[1] RAPHAËL zegt: 'Beste vriend, je bent voor niets veel te hard tegen mij van stapel gelopen! Laat mij eerst ook een paar woorden spreken, dan zal wel duidelijk worden of ik tegen je ben opgewassen.
[2] Je hebt me al bij voorbaat letterlijk verboden om met een andere god bij je aan te komen dan met een die je verstand goedkeurt! En zie, ikzelf ken werkelijk ook geen andere dan Die, welke jij met je verstand hebt gevonden! Het verschil tussen ons beiden is alleen dat jij je zo 'n God wenst, terwijl ik de allerhoogste eer heb Hem waarachtig persoonlijk te kennen, en tegelijk heb ik ook nog de grote eer Zijn altijd bereidwilligste dienaar te zijn.
[3] Deze enige ware God is puur liefde, en door deze liefde is Hij de volste wijsheid en door deze wijsheid almachtig.
[4] Deze God is tegelijk de hoogste orde, waarheid, gerechtigheid en alle licht en leven Zelf, en alle wezens en dingen op deze aarde - de aarde zelf met al haar geesten en elementen, de maan, de zon en al de talloos vele andere sterren, die niets anders dan ook enorm grote hemellichamen zijn, sommige onuitsprekelijk vele malen groter dan deze aarde, die even goed een bol is als de maan en de zon die jij nooit anders dan als bollen hebt gezien, waarvan de laatste, de zon namelijk, miljoen malen groter is dan deze aarde -, dat zijn allemaal werken van een en dezelfde God, die in Zijn oereigenlijke Wezen precies zo is als jouw waarlijk zeer gelouterde verstand Hem zich voorstelt!
[5] Hij kent alle slechte en verkeerde voorstellingen die men van Hem heeft en wekt ook aldoor mensen op die een ware voorstelling van Hem krijgen; maar deze worden op deze wereld door de trage en blinde mensen gewoonlijk nooit juist begrepen en die blijven bij hun vanouds gewende dwaasheden.
[6] Jij meende evenwel dat zo'n reële God toch onmogelijk de gruwelen van de mensen zo lang zou kunnen aanzien en dulden. Hem als de almachtige Gebieder, zou het toch immers mogelijk moeten zijn om al deze vreselijke onzin over boord te gooien. Daarin heb je in feite beslist geen ongelijk.
[7] Wat dat betreft voel en denk ik precies zoals jij, en dat is voor mij nog veel moeilijker, omdat ook Ik, als een reeds lang volkomen geconsolideerd geestelijk levend wezen, volkomen macht heb om door mijn wil, als het noodzakelijk zou zijn, in een enkelogenblik al die bergen die daar boven de zee oprijzen, in een voor jouw zintuigen volkomen niets te veranderen; want iets kunnen en het niet mogen is zeker bitterder dan iets willen en het niet kunnen!
[8] Maar dat men ondanks de macht die men in zichzelf bezit er niet op los mag slaan, ook al zou men het nog zo graag willen, komt, omdat het er op deze wereld voor ieder mens om gaat -zoals jij dit heel juist opmerkte tegen het eind van het gesprek met Cyrenius -dat hij zich als een echt mens moet vinden en zich als een concrete levenskracht moet consolideren, omdat hij zich anders onmogelijk als een vrij en zelfstandig wezen voor eeuwig in stand zou kunnen houden tegen de voortdurende, vijandelijke inwerking van de grote machtige krachten! Ook al heb je je niet precies met deze woorden van mij uitgedrukt, je hebt er wel dezelfde zin en betekenis in gelegd.
[9] Nu zul je wel inzien dat je niet door er op los te slaan kunt ingrijpen bij de mens hier op deze aarde, omdat hij hier zijn innerlijke levensprincipe zelf moet consolideren, zonder enig gewelddadig ingrijpen van buiten, puur volgens zijn inzichten en geheel volgens zijn eigen vrije wil. Als de mensen ergens vanuit zichzelf zo'n levensorde hebben ontdekt waarin zowel een moreel alsook een fysiek bestaan denkbaar is, laat men hen daarin blijven zolang ze niet in te hoge mate ontaarden. Gebeurt dat echter bij een volk, dan IS de Heer van de hemel en de aarde er ook altijd om het ontaarde volk weer terug te voeren naar de juiste levensorde, zoals het ook nu bij het joodse volk het geval is."

«« 37 / 276 »»