[1] Marcus keek rond en werd helemaal verlegen bij het zien van alles wat daar in een oogwenk ontstaan was. Rechts van het oude huis in noordoostelijke richting stond een kant en klaar uit bakstenen opgetrokken fraai huis, dat zich met de zuidoostelijke voorkant bijna tot aan de zee uitstrekte. Het had een verdieping met een comfortabele omloop rondom het hele huis en op de begane grond bestond het uit een ruime keuken, een grote voorraadkamer en verder uit achttien vertrekken, waarvan vijf woonkamers en daarachter dertien grote vertrekken voor allerlei agrarische doeleinden, zoals bergruimten voor allerhande graan, vlees, voor vruchtengroenten, voor peulvruchten en wortelgewassen. In een grote ruimte bevond zich een met wit marmer bekleed waterbekken, dat ruim twintig kwadraatklafters* (* 1 klafter = 1.90 meter (oude Duitse maat)mat en over het geheel gemiddeld zes voet water kon bevatten; het water stond nu echter maar vier en een halve voet hoog, wat voor het bewaren van edelvissen diep genoeg was.
[2] Dit inpandige visreservoir ontving zijn zeer zuivere water uit een volkomen nieuwe, overvloedig opwellende bron; het water drong aan de onderzijde door kleine, maar talrijke openingen van een stenen plaat in het bekken tot aan de vastgestelde hoogte. Vandaar liep een afvoerbuis naar buiten naar de zee, die als men het bekken vol water wilde hebben, van buiten afgesloten kon worden. Om het waterbekken heen liep een prachtige, opengewerkte borstwering van twee en een halve voet hoog, eveneens van wit marmer. Aan één kant was, voor het geval dat men het waterbekken vol wilde laten lopen, een sierlijk afvoerkanaal gemaakt, dat natuurlijk door de muur van het huis liep en niet ver van de lager gelegen afvoerbuis eveneens in zee uitmondde. De wanden en de vloer waren eveneens met wit marmer bekleed, het plafond van het vertrek bestond echter uit het zuiverste en hardste cederhout zonder kwast en spint. Dit vertrek ontving zijn licht door vijf ramen, die allen een marmeren omlijsting hadden en ieder vijf voet hoog en drie voet breed waren. De ramen waren voorzien van zeer zuivere kristalplaten en konden net als alle ramen van het huis geopend en gesloten worden.
[3] De hoofddeur was gemaakt van goudachtig glanzend brons. Alle kamerdeuren, die er sierlijk en smaakvol uitzagen, waren van het beste cederhout gemaakt en doelmatig voorzien van grendels en sloten. De eerste verdieping had over het geheel een elegante bekleding van cederbout en ieder vertrek was prachtig om te zien. Tevens waren zowel op de begane grond als op de eerste verdieping alle vertrekken welvoorzien van alle gerief van een eersteklas herberg, en de korenkamer was vol koren en de voorraadkamer vol met al het mogelijke wat maar in een keuken nodig is. Kortom, het gevraagde huis was niet alleen een solide weergave van het idee dat Marcus al zo lang als luchtkasteel gekoesterd had, maar het was ook nog voor jaren rijk voorzien van proviand en andere voorraden.
[4] Achter het huis waren nog stalgebouwen voor alle soorten vee en er stonden enkele smaakvolle en tevens doelmatige hutten voor het visgerei, volledig ingericht en rijkelijk van het nodige voorzien, en om alle nieuwe gebouwen liep een twintig juk* (* juk = bijna een halve hectare (oude vlaktemaat) grote, zeer dicht omheinde tuin, die eerst een zandsteppe geweest was die niemand toebehoorde, maar nu uit vruchtbare grond bestond, beplant met een groot aantal uitstekende vruchtbomen. Een paar juk was helemaal beplant met de beste wijnstokken, die allemaal rijk beladen waren met prachtige, sappige druiven, rijp om te plukken. Ook aan groente was geen gebrek.
[5] In het midden van de tuin was nog een geneeskrachtig bad met een tempel uit marmer. Het had twee afzonderlijke bekkens: het ene met zeer warm bronwater voor het genezen van jichtlijders, en het andere, voor het genezen van melaatsen, was voorzien van lauwe zwavel en natronbronnen die door Raphaël's macht volgens Mijn wil uit het inwendige van de aarde daarheen geleid waren. Tevens zag hij een met louter vierkante stenen omsloten zeehaven en vijf grote, degelijk gebouwde scheper! met zeilen en roeiriemen in de zeer ruime haven, waarvan de ingang, hoewel zes klafter breed, 's nachts met een ijzeren ketting geheel afgesloten kon worden. Deze haven zag er precies zo uit als de oude Marcus zich vaak had voorgesteld. Hij wreef zich bij de bezichtiging van alles, wat zo wonderbaarlijk ontstaan was, steeds maar de ogen uit, omdat hij voortdurend dacht dat hij sliep en deze dingen droomde.
[6] Toen hij klaar was met de bezichtiging, die bijna een uur duurde, kwam hij (MARCUS) bijna helemaal duizelig terug en zei vol verbazing: 'Ja, is dat dan allemaal wel werkelijkheid of zie ik het allemaal alleen maar in een soort gelukkige droomtoestand? Nee, nee, dat kan geen werkelijkheid zijn! Want zo heb ik mij al meermalen in mijn fantasieën een herberg voorgesteld en ook al ettelijke keren in mijn ochtenddromen gezien, -en jij, vriend uit de hemelen, hebt mij kunstmatig in slaap gebracht en ik heb mijn eigen ideeën nu weer eens in mijn droom bekeken."
[7] RAPHAËL zegt: 'Wat ben jij toch een kleingelovige Romein! Als het allemaal een droombeeld was, zou het nu niet meer te zien zijn, en je wilt toch niet beweren, dat je nog slaapt en nog steeds droomt? Stuur nu je vrouwen kinderen om ook te controleren wat er allemaal is, dan zullen zij je wel uit de droom komen helpen'
[8] MARCUS zegt, terwijl hij nog eens een blik op het nieuwe huis werpt: 'O, het is geen droom, het is overduidelijk werkelijkheid! -Zal die echter stand houden?"

«« 4 / 276 »»