[1] Hierop zegt JOHANNES: 'Zie je, vriend Aziona, hoe het geestelijk al bij je begint te dagen? Want je hebt je vriend en buurman Hiram een volkomen juiste verklaring gegeven over het lichtschijnsel in zijn droomgezicht; want het is inderdaad precies zo! In de droom ziet alleen de ziel geestelijk met haar geestelijke ogen en kan daarom ook alleen het geestelijke zien, en daarom heb jij ons eerst ook alleen maar geestelijk kunnen zien, ik bedoel niet jou, Aziona, maar Hiram. "
[2] AZIONA zegt: 'Maar Hiram zag niet alleen het licht, maar ook de materie wat de vorm betreft, zoals deze hier is! Wel, met welke ogen zag hij deze dan?"
[3] JOHANNES zegt: 'Toen wij vandaag ongeveer drie uur geleden aankwamen waren jij en nog enkele buren van je erbij; alleen Hiram was er niet Toen de middag kwam, haastte iedereen zich naar zijn hut vanwege het karige middagmaal; alleen jij bleef om ons te verzorgen. Als Hiram ook bij degenen was geweest, die ons met jou hier hebben ontvangen, dan had je nog eerder ingezien hoe men met de geestelijke ogen van de ziel soms ook materiële vormen kan zien en waarnemen. Maar nu moet je dit stukje bij beetje duidelijk gemaakt worden; want hier is nu ook het oude gezegde van toepassing, dat een boom met één slag nog lang niet valt:'
[4] AZIONA vraagt: 'Ja, beste wijze vriend, waarom zou ik dat dan eerder hebben ingezien, wanneer Hiram ook bij jullie aankomst aanwezig geweest was,
[5] JOHANNES zegt: "Ja, weet je, alles gaat zoals het moet gaan! Hiram zou onmiddellijk gezien hebben dat wij dezelfden zijn als de mensen in zijn lichtdroom, en dan zou ons gesprek zeker ook meteen een andere wending hebben genomen en zou dit punt zeker eerder ter sprake zijn gekomen. Maar nu is het pas later aan de orde gekomen, en daarom kun je ook om heel natuurlijke redenen alleen maar later achter dit geheim komen!'
[6] AZIONA zegt: 'Ja, dat is inderdaad iets heel natuurlijks; want dat gaat in de wereld met alles zo! Hoe later men bégint met een werk dat een bepaalde tijd vergt, des te later is men er ook mee klaar!'
[7] JOHANNES zegt: 'Maar er is hier ook nog sprake van een andere reden, die je nu nog niet zo snel kunt zien; maar mettertijd zal ook die je duidelijk worden, alleen is het belangrijk datje een beetje geduldiger wordt! Want alleen met geduld kan men uiteindelijk de hele wereld in en buiten zichzelf overwinnen.'
[8] AZIONA zegt: 'Geduld, werkelijk, dat is niet mijn zwakke kant, -want daar heeft het me altijd flink aan ontbroken; maar als het moet kan ik ook wel geduldig zijn!'
[9] JOHANNES zegt: 'Je wilde eigenlijk zeggen dat geduld bij jou geen sterke, maar eigenlijk slechts een zeer zwakke kant* (* Hier staat in het Duits: 'Seite', dat hetzelfde uitgesproken wordt als het woord 'Saite', dat 'snaar' betekent.) is, die snel en gemakkelijk stuk gaat, - niet waar, mijn vriend Aziona?"
[10] AZIONA zegt: 'Gedegen talenkennis moeten jullie bij ons niet zoeken; want wij spreken alleen maar volgens oud taalgebruik, en dat is, wat de betekenis betreft, bijna overal anders. Maar omdat je zojuist van sterke en zwakke snaren hebt gesproken, zou ik bijna denken, dat jullie ook musici en zangers zijn!"
[11] JOHANNES zegt glimlachend: 'Ja, ja, daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben; want muziek en zang is bij de joden immers van oudsher het sterkst vertegenwoordigd geweest onder alle volkeren der aarde, ofschoon wij in feite eigenlijk noch musici noch zangers zijn zoals deze nu bij ons in Galilea heel vaak voorkomen. Ook bedoelde ik met de uitdrukking sterke en zwakke 'Seite' (kant) niet de 'Saiten' (snaren) van een muziekinstrument, maar alleen de morele kant van het menselijke gemoed; maar desondanks zijn we toch ook musici en zangers, maar alleen in diep geestelijke zin! -Begrijp je dat?' N.B. Voor een goed begrip moet hier opgemerkt worden, dat in het Oud-Hebreeuws de 'Saite' (snaar) van een muziekinstrument en de 'Seite' (kant) van een mens qua klank nog meer op elkaar leken dan deze beide Duitse woorden; want snaar heette 'strana', ook 'strauna' , en kant of 'zijde' heette eveneens 'strana', ook korter 'stran' of 'stranu', en hierdoor kan men gemakkelijk begrijpen, waarom Aziona ons voor musici en zangers begon te houden. (opm. van J. Lorber)

«« 180 / 276 »»