[1] Ik zei: Jullie staan op de drempel van de tempel waarin de waarheid woont. Want als er een waarheid is, dan moet zij zich in het leven en niet in de dood openbaren; want voor de dood heeft de waarheid geen zin. De juiste en ware mens is een echte tempel der waarheid. In zijn hart is haar zetel.
[2] Als een mens de waarheid zoekt, moet hij haar in zichzelf zoeken en niet buiten zichzelf; want de waarheid is het leven, en het leven is de liefde. Wie oprechte liefde heeft voor God en zijn naaste, heeft ook het leven, en dit leven is de waarheid en die woont in de mens.
[3] Daarom zei Ik zojuist, dat jullie op de drempel van de tempel der waarheid staan, en de mens is in zichzelf dus de waarheid, de weg er naar toe en het leven. -Begrijpen jullie dat?'
[4] De magiër zei: 'Ja, ja, wijze man, u zult wel helemaal gelijk hebben, maar alleen met betrekking tot uw eigen persoon. Bij ons is dat nog lang niet het geval. Wij weten uit de mond van de jongeman en nu ook uit de uwe wat we moeten doen om God te vinden en met God de hele waarheid. We hebben reeds de tarwekorrel en zullen deze ook in de aarde van ons hart leggen. Maar hoe deze zal groeien en welke vruchten hij zal dragen, zullen we pas later zien; want je kunt niet eerder oogsten dan je gezaaid hebt.
[5] Daarom is er in ons nog geen leven, geen ware liefde en dus ook geen waarheid. Ons troost nu alleen de gedachte dat jullie als mensen de ware God en dus de volle waarheid gevonden hebben, wat de daden van de jongeman ons duidelijk hebben laten zien en zijn woorden niet minder. Dus kunnen ook wij dat met de nodige vlijt bereiken; maar nu hebben wij het nog niet bereikt. Als u ons misschien een nog kortere weg naar het doel kunt wijzen, zullen wij u eeuwig dankbaar zijn!'
[6] Ik zei: Jullie hebben de schrift van de joden in Babylonië gelezen en de wijsheid van Mozes bewonderd. Jullie kennen de wet van de joden en zeggen: '1 a, dat is een echte wet! Wie zich daaraan houdt, zal zalig worden. Houdt die dan ook, dan zullen jullie zalig worden!'
[7] De magiër zei: 'Vriend, hebt u ons dan al eens in het oude Babylon, dat ooit de grootste stad ter wereld geweest moet zijn, gezien en leren kennen? Wij kunnen ons daar niets van herinneren!'
[8] Ik zei: 'Zoals Mijn dienaar wist waar je thuis je grote diamant had verborgen, zoveel te meer weet Ik als zijn Heer wat jullie tien jaar geleden rond deze tijd in Babylon gedaan hebben, zonder dat het voor Mij nodig was ooit in die verwoeste stad te komen.
[9] Ik zeg.jullie dat het voor een mens wiens geest zijn ziel doordrongen heeft, niet nodig is om overal persoonlijk aanwezig te zijn, om van hetgeen er ergens gebeurt kennis te nemen, maar als hij één geworden is met de Geest van God, dan is hij in en door deze heilige Geest overal aanwezig en ziet en hoort alles en weet dan ook alles. Dat heeft Mijn dienaar jullie weliswaar ook al gezegd; maar Ik zeg jullie dat nog een keer opdat het in jullie zal blijven, zodat je er acht op zult slaan en ernaar zult handelen.
[10] Wat jullie moeten doen, weten jullie en dus heb Ik jullie nu verder niets meer te zeggen. Hebben jullie nog een bepaalde vraag, zeg het dan maar!'
[11] De magiër zei: 'Dat u een buitengewoon wijs man bent, is nu wel helemaal tot ons doorgedrongen; want zo'n alwetende en alziende eigenschap hebben we slechts éénmaal in Opper-Indië bij een Birmaan aangetroffen, die ons echter niet wilde vertellen hoe een mens aan die gave komt. We vroegen hem daar wel zeer nadrukkelijk naar; maar hij gaf ons ten antwoord: 'Jullie zijn daar niet rijp voor en weten niets van een innerlijk leven in de mens. Maar reis in de richting waar de Orion ondergaat en de andere sterren die hem in steeds dezelfde eeuwige orde begeleiden, daar zullen jullie jezelf beter leren kennen!' Maar dat was dan ook alles wat wij van de wijze man te weten konden komen.
[12] Wij zijn dan ook spoedig naar het westen getrokken, wat met veel moeite en gevaar gepaard ging, en na lang zoeken hebben we jullie gevonden, die ons de weg om de innerlijke wijsheid te verkrijgen, al veel duidelijker omschreven hebben. Als we de reis naar het westen nog verder voortzetten, kunnen we door onze inspanningen de wijsheid in het innerlijk van de mens misschien wel helemaal vinden en ook in ons zelf bereiken.
[13] Wij hebben namelijk tijdens onze reis volgens de weg van de sterren opgemerkt, dat hoe verder wij naar het westen gingen, wij steeds wijzere en wonderbaarlijk machtigere en daarbij ook steeds betere mensen aantroffen, en dat hun leerboeken ook altijd een diepere, ofschoon vaak verborgen wijsheid bevatten. Dat merkten wij ook tien jaar geleden in Babylonië uit de boeken die wij daar bij een man van jullie stam ter inzage kregen.
[14] Zij waren weliswaar in de Oudhebreeuwse taal geschreven, die ons niet zo bekend is als die welke jullie spreken; maar zij leek veel op onze oude taal, en dus begrepen wij haar en konden de schrifttekens ook goed lezen, omdat deze veelovereenkomst hadden met de onze.
[15] Wij vonden daarin ook een voorspelling, dat Gods geest jullie een Messias (middelaar) tussen God en jullie, joden, beloofd heeft. Wij vroegen de man heel nadrukkelijk daarnaar. Maar hij kon ons er niet veel over zeggen; want hij zei dat de tijd en het uur heel duister en vaag stonden aangegeven en er ook geschreven stond, dat bij God duizend jaar nauwelijks een dag was. Dus zouden de joden nog wellang op hun beloofde middelaar moeten wachten. Zelf geloofde hij dat de profeet in zijn beeldspraak iets heel anders bedoeld had dan de werkelijke komst van een toekomstige, op God lijkende middelaar.
[16] Omdat we hier nu eenmaal over dit onderwerp te spreken zijn gekomen en we ons er anderzijds ook in enkele uren voldoende van overtuigd hebben, dat wij hier werkelijk tegenover mensen staan, die een waarlijk onbegrijpelijk diepe wijsheid bezitten, en u al heel in het bijzonder, zou ik nu ook graag uw mening willen horen over de aan u beloofde middelaar. Wat is daarmee? Hoe moet het geschrift en de voorspelling van de oude ziener uitgelegd worden?'

«« 117 / 229 »»