[1] Na ongeveer een kwartier, waarin wij allen met grote aandacht naar de ochtendtaferelen keken, zei Ik weer tegen alle aanwezigen: 'Let nu goed op wat er zich nog vóór de volledige opgang van de zon allemaal aan beelden zal voordoen; want Ik wil, dat ook jullie met jullie ogen zullen zien hoe alles zich in de laatste tijd van het nieuwe heidendom zal ontwikkelen!'
[2] Nu richtten allen hun ogen met verdubbelde aandacht naar het oosten. Het was nog ruim een half uur voor de volledige zonsopgang, en dus konden zich voor de ogen van de toekijkende leerlingen nog vele beelden ontwikkelen.
[3] Eerst zag men in de verte een dichte en geheel zwarte nevel van de horizon opstijgen. T oen deze ongeveer zeven keer de hoogte van het verre gebergte aan de horizon bereikt had, leek hij weldra te gloeien; er schoten namelijk ontelbare bliksemflitsen doorheen, zodat alle aanwezigen dan ook dachten dat daar nu een geweldig onweer woedde.
[4] Ik zei echter: 'Maken jullie je maar druk om iets anders, want buiten ons ziet niemand ook maar iets van dit verschijnsel!'
[5] Daarop werd er weer in alle rust verder gekeken, wat er nog allemaal zou volgen.
[6] En zie, op de bovenste zwarte en door de vele bliksems geheel gloeiende rand van de nevelmassa verscheen een grote stad!
[7] En Ik zei: 'Kijk naar het beeld van het nieuwe Babylon!'
[8] Toen zei Agricola: 'Heer, dat vertoont een sterke overeenkomst met ons Rome! Alleen zie ik een groot aantal ruïnes om de stad heen, en in de stad zelf behalve de mij maar al te goed bekende gebouwen toch ook een groot aantal nieuwe gebouwen en tempels, waarvan de gevels op wonderlijke wijze met kruisen versierd zijn. Wat heeft dat toch te betekenen?'
[9] Ik zei: 'Kijk, dat is de ondergang van het oude en tegelijk het begin van het nieuwe heidendom! Reeds over zo'n 500 tot 600 jaar, van nu af gerekend, zal het er daar letterlijk zo uitzien. Bekijk het beeld echter nu maar verder! ,
[10] Opnieuw richtten allen hun aandacht op het beeld, waarvan de taferelen zich snel na elkaar ontwikkelden. En kijk, men zag grote volksverhuizingen en vele hevige gevechten en oorlogen, en in het midden van de stad zag men iets zich zo hoog als een berg verheffen! Op de berg stond een hoge en grote troon, die eruit zag alsof hij van gloeiend goud was. Op de troon zat een heerser met een drievoudige kroon op het hoofd en met een staf waarvan het boveneinde met een drievoudig kruis versierd was. Uit zijn mond kwamen talloze pijlen, en uit zijn ogen en uit zijn borst schoten eveneens talloze bliksems van toorn en zeer grote hoogmoed. En er kwamen koningen naar hem toe, van wie velen diep voor hem bogen. Degenen die zo voor hem bogen keek hij vriendelijk aan en hij bevestigde hun macht; maar degenen die niet voor hem bogen, werden door zijn pijlen en bliksems hevig vervolgd en toegetakeld.
[11] Nu zei Agricola: 'Heer, dat voorspelt niet veel goeds voor de latere heersers over het nieuwe Babylon! Het lijkt wel alsof hun macht nog groter, maar ook veel wreder zal zijn dan die nu is. Want nu worden alleen de ergste misdadigers met het kruis gestraft, maar alleen met een enkelvoudig kruis; maar hij daar houdt alle andere koningen zowaar een niet minder dan drievoudig kruis voor in zijn heersershand! Heer en Meester, verklaar ons dat toch enigszins!'
[12] Ik zei: 'Dat stelt geen speciale heerser over veel landen en volkeren voor, maar alleen de zichtbare persoonlijkheid van de antichrist. Dat drievoudige kruis staat voor Mijn leer, die in die tijd drievoudig vervalst aan de koningen en hun volkeren opgedrongen zal worden: vals in het woord, vals in de waarheid en vals in de werkelijk toepassing.
[13] De koningen evenwel, die niet voor hem buigen en die hij vervloekt, zijn degenen die nog min of meer de waarheid van de oude leer bezitten. Zijn pijlen en bliksems bereiken hen wel, maar die kunnen hun toch geen schade van enig belang toebrengen. -Maar kijk nu weer verder naar het beeld; want Ik kan jullie daarin alleen de hoofdmomenten laten zien!'
[14] Nu keken allen weer met grotere oplettendheid.
[15] (De Heer:) 'Kijk: vele koningen, die tevoren nog heel diep hadden gebogen voor degene die op de troon zit, verzamelen hun legers en trekken tegen hem op! Kijk, dat geeft een verbitterde strijd, en zijn verheven troon zakt al een heel stuk naar beneden tot helemaal in de stad, en jullie zien nog maar enkele koningen, die zogezegd alleen voor de vorm voor hem buigen, terwijl nu door de vele andere koningen, die hem afvallig geworden zijn, heel veel pijlen en bliksems naar hem teruggezonden worden. Maar nu is er van hem bijna niets meer te zien, en dat zal gebeuren over 1000 tot 1500,1600, 1700 jaar.
[16] Maar kijk nu nog eens! Kijk, hij doet pogingen om zich nogmaals te verheffen, omgeven door zwarte benden, en enkele koningen reiken hem de hand om hem te helpen; maar kijk, degenen die dat doen worden dadelijk machteloos, en hun volkeren rukken hun de kronen van hun hoofden en geven die aan de sterke koningen! En kijk! Nu zakt zijn troon naar beneden, en de sterke koningen haasten zich erheen en hakken die in meerdere stukken, en zo gaat nu al zijn macht, hoogheid en grootheid ten onder! Weliswaar slingert hij nog pijlen en zwakke bliksems om zich heen, maar die beschadigen niemand meer; want de meeste keren naar hemzelf terug en verwonden hem en zijn zwakke en duistere horden.'

«« 47 / 220 »»