[1] Agrippa zei: 'Heer en Meester, dat is mij nu helder, zoals zeker ook de anderen, en ik dank U voor dit licht. Maar ik heb er nog een kleinigheid bij op te merken, en dat is, of U ons zou willen aangeven op welke plaats, in vergelijking met deze aarde, de eigenlijke geestenwereld zich bevindt. U hebt in Uw woorden weliswaar een klein vonkje laten vallen, maar ik kon daar toch niet volledig wijs uit worden. Als U het goed vindt, zou ik U willen vragen om mij ook in dit opzicht het passende te zeggen.'
[2] Ik zei: 'De hele geestenwereld heeft weliswaar, zoals Ik reeds enige keren uiteengezet heb, met de ruimte en de tijd van deze materiële, gerichte en bijgevolg onvrije wereld absoluut niets meer te maken; maar de ruimte, als een buitenste omhulsel, is uiteindelijk toch de drager van alle hemelen en alle geestenwerelden, omdat die zich op geen enkele wijze ergens buiten de oneindige scheppingsruimte kunnen bevinden. En zo moeten er, om helder en voor jullie begrijpelijk te spreken, ook bepaalde ruimtelijkheden bestaan, waarin de geestenwerelden zich als het ware op een plaats bevinden, alhoewel de plaats van de ruimte met name een voleindigde geest net zo weinig interesseert als jou nu deze Olijfberg, wanneer jij je Rome of Athene voor de geest wilt halen, want voor de geest bestaat er in die vorm noch een bepaalde ruimte noch gemeten tijd.
[3] Maar wat het zogenoemde individuele wezen van een geest betreft: dat kan zich, net zo min als Ik, toch niet volledig buiten ruimte en tijd bevinden; en zo bevinden zich dan ook de zielen van degenen die in deze materiële wereld gestorven zijn in een bepaalde plaatselijke ruimte, alhoewel met name de zielen, wier leven niet voleindigd is, daar geen idee van hebben -net zo min als jij in een droom, waarin jij wellicht nu eens in deze en dan weer in een andere streek echt behaaglijk en zelfs actiefbezig bent, zonder daarbij de materieel ruimtelijke plaats waar je als persoonlijk individu aanwezig bent ook maar een haarbreed te veranderen.
[4] Jij wilt echter van Mij de eigenlijke, als het ware vaste plaats leren kennen, waar zich na de dood van hun lichaam vooral de zielen bevinden die hun leven nog niet voleindigd hebben, en Ik wil jou dat dan ook getrouw meedelen. Luister dus naar Mij en begrijp goed, wat Ik je daarover zal zeggen!
[5] Wanneer een mens tijdens zijn leven in het lichaam een speciale liefde voor deze of gene plaats op de materiële wereld heeft gehad, dan blijft hij ook als overleden ziel op die plaats, vaak vele honderden jaren lang, en wordt zich daar langs de weg der geestelijke overeenstemmingen soms ook innerlijk van bewust, al is het ook niet helder.
[6] Waar je dus op deze aarde een plaats hebt, heb je ook een plaats voor de wereld van de geesten, die in feite natuurlijk geen materiële maar een geestelijke plaats is, omdat die ontstaat uit een zekere fantasie van de geesten door middel van hun wil.
[7] Je kunt dus kriskras door een dergelijke door jouzelf geschapen wereld heen reizen, je blijft als individu niettemin onveranderlijk op één en dezelfde materiële plaats.
[8] Laten we bijvoorbeeld een mens nemen, die een groot verlangen in zich draagt om de maan, de zon en ook de sterren nader te leren kennen. Wanneer de ziel van zo'n mens haar lichaam aflegt, is haar materiële plaats al daar, waar haar liefde haar heeft heengetrokken en geplaatst. Daar zal ze ook weldra met de geesten van die werelden in contact komen en zich zeer actief gaan verdiepen in hun aldaar geldende opvattingen en studies.
[9] Als een ziel echter reeds hier volledig doordrongen is van de liefde tot God, dan wordt haar materieel individuele plaats van bestaan in de nabijheid van deze aarde, als bakermat voor de opvoeding van de kinderen van God, weliswaar niet veranderd, maar door Mijn toedoen zal ze desondanks, al naargelang de voortdurend toenemende behoeften van haar intelligentie en de daaruit voortvloeiende zaligheid, door de hele oneindigheid kunnen trekken, zonder daarbij de materieel ruimtelijke plaats van haar individuele zijn ook maar een haarbreed te hoeven wijzigen, evenals ook Ik die in de geest niet verander en toch in de hele oneindigheid overal tegelijk aanwezig ben.
[10] Meer en dieper gaande dingen kan Ik je daarover nu niet zeggen; wanneer je echter zelf in de geest wedergeboren zult zijn, zul je ook meer dingen glashelder begrijpen. - Heb je dat nu goed begrepen?'
[11] Hierop zeiden Agrippa en ook vele anderen: 'Heer en Meester, wij danken U voor deze uitleg, die voor ons allemaal heel nodig was; want wij zijn allemaal herhaalde malen in de gelegenheid geweest om bezetenen van allerlei soort en aard te zien en te observeren, en wij wisten de zaak onmogelijk anders te verklaren dan dat zulke ongelukkigen door zeer reële duivels bezeten zijn en derhalve ook hun prooi zijn, wanneer zij zich daar niet van kunnen bevrijden.
[12] Door een dergelijke beoordeling van het optreden van bezetenheid waren wij genoodzaakt om ofwel de bezetene zelf als een zeer ernstige zondaar te beschouwen, door God reeds op deze wereld volkomen verdoemd, of wij haalden heimelijk onze schouders op over Gods liefde en hoogste gerechtigheid, en wel in het bijzonder wanneer wij ons dikwijls van het onbesproken gedrag van de bezetene als ook van de vroomheid van zijn ouders in alle opzichten konden overtuigen, wat ons werkelijk niet kwalijk te nemen was. Maar nu heeft deze zaak absoluut een heel ander aanzien gekregen, en wij zijn buitengewoon blij dat wij door Uw genade ook daarmee in het reine zijn gekomen.'
[13] IK zei:. 'Welnu, dan is het zo goed; als jullie nu ook op dit gebied duidelijkheid hebben, dan hebben wij tot de ochtend nog ongeveer vier uur de tijd om nog heel veel dingen met elkaar te bespreken en duidelijk te maken. Wanneer Iemand van jullie iets nog niet helder is, laat hij dat dan hardop. vragen, dan zal hij een goed en helder licht ontvangen; want aan jullie wil Ik geven, het mysterie van Gods hele rijk goed te begrijpen!'

«« 33 / 220 »»