[1] De goed toebereide spijzen werden op de tafels gezet. Allen gingen in goede orde zitten en aten en dronken. De zeven mannen uit Opper-Egypte zaten overeenkomstig Mijn wens aan Mijn tafel en aten ook mee. We kregen hier weer eens vis, en wel van de edelste soort uit de rivier de Jordaan, die bijzonder goed en smakelijk klaargemaakt was en alle gasten goed smaakte. De zeven Egyptenaren waren vol lof over de manier waarop de vis toebereid was en aten deze met ware lust, hoewel zij al wat brood en wijn genuttigd hadden.
[2] Toen we zo een poosje aten en dronken, kwam ook Lazarus met Rafaël aan Mijn tafel zitten en beiden aten en dronken flink mee; want zij hadden de jonge mensen verzorgd en kwamen daarna pas bij ons.
[3] De leider van de Egyptenaren schepte veel behagen in Rafaël. Hij bekeek hem van top tot teen en zei toen tegen Mij: 'Heer en Meester van eeuwigheid! Toen deze dienaar van U vierduizend aardse jaren geleden nog lichamelijk op aarde leefde, was zijn gestalte niet zo onbegrijpelijk mooi als nu in zijn zuiver geestelijke toestand. Als ook ik eens waardig word bevonden in Uw rijk te komen, zal ik dan ook een edeler gedaante krijgen? Ik moet toegeven dat mijn verschijning vergeleken bij die van deze dienaar welonnoemelijk lelijk is; voor ons klimaat is zij weliswaar geschikt, maar mooi en edel is zij niet. Ik weet ook dat het in deze wereld niet gaat om het uiterlijk, maar alleen om de volmaaktheid van de ziel; maar in Uw rijk moet toch ook de gedaante en de uiterlijke vorm erg belangrijk zijn, anders zouden de zuivere geesten niet in zulke edele en mooie vormen te zien zijn! Op deze wereld heeft de kleur van de huid en de uiterlijke gedaante van een mens voor zijn innerlijke waarde weliswaar geen betekenis; maar in Uw hemelrijk zal deze heel veel te betekenen hebben. Dat zou ik nu ook graag willen weten. Ik heb er wel enigszins een vermoeden van, maar in dit opzicht heb ik toch nog geen duidelijkheid.
[4] Ik zie in mijn ziel wel altijd de hele aarde, haar schepselen en hun omstandigheden, ik ken het nutteloze doen en laten van de mensen en zie alles tot in het middelpunt van de aarde; de myriaden geesten in alle elementen zijn mij niet onbekend, evenals het instromen van Uw eeuwige geest in alle wezens; Maar de reden voor al die verschillende vormen in Uw stoffelijke en vooral in Uw puur geestelijke scheppingssfeer heb ik tot nu toe nog niet kunnen ontdekken. Als U, o Heer en Meester, ons ook daar iets over zou kunnen vertellen, dan zou dat onze zielen erg gerust stellen.'
[5] Ik zei: 'Mijn beste vrienden, het zoeken en vinden van de waarheid heeft jullie veel moeite en werk gekost; maar moedig strijdend hebben jullie, ondanks alle moeilijkheden waarmee jullie te kampen hadden, het gezochte doel voor het grootste deel gelukkig bereikt, en dat is eigenlijk de hoofdzaak van het leven.
[6] Wat betreft de andere dingen, speciaal die waarom je zojuist gevraagd hebt, daar is het heil van de ziel niet van afhankelijk en dat zal de ziel allemaal duidelijk worden gemaakt, wanneer zij volledig in haar geest uit Mij wordt wedergeboren en daarmee één zal zijn. Maar Ik zal jullie er toch nog iets over zeggen; het overige zal jullie dan wel vanzelf duidelijk worden.
[7] Kijk, de mensen hebben al sinds oeroude tijden bepaalde instrumenten gemaakt, die tonen kunnen voortbrengen, -zoals bij ons de harp, de fluit (schalmei) , de bazuin en de cimbaal, bij de Grieken de lyra, de fluit en de eolusharp! Als deze en nog andere van zulke geluidsinstrumenten goed en zuiver gestemd zijn, geven zij ook bij het gebruik een zuivere melodie en bovendien een zeer welluidende harmonie; als deze instrumenten echter ontstemd zijn, dat wil zeggen, als de tonen zich onderling niet goed tot elkaar verhouden, dan kan men er geen melodie op voortbrengen en nog minder een zuivere harmonie bereiken.
[8] Stel je nu de menselijke ziel eens voor! Als die in de goede en ware verhouding tot haar lichaam staat, bevindt zij zich ook in de juiste levensharmonie, en die harmonie geeft aan de ziel haar schoonheid, die natuurlijk pas volledig zichtbaar wordt, wanneer de ziel zich buiten het lichaam in Mijn rijk zal bevinden. Wie echter reeds in het lichaam op deze wereld zijn aandacht richt op goede en daarnaast ook op slechte mensen, zal al gauw gewaar worden dat een goed mens ook altijd uiterlijk een lieflijke en vriendelijke vorm laat zien, terwijl een slecht mens al van verre aan iemand die hem ontmoet iets afstotends, onvriendelijks en dus ook iets lelijks laat zien, dat hij niet gemakkelijk kan verbergen. De oorzaak daarvan ligt in de innerlijke zieleharmonie of bij slechte mensen - disharmonie.
[9] Zulke verschillen kun je ook al in het dierenrijk en zelfs in het plantenrijk vinden. Natuurlijk treden al deze gedaante en vormverschillen pas in het geestenrijk op de duidelijkste wijze aan het licht, terwijl zij in de lichamelijke wereld alleen vaag aanwezig zijn. Wanneer jullie dat in jezelf bij gelegenheid eens goed wilt onderzoeken, dan zullen jullie gemakkelijk al het verdere vanzelf vinden. Jullie zijn wijze mensen, die heel vertrouwd zijn met de krachten van de natuurwereld en haar elementen en jullie zouden ook in de sfeer van de innerlijke ziele intelligentie de oorzaken en gevolgen gemakkelijk kunnen vinden, als jullie je daar mee bezig zouden houden. Maar ieder mens zal dat, en eindeloos veel andere dingen, pas inzien, als de geest uit Mij in zijn ziel volledig is wedergeboren zal zijn.
[10] En daarom zullen we daar nu dan ook geen woord meer zeggen; maar nu eten en drinken we nog en na de maaltijd zal dan blijken, wat we verder gaan doen!'
[11] Na deze lering waren de zeven erg tevreden, en de leider zei: 'O Heer en Meester, wij danken U voor Uw woorden; zij stellen ons volkomen tevreden en we weten nu heel goed hoe we er ook in dit opzicht aan toe zijn, en hoe wij deze zaak moeten bekijken en onderzoeken.'
[12] Daarna aten en dronken wij nog de rest van onze maaltijd, stonden toen van tafel op en Ik zegende alle hier aanwezigen.

«« 142 / 229 »»