[1] Toen hij nu volkomen gezond van zijn ligstoel opstond, liep hij vol vriendelijkheid op Mij toe en zei (de genezene): 'O meest wonderbare arts op de hele aarde, allereerst mijn zeer grote dank aan u en aan jullie God, die zo'n wonderbaarlijke geneeskracht in uw handen heeft gelegd, waarmee u mij zo ineens van mijn wanhopige pijnen hebt bevrijd! Vraag nu van mij al mijn vele goud en nog andere kostbaarheden als beloning voor uw kunde en inspanning, en het zal van u zijn!'
[2] Ik zei: ' Dat heb Ik allemaal nooit ofte nimmer nodig; want als goud belangrijk voor Mij zou zijn, had Ik je ook niet kunnen helpen! Ik kijk alleen naar een trouw hart, dat God boven alles liefheeft en zijn medemensen als zichzelf; waar Ik dat aantref, ook bij een heiden, help Ik iedereen die Mijn hulp nodig heeft. Je kunt je goud dus wel voor andere goede en God welgevallige doeleinden gebruiken, en wel met name voor werken van ware naastenliefde.
[3] Maar als je op reis bent, moet je toch oppassen voor bedorven vissen, en laat alleen die vissen als spijs voor je klaarmaken, die je tevoren nog fris en levend in schoon water hebt zien rondzwemmen; want alle bedorven vlees, en in het bijzonder dat van vissen, is nadelig voor de lichamelijke gezondheid van de mens. Onthoud dat voor het welzijn van je lichaam!
[4] Maar nu zeg Ik jullie allemaal nog iets, dat veel belangrijker is dan de volledige gezondheid van jullie lichaam, en dat is de volledige gezondheid van jullie zielen. Die kunnen jullie ontvangen en voor het eeuwige leven bewaren, als jullie de wetten, die verscheidene van jullie wel kennen, ondanks dat jullie niet besneden zijn, precies opvolgen. Daardoor worden jullie harten geestelijk besneden, wat in Gods ogen eindeloos veel meer waard is dan de jullie bekende besnijdenis van de Joden, wier hart desondanks voor het grootste deel volledig onbesneden is.
[5] Over ongeveer drie jaar, gerekend vanaf nu, zullen er leerlingen van Mij ook in jullie land naar jullie toekomen en die zullen jullie de komst van het rijk Gods verkondigen en zijn gerechtigheid tegenover alle mensen op deze aarde. Neem hen op in Mijn plaats en geloof hun woorden, dan zullen jullie daardoor het licht ontvangen, waar jullie beteren al zolang naar verlangen, namelijk het licht van de ene, enig ware God en Vader van alle Joden alsook van alle mensen op deze aarde, en daardoor ook het eeuwige leven van jullie ziel. Dit is het enige wat Ik van jullie vraag als beloning voor de aan jullie trouwe leider bewezen liefde.
[6] Maar als jullie over enkele dagen in Tyrus en Sidon komen, probeer dan de oude opperstadhouder Cyrenius, die jullie ook wel kennen, te ontmoeten! Vertel hem wat jullie hier is overkomen en breng hem een groet van Mij! Hij zal jullie dan veel over Mij vertellen; want hij kent Mij al sinds Mijn kindertijd en heeft Mij meer lief dan zijn leven.
[7] Daar zullen jullie ook een wonderbaarlijke jongeman aantreffen; hij zal jullie veel verheven wijsheid meedelen, als jullie naar hem willen luisteren! (Dat is namelijk Rafaël, die van tijd tot tijd zichtbaar aan het hof van Cyrenius verbleef.)
[8] En wees nu opgewekt en vrolijk, en denk in je .hart in naam van Jehova van de Joden aan Mij, dan zullen jullie gespaard blijven voor elke tegenspoed, zowel wat jullie lichaam als jullie ziel betreft!'
[9] Hierop verliet Ik de Perzen, nadat ze Mij eerst nog zeer getrouw beloofd hadden dat ze alles zouden nakomen wat Ik, kennelijk alleen tot groot voordeel voor hun eigen leven, met liefdevolle woorden van hen gevraagd had.
[10] De tolk en de genezene begeleidden Mij en de waard nog naar onze kleinere eetzaal en bedankten Mij nog eens voor de aan hen bewezen liefde en genade, zoals ze zich uitdrukten.
[11] Maar Ik gaf hun ten antwoord: 'Waarom spreken jullie in dit geval eigenlijk over een aan jullie bewezen genade? Weten jullie soms niet dat alleen de koningen der aarde die naar believen uitdelen?'
[12] De tolk zei: 'O beste vriend, spreek niet over de genade van een koning! De grootste genade van een koning, die hij in zijn overmoed af en toe aan een blinde troongunsteling verleent, is nog geen dauwdruppel vergeleken bij de hele zee van genade die u ons hebt bewezen. U, vriend, bent met uw goddelijke eigenschap meer dan alle nog zo trotse en zichzelf machtig wanende koningen der aarde! Want u kunt met uw woord en wil een zieke zijn volledige gezondheid teruggeven; maar als koningen ziek worden, kunnen ze noch zichzelf, laat staan een andere zieke helpen. Verwonden en doden kunnen ze wel, maar de gewonden weer genezen en zelfs de doden weer tot leven wekken -dat kunnen ze niet! Daarom is de grootste genade die een koning aan iemand bewijst niet het vermelden waard vergeleken bij deze enig ware genade, die u ons hebt bewezen. Want uw genade ging vergezeld van uw liefde en ware erbarming; maar aan de genade van een koning gaat gewoonlijk de grootste hoogmoed en innerlijke verachting van de arme mensheid vooraf. Wee degene die een grote genade van een koning heeft ontvangen! Want als hij daarna niet steeds als een gehoorzame worm voor de koning kruipt, wordt zijn genade tot zijn grootste onheil. Daarom hebben wij ook nooit verlangd naar de genade van een koning; maar aan u vragen wij of u ons met uw waarachtige genade nooit wilt verlaten!'
[13] Ik zei: 'Als jullie dat in jullie hart zo voelen, zal ook Mijn door jullie herkende genade nooit meer van jullie scheiden. In degene die door zijn liefde in Mijn liefde blijft, blijft ook Mijn liefde door zijn liefde voor Mij, en derhalve ook Mijn genade, die enkel en alleen uit Mijn liefde bestaat.'
[14] Voor deze toezegging bedankten de twee mij nog een keer, bogen diep voor Mij en gingen toen vol goede moed naar hun metgezellen, die zich intussen niet genoeg konden verbazen over Mijn geneeskunst.

«« 112 / 214 »»