[1] Ik zei: 'Daar kan Ik je niet helemaal ongelijk in geven, want ook Ik ben het beslist niet eens met de manier waarop de mensen gewoonlijk sterven. Maar wat kan Ik eraan doen, als de mensen zichzelf een zo bittere en onaangename manier van sterven bezorgen? Als de mensen maar zouden leven volgens de orde die hun reeds sinds het oerbegin heel duidelijk geopenbaard is, dan zou er niet één mens zijn die zich over het bittere van de dood kon beklagen.
[2] De aartsvaders stierven allemaal een gemakkelijke en zachte dood; want als de engel hen riep, verlieten hun zielen met grote vreugde hun lichaam, dat van hun kinderjaren tot op hoge leeftijd geen pijnen hoefde door te maken maar meestal steeds krachtig en gezond bleef De uiteindelijke lichamelijke dood was ook geen gevolg van hevig lijden en pijn, maar vond altijd alleen maar plaats wanneer men naar de roep van de engel verlangde; Waarna de ziel vrij en zonder enige dwang uit het lichaam trad en het lichaam zonder de minste pijn om zo te zeggen insliep.
[3] Maar toen de mensen steeds meer een zinnelijk leven begonnen te leiden en zich meer en meer overgaven aan ontucht, hoererij en andere overdadige genietingen die hun zinnen verdoofden, bedierven zij zelf hun gezondheid, werden zwak, miserabel en ziek en hun lichamelijke dood moest dan ook vanzelfsprekend een ander karakter krijgen.
[4] Als je een mes neemt, in je vlees snijdt en daarbij pijn voelt, kun je daar met je gezonde verstand de Schepper dan de schuld van geven, of zou je soms willen zeggen: 'Ja, waarom heeft de Schepper eigenlijk geen ongevoelig lichaam aan de mens gegeven?' Maar Ik zegje: als je lichaam totaal ongevoelig zou zijn, hoe zou het dan kunnen leven? Alleen een totaal dood lichaam is ook totaalongevoelig!
[5] Stel nu eens dat een mens, tenminste aan de buitenkant, een ongevoelig lichaam zou hebben, ongeveer zoals zijn haren. Wat zou daar bij een lichtzinnig mens maar al te gauw het zekere gevolg van zijn? Zelfverminkingen van allerlei aard, zodanig dat de mensen tenslotte helemaal geen menselijke gestalte meer zouden hebben en ook niet meer tot werken in staat zouden zijn.
[6] Maar om te voorkomen dat de mensen althans hun uiterlijke gestalte al te zeer kunnen verminken, is hun de gevoeligheid gegeven als een goede wachter. Bovendien spreekt het vanzelf dat een mens die geen gevoeligheid voor pijn zou hebben, ook geen diepe vreugde en gelukzaligheid zou kunnen voelen; want voor het ene is het andere nodig, en zonder het ene kan het andere niet bestaan, is het zelfs niet eens denkbaar .
[7] Ik weet wel dat de mensen als gevolg van hun grote blindheid nu en al sinds lange tijd met name bij het sterven heel veellijden, en wel ten eerste omdat ze voor het grootste deel geen enkele zekerheid hebben over het voortleven van de ziel na de dood van het lichaam en zeer velen reeds het geloof van de Sadduceeën aanhangen, en in de tweede plaats omdat de mensen door hun uiterst ongeregelde leefwijze hun lichaam met allerlei onreine geesten hebben gevuld, waaruit mettertijd onvermijdelijk ook allerlei verschrikkelijke en pijnlijke ziekten moeten ontstaan, die een vroege dood tot gevolg hebben. En daarom ben Ik ook Zelf in het vlees op deze aarde gekomen, om de mens de wegen te laten zien die hij moet bewandelen om zich er ten eerste weer echt bewust van te worden dat en hoe zijn ziel, zijn eigenlijke ik, na de dood van het lichaam verder leeft, en ten tweede om te laten zien hoe hij, zolang hij op deze aarde moet leven, tot op hoge leeftijd gezond en krachtig blijft en zijn heengaan niet vreselijk en pijnlijk verloopt, maar hem blij en zeer gelukkig maakt. En zo kan Ik jullie als Heer van het leven de volledige verzekering geven, dat degene die -volgens de werkelijke betekenis van het woord! -Mijn brood zal eten en Mijn wijn zal drinken, de dood niet zal zien, voelen en smaken. Met andere woorden: wie volgens Mijn leer zal leven, zal haar alles zalig makende werking ook ondergaan. -Ik denk dat jij, Mijn schriftgeleerde vriend, deze dingen nu anders zult begrijpen dan voorheen?'
[8] De schriftgeleerde zei: 'Heer en Meester, nu begrijp ik het inderdaad heel anders en beter dan voorheen, en ik ben U ook van ganser harte dankbaar voor het licht dat U ons allemaal ook in dit opzicht hebt gegeven; want ik beschouw het als iets heel belangrijks voor de mens, dat hij weet en tenslotte ook werkelijk voelt hoe het zit met de dood van het lichaam en zodoende zijn oude angsten, pijnen en kwellingen kwijt kan raken. Want alleen wanneer de mens al deze dingen zeker en werkelijk weet, kan hij zich pas vanuit God verheven voelen tot de echte waardigheid van een mens, waardoor het dierlijke aan hem weer vervalt tot het stof der nietigheid.
[9] Maar er komt nu nog een heel belangrijke vraag aan U naar boven, omdat alleen U die volgens de levende waarheid kunt beantwoorden. Kijk, Heer en Meester, wij hebben nu met een volkomen geloof, dat ons hele wezen overtuigt, Uw leer aangenomen en zullen ook strikt volgens de heilig ware grondbeginselen daarvan leven en handelen. Maar vroeger hebben wij toch wel heel wat jaren, in allerlei zonden doorgebracht, wat beslist niet volgens Uw orde was. Bij dergelijke gelegenheden zijn er wellicht ook vele onreine geesten in ons vlees binnengeslopen en hebben zich daar genesteld, wat ik nu duidelijk afleid uit menige ziekte die ik al door heb moeten maken. Zullen deze lichamelijke ziektegeesten door het daadwerkelijk eten van Uw brood en door het drinken van Uw hemelse wijn wel helemaal verwijderd kunnen worden, zodat ze mij tijdens het sterven niet zullen kwellen, of zal ik vanwege de zonden die ik begaan heb tenslotte toch de bitterheid van de dood nog enigszins moeten voelen en smaken?'
[10] Ik zei: 'Wanneer je zó zult leven dat jouw ziel volledig wordt wedergeboren in haar geest, zal die geest snel en gemakkelijk helemaal kunnen afrekenen met alle onreine geesten die nog in jouw vlees zitten, en dan zul je een heel zalige dood sterven, ook wat betreft het lichaam; maar als iemand in het algemeen weliswaar heel serieus volgens Mijn leer zal leven en handelen, maar daarnaast heimelijk toch ook nog in zijn oude gewoonten vervalt, ja, dan zal hij tijdens zijn leven op deze aarde de volledige wedergeboorte van zijn ziel in de geest ook niet kunnen bereiken en zal hij het zich tenslotte in alle deemoed en geduld wel moeten laten welgevallen, als hij bij het heengaan met nog veelleed te kampen zal hebben. Want dan zal het lijden het vuur zijn waardoor het levensgoud van de mens van veel slakken gezuiverd wordt. Want iets wat geestelijk onzuiver is kan de hemel niet binnengaan, wat zoveel wil zeggen als: de zuivere geest vanuit God kan zich niet eerder volkomen met de ziel verenigen, dan wanneer deze ziel alles wat bij de materie en het gericht daarvan hoort volkomen en voor altijd uit zichzelf verbannen heeft. -Wie derhalve met een zalige lichamelijke dood van deze wereld wil scheiden, moet daar ook goed rekening mee houden!
[11] Voorts moeten jullie matig zijn in het eten en drinken en niet begerig zijn naar onnatuurlijke lekkernijen, dan zullen jullie lange tijd de gezondheid van je lichaam behouden en de dood op hoge leeftijd zal zijn als het aangenaam inslapen van een moe geworden arbeider in de ware wijngaard van God. De ziel zal daarbij zalig en helderziend uit het broos geworden lichamelijke omhulsel wegzweven en onmiddellijk door vele vrienden in de onbeschrijfelijke vreugde van de hemelen binnengeleid worden, en ze zal eindeloos blij en opgewekt zijn, omdat ze eindelijk verlost is van deze wereld en de ellende ervan,
[12] Wie derhalve geheel en al volgens Mijn leer zal leven en handelen, zal ook geheel en al met haar zalige gevolgen gezegend worden; wie dat echter niet geheel en al zal doen, zal ook dienovereenkomstige zegen ontvangen. -Heb jij, Mijn vriend, dat nu begrepen?'

«« 82 / 220 »»