[1] IK zei: 'Of het nu het één of het ander is, dat doet nu niet ter zake; want hoe het is, dat moet eerst jullie hart zeggen! Als Ik jullie Zelf zou zeggen dat Ik dit of dat was, dan zou dat geen geestelijke winst voor jullie zielen betekenen. Dat Ik net als jullie alleen maar een mens ben, kunnen jullie met je ogen zien en met je handen voelen; maar dat God echter ook volledig mens is omdat de mensen anders niet Zijn evenbeeld zouden zijn, kunnen jullie je ook voorstellen.
[2] Maar ieder mens kan ook in alles helemaal gelijk worden aan God als hij de erkende wil van God volledig tot de zijne maakt. Dat hebben jullie nog niet geweten, maar Ik bewijs jullie dat, niet alleen door woorden, maar veeleer door de daden die Ik ten aanschouwe van jullie gedaan heb.
[3] Je denkt nu bij jezelf, dat Ik alleen maar zeg dat ook een ander dat zou kunnen doen; dat kan Ik echter alleen maar bewijzen door nu een van Mijn eerste leerlingen te roepen en hem op te dragen ook een teken te doen.'
[4] DE HOOFDMAN zei: 'Ja, daar twijfel ik helemaal niet aan, dat ieder van uw leerlingen ook hetzelfde aan ons kan laten zien wat u zelf doet; maar de leerling zal het zeggen en u zult het willen, en dan zal beslist gebeuren wat hij zal zeggen.'
[5] IK zei: '0 nee, daarin vergis je je geweldig! Hij zal slechts op dezelfde wijze zijn wil met de wil van God verenigen, als Ik het Zelf ook doe, en dan zal door zo 'n vereende wil ook de volbrachte daad volgen.
[6] Ik zeg je: Als je de ene, ware God volledig erkent, Hem boven alles liefhebt en Zijn goed begrepen wil tot de jouwe maakt, daarbij echter ook vol vertrouwen gelooft en niet twijfelt, kun je tegen die bergen daar zeggen: 'Verhef je, en stort je in zee!' en dat, wat je samen met God gewild hebt, zal meteen gebeuren!'
[7] DE HOOFDMAN zei: 'Ja, ja, dat kan natuurlijk best zo zijn, maar het is alleen maar de vraag of God dat wat ik op dit ogenblik wil, zal toelaten en willen, ook al maak ik verder mijn wil nog zo ondergeschikt aan de goddelijke, - want iets doms kan God immers toch eeuwig niet willen. Het vernietigen van die berg zou, als ik dat wilde, in ieder geval toch erg dom en buitengewoon boosaardig zijn, en God zou Zijn wil dan niet met de mijne verenigen! - Heb ik gelijk of niet?'
[8] IK zei: 'Dit keer niet zo bijzonder, want Ik gaf je dat alleen maar als voorbeeld. Want het spreekt toch wel vanzelf dat degene die eenmaal zijn wil volkomen met de wil van God verenigd heeft, toch ook de goddelijke wijsheid op z'n minst ten dele -tot de zijne gemaakt heeft. Zo'n mens zal dan ook wel inzien of dat wat hij wil, goed en wijs is. Maar dan zal hij met God ook alleen maar iets willen wat goed is, en wat hij dus wil, zal ook gebeuren als hij er niet aan twijfelt; want twijfelt de mens, dan is die twijfel een gevolg van de nog niet volledige vereniging van zijn wil met de wil van God. -Maar vraag nu van een van Mijn leerlingen een willekeurig teken; alleen moet het logisch mogelijk en verstandig zijn!'
[9] Toen zei DE HOOFDMAN: 'Roept u er er dan één, want u weet het best wat ze kunnen!'
[10] IK zei: 'Petrus, kom, als je voldoende geloof hebt, en luister naar wat deze vriend wil!'
[11] Toen ging PETRUS vlug naar de hoofdman en zei: 'Vriend, wat wil je dat ik voor je doe?'
[12] DE HOOFDMAN zei: 'Als je ook wat kunt, kijk dan naar de overkant van de rivier! Daar groeit dicht struikgewas om een massief rotsblok. In dat struikgewas leven veel gevaarlijke, giftige slangen en die vallen niet zelden tot ver in de wijde omtrek mens en dier aan; laat dat door de macht van je met God verenigde wil verdwijnen en vernietig ook het kwalijke broedsel van die dieren!'
[13] Toen strekte de leerling zijn handen naar de aangewezen plaats uit, die ogenblikkelijk verdween.
[14] Toen DE HOOFDMAN dat zag, zei hij: 'Heer en meester, als uw leerlingen dat van u kunnen leren, wil ik u zelf volgen en ook uw leerling zijn; want dat is duizendmaal duizend maal meer dan tienduizend maal tienduizend Romeinse krijgslegioenen! Als ik dat vermogen heb, behoort de hele wereld mij toe, en dan verbeter ik haar door wijze wetten.'
[15] IK zei: 'Dat zou Ik Zelf wel kunnen, als het voor alle mensen op dit ogenblik goed zou zijn! Maar de wijsheid van God zegt: Zij zijn er nog geen van allen rijp voor; daarom ga Ik ook hier slechts naar die plaatsen, waarvan Ik weet dat hun bewoners er rijp voor zijn om een hogere openbaring aan te kunnen nemen. -Maar nu gaat de zon al weer bijna onder, en het zal goed zijn als wij ons nu in huis terugtrekken.'
[16] DE WAARD, die natuurlijk ook bij ons was, zei: 'Heer en Meester, ik vind het erg jammer dat mij niet de genade ten deel kan vallen u allen in mijn huis te herbergen! Maar laat in ieder geval een aantal van uw leerlingen mijn gast zijn.
[17] DE HOOFDMAN zei: 'Vriend, vandaag niet, want vandaag ben ook jij mijn gast; maar morgen zullen wij allen bij jou te gast zijn en overmorgen, als we deze wondermensen beslist niet meer bij ons kunnen houden, zullen wij hen naar Serrhe begeleiden! Maar laten we nu gaan, want ik hoop dat bij mij het bestelde avondmaal al gereed zal zijn!'
[18] Toen stonden wij op en gingen naar het huis van de hoofdman, waar het avondmaal al op ons wachtte. De waard ging echter eerst nog even naar huis, maar kwam al gauw weer bij ons.
[19] Het was een volledig Romeinse maaltijd, en enkele leerlingen durfden zich niet goed van de schotels te bedienen.
[20] IK merkte dat wel en zei: 'Wat Ik eet, dat kunnen ook jullie gerust eten!'
[21] Toen vermanden zij zich en aten en dronken de Romeinse wijn. Iedereen werd al gauw erg vrolijk en we bleven de hele nacht wakker, terwijl alle aanwezigen met de hoofdlijnen van Mijn leer bekend gemaakt werden.

«« 135 / 248 »»