te drinken en zei: 'Werkelijk, een betere wijn is er nog nooit over mijn tong gegaan! Maar, oude krijgsman, kunnen we je woorden ook werkelijk voor waarheid aannemen?"
[5] MARCUS zegt: 'Wie mij kent, zal weten, dat mijn tong nog nooit door een leugen bezoedeld is. Wie dat nog moet vragen, heeft in ieder geval nog geen sterk geloof. Maar opdat je je alles een beetje beter voor kunt stellen en om ook dat verwarde natuurverstand van jou een duwtje te geven, vraag ik je om met mij naar de zee te gaan met deze totaallege kruik en hem zelf met water te vullen en dan garandeer ik je, dat de profeet die zich nog onder ons bevindt, het water enkel door Zijn wil ogenblikkelijk in wijn zal veranderen! En als je misschien denkt, dat de kruik al voor dat doel geprepareerd is, neem dan een van je eigen bekers en ga dan naar de zee, vul op een willekeurige plaats de beker met water en zodra het water zich in de beker bevindt, zal het ook ogenblikkelijk veranderd worden in wijn zoals je die nu hebt geproefd! Wanneer ik heb gelogen, zal dit nieuwe huis met de tuin en al mijn andere grote kostbaarheden volledig jouw eigendom worden!"
[6] Hierop haalde DE FARIZEEËR een gouden beker uit de zak van zijn mantel en zei: 'ik zal wel zien. Als het zeewater daarin zulke wijn wordt, dan is deze kostbare beker van jou!"
[7] Met deze woorden ging de Farizeeër met zijn metgezellen snel naar de zee, schepte water, en het water in de beker veranderde telkens in wijn.
[8] Toen ook al zijn metgezellen zich overtuigd hadden van deze grote en wonderbaarlijke waarheid, haastten zij zich zeer verbaasd weer naar de oude Marcus en de FARIZEEËR zei: 'Hier, neem de beker; want je hebt de weddenschap gewonnen! Ja, dit gaat nu werkelijk ook mijn verstand te boven! Wat moet ik daar nu op zeggen? Dit gebeurt niet op natuurlijke wijze! Het is zeer merkwaardig: Niet alleen de smaak, maar ook de geest van wijn was er rijkelijk in aanwezig, zodat wij allemaal bijna beneveld waren! Hier kan werkelijk niets anders in het spel zijn dan de wil van de Nazarener, en het dient ons als bewijs dat werkelijk ook zijn andere wonderen op dezelfde wijze tot stand zijn gebracht!
[9] Als men de altijd durende natuurlijke wetmatigheid van de verschijnselen op deze aarde voor ogen heeft en nooit iets van een wonder -afgezien van de Perzische toverkunsten en de wonderen die beschreven zijn, die echter altijd in een mysterieuze waas zijn gehuld -gedurende zijn gehele leven te zien heeft gekregen, dan kun je uiteindelijk gewoonweg zelfs dat vrijwel niet geloven, wat je nu werkelijk en zonder twijfel zelf hebt meegemaakt.
[10] Maar waar dient dit allemaal toe, als je de reden daarvan niet kunt inzien? Ja, geëerde gebieder, bij deze verschijnselen, waar het ongetwijfeld zo toegaat, houden alle natuurlijke verklaringen op! Want dat is waarlijk een wonder! Het kan evenmin ooit op natuurlijke wijze verklaard worden als de schepping van de wereld uit een voor onze begrippen en waarnemingen oorspronkelijk niets. De hele schepping is zodoende niets anders dan een gefixeerde wil van de goddelijke oerkracht en van het oer-zijn van alle zijn:'

«« 155 / 276 »»