[1] Toen wij onze rustbanken in beslag genomen hadden, vertrokken meteen ook de tollenaar, zijn zoon, zijn andere kinderen en zijn vrouwen, waarvan hij er volgens zede en gewoonte van het morgenland zeven had, en ook zijn vele ambtenaren en andere dienaren, en wij sliepen weldra heel rustig in, omdat we door de lange reis behoorlijk moe geworden waren. Maar de medebewoners bleven in de andere kamers nog lang wakker en spraken uitgebreid over onze komst in hun stadje.
[2] De achtergebleven JONGSTE DOKTER zei op het laatst nog tegen de tollenaar: 'Vriend, als het mogelijk zou zijn je dat levensmeesterschap eigen te maken, dan zou je al gauw al het geld van de hele aarde bezitten! Dan zou menig koning zijn halve rijk ten geschenke geven aan degene die op die manier zijn leven veilig kon stellen! Nee, wat er al niet op de goede aarde voorkomt!
[3] Hoe lang is het dan geleden dat een aantal magiërs, komend uit Egypte, ter gelegenheid van hun doorreis naar Melite ons met vreemde toverkunsten verrasten?! Maar al hun toverkunsten waren duidelijk schijnwonderen en voor niemand dan henzelf van nut. Het vermaakte de mensen wel, maar niemand leerde er iets goeds van. Zij hadden ook allerlei apparaten bij zich, en slangen en apen en honden, kamelen en muildieren en vaten vol zalven en oliën. Maar deze van nu kwamen te voet, brachten helemaal niets mee en presteren dingen die maken dat je ze gemakkelijk voor goden kunt aanzien! Dat is niet meer te overtreffen!
[4] Ook de leer die ze verkondigden was erg goed, en overeenkomstig het werk dat zij doen; alleen kwam daar het oude jodendom sterk bij naar voren, evenals de mij niet onbekende grond en leerstellingen van de oude joodse profetenscholen, waaruit ook heel uitzonderlijk wijze mannen, die men profeten noemde, moeten zijn voortgekomen. Of men echter zelf, door het zo mogelijk exact opvolgen van de regels die ons heel beknopt verteld zijn, in alle ernst tot het wonderbaarlijke levensmeesterschap kan komen, dat zal misschien nog niet zo eenvoudig blijken te zijn!
[5] Eén enkele en enige godheid, zeg maar, volledig boven alles liefhebben, is een moeilijke zaak, omdat men als volwassen denkend mens al moeilijk gelooft dat er ergens een onomstotelijk bewijs voor zo 'n god bestaat. Zijn bewijs voor het bestaan van één enkele ware god is heel goed en klinkt aannemelijk; maar daar zou je je als leerling al vanaf de wieg intensief mee bezig moeten houden, onder voortdurende begeleiding van een zeer ervaren theosoof, omdat anders niemand langs deze weg ooit tot volledige kennis van een enig ware god zou kunnen komen.
[6] Maar hoe het ook zij, afgezien van de verklaring die de wonderdoende leider ons gaf, is hij toch een buitengewone verschijning! Ten eerste is het slechts door een woord in het leven terugroepen van een dode, en nog helemaal gezond ook, iets, wat zo volmaakt nog nooit is voorgekomen, en ten tweede, precies te weten wat iemand diep in zijn hart denkt, en iemand die je nog nooit eerder gezien hebt meteen bij zijn naam noemen, - vrienden, dat zijn dingen, die geen mensenverstand kan bevatten! Waarlijk, ofschoon ik van goden en godheden niet zoveel verwacht, zou ik nu echter toch erg geneigd zijn deze man eerder voor een god te houden dan voor een gewoon mens!'
[7] DE TOLLENAAR zei: 'Dat zou ik ook denken, en door dit aan te nemen zou men wel eens veel eerder bij het doel kunnen komen, dan door het nog zo streng opvolgen van de door hem gegeven regels. Overigens heeft hij een paar maal tamelijk duidelijk door laten schemeren dat achter hem iets meer dan een puur aards mens schuilt. Wel, morgen zal er misschien nog veel over deze brave man opgehelderd worden! Zijn karakter schijnt erg eerbaar te zijn en je kunt goed met hem praten. We zullen zeker nog veel van hem te weten komen! Voor vandaag gaan we ook rusten, want morgen hebben we veel te doen!'
[8] Daarop ging geleidelijk aan iedereen rusten en men rustte tot zonsopgang.

«« 89 / 248 »»