[1] Op deze dag ging Ik met Mijn leerlingen tot vlak bij Jeruzalem, waar wij logies namen in een herberg die Ik en Mijn leerlingen goed kenden. De waard, die zich bijzonder verheugde over ons bezoek, vertelde ons uitgebreid over de heersende, kwalijke toestanden in Jeruzalem en liet een uitstekend avondmaal voor ons klaarmaken.
[2] Maar IK zei tegen hem: 'Kom morgen maar naar de tempel, dan zul je eens zien hoe Ik met de Farizeeën zal omspringen! Morgen zullen zij precies en zonder enig voorbehoud te weten komen met wie zij in Mijn persoon te maken hebben!'
[3] Daarover was onze waard erg blij en hij bracht ons nog brood en wijn zoveel wij maar wilden. 'Weliswaar had hij al veel over Mij horen vertellen, maar ook hij wist nog niet wie Ik nu eigenlijk precies was, hoewel Mijn leerlingen hem een aantal aanwijzingen gaven die hij goed in zich opnam. - Spoedig daarop begaven wij ons ter ruste.
[4] Op de morgen van de sabbat trokken wij op naar Jeruzalem. (Joh.5, 1)* (*Alle in de tekst tussen haakjes toegevoegde bijbeltekstaanduidingen zijn toevoegingen van Jakob Lorber of van de uitgever.) Waarom dan 'op'? Omdat de grote stad en vooral de tempel op een tamelijk uitgestrekte, rotsachtige bergrug gebouwd waren, en de tempel met zijn uitgestrekte zuilengangen, ringmuren en hooggelegen tuinen vrijwel het hoogst lag. Dat de waard, wiens huis in het dal stond, met ons mee omhoog ging, spreekt vanzelf.
[5] Toen wij in de buurt van de tempel kwamen, moesten wij eerst langs een bad, Bethesda genaamd (Vedes da = het geeft opwekking of genezing) , dat vlak bij de schapestal van de tempel lag, omringd door vijf zuilengangen. (Joh.5,2) Deze gangen lagen altijd vol zieken, zoals blinden, verlamden, mensen met verschrompelde ledematen en mensen met allerlei andere ziekten, en zij wachtten tot het water in beweging kwam. (Joh. 5,3 ) Volgens een zeer oude overlevering uit de tijd van Melchizedek, en naar het vaste geloof vooral van het arme volk, daalde er van tijd tot tijd een engel uit de hemel neer, die .het water in beweging bracht. Weliswaar zagen de mensen de engel met, maar zij maakten zijn aanwezigheid op uit het vreemde bewegen van het water.
[6] De geleerde Farizeeën geloofden persoonlijk weliswaar niet aan het neerdalen van de engel, maar net als de Romeinen en de Grieken hielden zij het bad alleen maar voor een speciale, geneeskrachtige bron; zij zagen er echter toch voordeel in het volk bij het vrome, oude geloof te houden.
[7] Wanneer het water bewoog -hetgeen iedere week een of tweemaal voorkwam -, had het werkelijk zo'n buitengewone, genezende kracht, dat iedereen, met wat voor besmettelijke ziekte dan ook, genezen werd als hij het geluk had als eerste in het water te komen. (Joh. 5,4) Het spreekt vanzelf dat ook daar slechts de rijken en welgestelden in het voordeel waren, en dat de armen, omdat zij niets konden betalen, vaak jarenlang tevergeefs moesten wachten tot een verpleger die wat barmhartiger was, zo'n arme als eerste in het water dompelde, waarop hij dan ook gezond werd.
[8] Onze waard wond zich daar erg over op en betitelde deze handelwijze als een ingemene, onrechtvaardige zaak. Ook vestigde hij Mijn aandacht op een oude, arme man die daar al achtendertig jaar op genezing wachtte (joh.5,5) zonder dat zo'n op geld beluste verpleger er ook maar aan dacht hem na zoveel jaar eindelijk eens als eerste naar het bewegende water te brengen.
[9] Daardoor werd Ik natuurlijk erg getroffen en IK zei tegen de waard: 'Hoewel het vandaag sabbat is, moet deze man toch meteen geholpen worden! ,
[10] Omdat Ik ten eerste Zelf wist en ook van de rechtschapen waard gehoord had, hoe deze man ervoor stond, ging Ik meteen naar hem toe en vroeg: 'Wilt u gezond worden?' (Joh.5,6)
[11] Daarop antwoordde DE ZIEKE met een treurig gezicht: 'Goede Heer! Ik heb niemand die mij het eerst in het bad brengt als het water in beweging komt, en als ik zelf ga, gaat een ander die gesteund wordt, vóór mij het water in. (Joh. 5, 7) Hoe kan ik dan ooit gezond worden?!'
[12] Toen zei IK: 'Sta dan op, neem uw bed op en ga terug naar waar u vandaan bent gekomen! ' (Joh. 5, 8)
[13] En terstond werd de zieke gezond, nam zijn schamele bed op en ging zoals gebruikelijk was naar een priester, om te laten zien dat hij genezen was en dat nog wel op een sabbat, hoewel jarenlange ervaring geleerd had dat het water dan vrijwel nooit bewogen werd. (Joh. 5, 9) Daarom viel het de joden meteen op dat deze man op een sabbat gezond was geworden.
[14] Over dat gezond worden zouden zij (DE JODEN)* (*al deze tussen haakjes toegevoegde persoonsnamen zijn van de uitgever.) niet zoveel gezegd hebben, maar dat hij op de sabbat zijn bed droeg, was voor hen wel een grote misstap, en zij zeiden: 'Het is vandaag sabbat en dan is het niet gepast om een bed te dragen!' (Joh. 5, 10)
[15] Hij (DE GENEZEN MAN) antwoordde echter: 'Luister! Hij die mij gezond gemaakt heeft, zei tevens tegen mij:'Neem je bed op en ga heen!' (Joh.5,11) Iemand die zo'n macht heeft en die mij zo'n weldaad heeft bewezen, heb ik ook op deze sabbat gehoorzaamd! Want volle achtendertig jaar lang heeft niemand mij zo'n weldaad bewezen als die man! Waarom zou ik hem dan ook niet op de sabbat gehoorzamen?!'
[16] Toen vroegen DE JODEN hem: 'Wie is dan die man die vandaag op een sabbat tegen je zei:'Neem je bed op en ga heen!'?' (Joh. 5, 12)
[17] De gezond gemaakte man aan wie dit gevraagd werd, wist echter niet wie Ik was en hoe Ik heette. Hij kon Mij ook niet aanwijzen, omdat Ik de plaats snel verliet vanwege het vele volk dat er verzameld was. (Joh. 5, 13 )

1 / 248 »»