[1] Toen beiden dat hoorden gingen zij onmiddellijk het huis weer binnen en deden alles zoals Ik gezegd had. Zij waren echter nog maar nauwelijks in huis toen er al een aantal Romeinen naar buiten kwam en met volle teugen van het prachtige uitzicht vanaf deze berg genoot.
[2] Een van hen ging naar een leerling toe en vroeg hem of hij gedurende de nacht in deze herberg geweest was, en de anderen die bij hem waren misschien ook.
[3] Maar DE LEERLING wees naar Mij en zei: 'Die daar is ook uw taal machtig, ga maar met Hem praten!'
[4] Als Romein die ook een beetje joods verstond, begreep hij dat en hij ging meteen naar Mij toe en vroeg Mij hetzelfde wat hij aan de leerling gevraagd had.
[5] En IK zei tegen hem: 'Waarom vraagt u dat aan ons? Wij hebben u toch ook niet gevraagd of u de nacht in deze herberg hebt doorgebracht! Wij zijn hier wel geweest, maar dat zal u, vreemdelingen, toch niets aangaan, omdat wij uw slaapgelegenheid beslist in geen enkel opzicht met onze aanwezigheid belast hebben! Maar zegt u Mij nu eens waarom u dat van ons wilt weten!'
[6] DE ROMEIN zei: 'Ach, wij zochten gisteren en ook eergisteren al heel intensief naar de beroemde jood en door een toeval zijn wij in deze herberg terechtgekomen! Maar we waren allemaal door de zware wijn wat dronken, en toen wij sliepen hadden we allemaal dezelfde wonderlijke droom: Wij vonden de wonderbare Jood. Die bracht ons onder meer juist naar dit punt en toonde ons daar zijn hele goddelijke macht en heerlijkheid, zodat wij buitengewoon enthousiast waren, en de wonderbare jood voor een god aanzagen die voor enige tijd pro forma een mensenlichaam aangenomen had om zo de betere mensen te onderrichten over een hoger leven. Maar dat is slechts heel in het kort de inhoud van ons droombeeld. Evenwel, als slechts één van ons dat gedroomd zou hebben, - wel dan zou dat een heel aardige, zeldzaam mooie droom geweest zijn; maar nu hadden wij allemaal zonder uitzondering volmaakt één en dezelfde droom, wat beslist niet normaal is! Wij gaven de wijn de schuld en wilden u nu vragen, als u hier ook overnacht hebt, of u zelf soms ook een soortgelijke droom had. Neem me dat niet kwalijk!'
[7] IK zei: 'O nee, niet in het minst! Maar kunt u zich dan helemaal niet meer herinneren, hoe die beroemde jood er heeft uitgezien?'
[8] DE ROMEIN zei: 'Ja, dat gaat nu wat moeilijk; maar als ik het zelf voor het zeggen had, zag hij er volgens mijn vage herinnering bijna zo uit als u, beste vriend! Ik vraag u echter daar niet boos over te worden!'
[9] IK zei: 'Nu ja, dat is niet zo erg; uiteindelijk kan Ik het toch zelf geweest zijn!'
[10] DE ROMEIN zei glimlachend: 'Hm, hm, beste vriend, u maakt zeker een grapje? Maar ik zeg u: Die vreemde droom was beslist geen grap; want als u ook zo'n droom gehad zou hebben, zou u daar ook erg opgewonden over zijn!'
[11] IK zei: 'U kunt toch niet weten, of ook Ik niet precies hetzelfde gezien heb als u! Maar laten we er over ophouden! Wij blijven ook vanavond hier, en als ook u er nog zult zijn, zullen we nog wel op dit onderwerp terugkomen. Maar nu gaan we dadelijk de ochtendmaaltijd gebruiken en dan aan het werk! Waar de wonderjood vandaag nog te horen en te zien zal zijn, dat zal de heer van deze herberg u st!aks nog wel zeggen, want hij zal dat beslist weten.'
[12] DE HOFFELIJKE ROMEIN zei: 'Dan wens ik, dat u goed moge smaken! De huisheer zal dan wel zo goed zijn om ons te vertellen waar de beroemde man te zien en te horen zal zijn!'
[13] IK zei: 'Prima! Maar blijf nuchter, anders verslaapt en verdroomt u Hem weer, zoals het al velen vergaan is, en zeer velen nog vergaan zal! Maar nu aan tafel!'
[14] Wij verlieten de Romeinen en gingen de kamer binnen waar de maaltijd reeds op ons wachtte. De Romeinen deden hetzelfde, maar dan net als gisteren in de grote eetzaal. Wij waren natuurlijk vlug klaar en daalden toen snel naar de stad af, waar wij eerst wat rondkeken; want voor negen uur was er in de tempel niets te doen, dat wil zeggen op deze huidige eerste dag na het feest.

«« 195 / 248 »»