[1] JOHANNES zegt: 'Wel, luister dan geduldig naar me! Kijk, jij die evenals al je metgezellen zo'n beetje een magiër was, hebt reeds enkele jaren voordat je in Griekenland met de apotheker Aziona tot het gezelschap toetrad, met een tovenares, Klia geheten, een reis naar Egypte ondernomen, bij welke gelegenheid je vanwege de te grote oppervlakkigheid van de toverkunsten van jou en van je assistente slechts zeer weinig verdiend hebt!
[2] In Alexandria hebben ook de straatjongens jullie toverkunsten meteen nagedaan -en soms ook nog betere en meer geslaagde! Jullie hadden daar dus heel weinig succes en trokken naar Cairo. Daar aangekomen wilden jullie optreden; maar men zei tegen jullie: 'Laat zien, wat je allemaal kunt!, en jullie gaven enkele proeven van jullie kunst. Men had met jullie te doen en zei: 'Beste mensen, hier hebben jullie enkele geldstukken voor onderweg! In steden moeten jullie je hiermee niet laten zien; in sommige kleine plaatsjes kun je er misschien nog een boterham mee verdienen!'
[3] Toen trokken jullie verder naar Karnak, waar jullie ook niets konden doen en ook in Elephantine niet, en toch durfden jullie zelfs nog naar Memphis te gaan. Alleen, daar werden jullie geheel genegeerd! Als daar niet een Romeinse landvoogd zich over jullie ontfermd had, was het slecht met jullie afgelopen. Maar de goedmoedige Romeinse landvoogd gaf jullie vanwege de zeer mooie Klia drie maanden lang onderdak en liet jullie daar kennis maken met een reeds zeer welgesteld Perzisch magiërs gezelschap, opdat je hiervan iets zou kunnen leren.
[4] Wel, dit magiërs gezelschap was hier alleen maar toe bereid tegen de volgende prijs: behalve het hoge bedrag aan leergeld moest je nog tien volle jaren als het ware hun assisterende slaaf blijven! Toen heb jij de volgende berekening gemaakt: 'Tien jaar hun slaaf en het hoge leergeld van honderd pond?! Als ik negen jaar hun slaaf ben, -kunnen ze mij in het laatste, tiende jaar als slaaf dood slaan, opdat hun geheim in Griekenland niet verraden wordt, en dan waren mijn honderd pond en ikzelf verloren! De magiërs zouden die honderd pond hebben genomen, en de krokodillen in de Nijl mij! Neen, dat doe ik mezelf niet aan!'
[5] Dat was dus je goede en vaste besluit, dat je zo heimelijk in jezelf nam. Maar tegenover de magiërs zei je: 'Beste zeer wijze kunstenaars, pas als ik bij gelegenheid zo goed als al jullie grootste en geheimste stukken als gast zal hebben bijgewoond, zal ik met jullie een contract aangaan dat misschien nog voordeliger is!' Daar hebben de magiërs zich door laten misleiden en hebben tijdens hun uitvoeringen, die twee maal per week plaatsvonden, hun grootste en boudste stukken ten uitvoer gebracht.
[6] Ik wil de vele andere stukken, die nu voor ons gesprek niet belangrijk zijn, vanwege de kostbare tijd niet opnoemen, maar alleen degene die jou eigenlijk helemaal van je stuk hebben gebracht. En deze bestonden uit het volgende: Er trad een vitale, ongeveer dertig jaar oude Arabier naar voren die met heel ernstige en eerbied wekkende woorden aankondigde, dat hij een maagd alleen door de kracht van zijn wil en het opleggen van zijn blote handen ertoe kon brengen om aan iedereen die dat wenste zijn geheimen en verlangens en zelfs zijn gedachten kenbaar te maken. Ook zou ze ieders leeftijd, en als iemand dat zou wensen ook zijn toekomstige gelukkige en ongelukkige lotgevallen, precies en onfeilbaar voorspellen.
[7] Dat was voor jou een ware bliksem en donderslag. De vrouw werd nu naar voren geleid en op een rustbed geplaatst. De magiër legde haar zijn handen op, waarop ze insliep. Spoedig daarna raakte de maagd in een soort extase en begon met de magiër te praten, waarop deze zei: 'Wie nu iets wil vragen, kan komen, maar altijd hoogstens drie mensen, en onder de voorwaarde dat wanneer zij mensen aanwijst die zich moeten verwijderen, deze hier dan ook zonder meer gehoor aan geven, omdat hun anders iets onaangenaams zou kunnen overkomen! En iemand met een geweten dat niet helemaal zuiver is, moet vooral niet in de buurt van deze vrouw komen, maar via een bemiddelaar de vraag slechts aan mij stellen, dan zal haar door mij heel heimelijk het antwoord ingegeven worden! Deze toestand van de vrouw zal anderhalf uur duren!
[8] Na deze inleiding kwamen er meerderen naar voren en stelden de uitzonderlijkste vragen, en ieder kreeg een wonderlijk antwoord. Ook jij vroeg je leeftijd en naar je toekomstig lot. En wat de vrouw je heeft gezegd is tot nu toe allemaal haarfijn uitgekomen. En wat nog niet is uitgekomen, schijnt nu op dit moment en in het vervolg, in vervulling te gaan! - Zeg me, of het niet precies zo met je is gegaan!"
[9] HIRAM, totaal verbluft, zegt: 'Nee, dit is meer dan teveel, en meer dan duizend van die betoverde maagden; want hiervan heb ik zelfs jou, vriend Aziona, zeer weinig en eigenlijk bijna helemaal niets gezegd, en iemand anders al helemaal niet! Hoe is het mogelijk dat jij dat zo uiterst precies kunt weten? Neen, neen! Luister, ik vind je een hoogst merkwaardig mens! Ik begin me waarlijk ontzettend ongemakkelijk te voelen in jouw wonderlijke nabijheid!'
[10] JOHANNES zegt: 'Wel, dat zit wel goed; want we zijn niet hier om jullie ook maar enige schade te berokkenen, maar alleen om jullie, vooral geestelijk, zo gelukkig mogelijk te maken! Want zolang jullie niet eerst geestelijk gelukkig zijn, hebben jullie ook niets aan aards geluk! - Zal ik je nu ook vertellen over de droomopwekkingen van de bekende magiër in Memphis, die je nog het meest verbaasd heeft doen staan, en welke toverkunst je voorheen ons in de schoenen wilde schuiven in verband met je lichtdroom?"
[11] HIRAM zegt: 'O, beste vriend, laat dat maar allemaal! Ofschoon ik er geen idee van heb hoe die magiër zijn slapers bepaalde dromen kon laten dromen, ben ik er al bij voorbaat van overtuigd dat je dat allemaal tot in de details bekend is en dat jij hetzelfde op duizend maal meer geslaagde wijze tot stand zou kunnen brengen, als je dat zou willen. Want hoe jouw ogen - of God mag weten welke andere zintuigen van jou -de meest verborgen dingen in mij als uit een open boek kunnen lezen, is me een raadsel en zal dat ook tot in mijn graf blijven!"
[12] JOHANNES zegt: 'Zo niet, mijn vriend! Het gaat er geenszins om dat ik jou die Egyptische droom opwekkerij zou willen verklaren opdat jij daar dan kennis van hebt en er bijvoorbeeld later als een bijzondere magiër een heel goede boterham mee zou kunnen verdienen -want daarvoor moet je maar naar de Essenen gaan, die zullen hetzelfde voor je doen en misschien ook uitleggen -; maar waar het mij om gaat is, dat ik je het grote verschil wil laten zien tussen hoe wij iemand in een heldere droom waarachtig geestelijk kunnen verschijnen, en hoe die magiër, die later naar de Essenen is gegaan en zich nog bij hen bevindt, bij bepaalde slapers de dromen opwekte."
[13] HIRAM zegt en ook de zeer aandachtig luisterende AZIONA: 'Nou, daar zijn we werkelijk meer nieuwsgierig naar dan naar onze dood! Wij vragen je dringend, ons dat op een begrijpelijke manier uit te leggen!"
[14] JOHANNES zegt: 'Goed dan, luister naar me! Hoe wij jouw droom over ons en onze aankomst hier in jou teweeggebracht hebben, heb ik je even getrouwen waar uitgelegd als mijn huidige verslag van je Egyptische kunstreis met je lieflijke Klia waar en getrouw is. Zij heeft je toen alleen naar Griekenland laten terugkeren, omdat het haar in Memphis beter beviel! Dat hoef ik niet meer voor je te herhalen, omdat je anders zoals ook nu een goed geheugen hebt. Het gaat er dus alleen maar om hoe de magiër zijn slapers de dromen bezorgd heeft!
[15] Kijk, het hele magiërs gezelschap was zeer groot! Er waren er maar weinig die in het openbaar optraden, maar gasten die met hen een afspraak hadden gemaakt, waren er zeer velen. Die mochten echter nooit tegelijkertijd met de hoofdmagiërs naar een grote stad komen. Ze kwamen pas naderhand, gedeeltelijk als handelslieden, gedeeltelijk als andere reizigers en deels als nieuwsgierigen die van de grote wonderbaarlijke kunstenaars die in deze stad binnenkort zouden optreden, al de zeldzaamste dingen hadden vernomen en hen hier wilden zien. Dat waren de zogeheten 'alarmeerders van het volk' die allen royaal van een en hetzelfde beroep leefden, omdat ze in een grote stad altijd duizenden ponden binnenhaalden.
[16] Wel, deze geheime leden van het magiërs gezelschap waren tijdens de voorstellingen heel eerbare toeschouwers, maar ze wisten precies wanneer ze zich op een gegeven teken konden laten gebruiken om het volk nog meer te misleiden. Er waren er dan ook enkelen bij die hun geheime dienst moesten verlenen bij de droomopwekking. leder wist allang waar hij van zou dromen als hij op verzoek van de magiër zogenaamd toevallig uit het midden van de toeschouwers naar voren trad en pathetisch en luid beweerde, dat hij om duizend pond wilde wedden dat de magiër bij hem geen droom kon opwekken, ondanks zijn magische inspanning.
[17] De weddenschap werd gewoonlijk aangenomen en de lawaaimaker beklom het podium en moest pro forma een slaapdrank innemen, waar zeker geen enkel druppeltje maansap (opium) inzat. Kortom, de man viel op een rustbed spoedig in een diepe slaap, waaruit hij met alle lawaai niet meer te wekken was. Als onze man dan eenmaal -vanzelfsprekend slechts schijnbaar echt vast sliep, trad de magiër met veel eerbiedwekkend pathos naar voren en zei tegen het volk: 'Is er niet iemand onder de vele toeschouwers die graag wil wensen wat deze slaper, die mijn kunst met voeten wil treden, moet dromen?'
[18] Al gauw meldde zich uit de menigte een van de vele aanwezige ingewijden, bijvoorbeeld in de gedaante van een met goud behangen, rijke koopman uit Rome of uit Persepolis, of in de gedaante van een andere, altijd zeer geachte gast en deze zei: 'Laat mij proberen of hij droomt wat ik denk en waarvan ik wil dat hij dit droomt!'
[19] Daarop sprak de magiër heel vriendelijk: 'Hooggeachte gast en bezoeker van dit grote optreden, wees nu zo vriendelijk om heel heimelijk uw gedachten aan de andere zeer geëerde gasten ter getuigenis mee te delen, maar niet aan mij; want ik zal ze door deze toverstaf uit de lucht opzuigen en dan aan deze slaper in een heldere droom laten verschijnen!'
[20] Dat gebeurde dan natuurlijk onder de hoogst gespannen aandacht van alle kanten. De magiër stak vervolgens zijn toverstaf in zijn mond en deed alsof hij serieus iets uit de lucht opzoog. Tenslotte zette hij de staf op zijn hoofd en raakte met het andere uiteinde van de staf het hoofd van de slaper slechts enkele ogenblikken aan.
[21] Dan werd de slaper, om het geheel nog indrukwekkender te maken, door machtig bazuingeschal gewekt en wreef enige tijd in zijn ogen alsof hij niet goed wist waar hij zich nu bevond. Maar toch kwam hij dan al gauw geheel bij en er werd heel vriendelijk aan hem gevraagd of hij ook wist wat hij gedroomd had; want er stond duizend pond op het spel, die hij natuurlijk zou verliezen als hij datgene had gedroomd wat de magiër hem wilde laten dromen. Mocht hij echter een andere droom gehad hebben, dan zouden hem ogenblikkelijk die duizend pond door de magiër uitbetaald worden. Maar hij werd ten strengste gemaand om de zuiverste waarheid te spreken, anders zou de wonderlijke maagd geroepen worden die hem dan in het bijzijn van duizenden zou logenstraffen.
[22] Daarop begon de slaper, ogenschijnlijk enigszins verlegen, zijn droom te vertellen, en toen hij aan het eind kwam, betuigden alle gasten luid dat het precies dezelfde droom was die zij reeds kenden voordat de magiër hem door zijn toverstaf uit de lucht ingezogen had en daarna pas door de slaper liet dromen.
[23] Daarop deed de slaper alsof hij heel berouwvol was door de macht van de magiër, en de magiër speelde dan gewoonlijk de grootmoedige en gaf de overmoedige en onervaren wedder de duizend pond terug met de opmerking, dat hij een volgende keer bij zo'n boud optreden niet meer zo toegeeflijk behandeld zou worden, wat dan natuurlijk nog meer goedkeurende bijval onder de toeschouwers veroorzaakte.
[24] Daar heb je nu uitvoerig alles over de Egyptische droomopwekkingen! Hoe bevalt je nu dit kunststuk, en welk verschil zie je tussen deze en onze droomopwekkingen?"
[25] HIRAM zegt: 'Het is inderdaad precies zoals je het nu uitvoerig hebt verteld in Memphis gebeurd! O, wat is dat een schandelijk bedrog! Ach, ach, neen, het is te dom, dat ik dat toen niet meteen begrepen heb! Wel, die geschiedenis met de waarzeggende maagd zal ook wel geheel op hetzelfde gebaseerd zijn!"
[26] JOHANNES zegt: 'Ja, dat ging op dezelfde manier -behalve wat ze jou heeft voorspeld; maar daar zat een geheelonzichtbare magiër achter, die al sinds lang zijn alziend oog op jou gericht had! - Heb je me nu al iets beter begrepen?"

«« 183 / 276 »»