[1] Na deze woorden maakte de leider zich gereed, stapte in het schip waar Ik Mij met Mijn oude leerlingen en de andere drie vrienden bevond, en voer met ons mee naar Jesaïra. We kwamen snel en gemakkelijk in het genoemde dorp, waar al een goed bereid middagmaal op ons wachtte. Er waren slechts twee uur verstreken sinds de middag, en dus was het nog op de gewone tijd dat wij 's middags plachten te eten.
[2] Onze leider was verbaasd over het mooie tarwebrood, en nog meer over de goede wijn en de uitstekend bereide edelvissen. Nadat we het maal tot ons hadden genomen, begaven we ons weer naar het ons reeds bekende terras, waar ook onze leider het zeer mooie uitzicht niet genoeg kon prijzen.
[3] Toen hij naar alle kanten om zich heen had gekeken zei hij (de leider): 'Het is toch merkwaardig! Ons kleine dorp ligt hier nauwelijks twee uur vandaan aan hetzelfde meer, maar wat een verschil tussen hier en daar! Hier is de omgeving een en al lieflijkheid en bekoorlijke schoonheid, en bij mij ziet het er eerder afschrikwekkend dan lieftallig uit. Rondom ons dorpje ziet het er nu door Uw genade, o Heer, weliswaar heel redelijk uit -maar een vergezicht dat het gemoed verkwikt ontbreekt helemaal! Onze baai, die toch niet bepaald klein te noemen is, is bij de ingang aan beide kanten zodanig ingesloten door de tamelijk hoge en steile bergen die ervoor liggen, dat wij vanaf het dak van onze woningen en ook vanaf de bergen achter ons, voorzover die vanwege hun steilheid slechts met de grootste moeite te beklimmen zijn, niet eens het golvende meer kunnen zien, laat staan iets anders, omdat de bergen aan de rechterkant zich in een halve cirkel verder in het grote meer uitstrekken en ons het uitzicht volkomen belemmeren.
[4] Maar in plaats daarvan heeft onze streek weer een andere goede eigenschap ten opzichte van deze. Hier wordt men beslist sneller naar de liefde voor de wereld getrokken dan in onze ware woestijn; en de liefde voor de wereld is niet geschikt om de goddelijke geest in de mens te wekken. Als die eenmaal gewekt is, dan schaadt ook de aanblik van zo'n omgeving als deze de mens natuurlijk niet meer!'
[5] Toen de leider van de kleine gemeente aan de baai zich werkelijk heel zinvol over deze streek had uitgesproken, informeerde hij wie die twintig eenvoudige mannen waren die ook samen met ons de baai hadden bezocht, maar die tot nu toe noch onder elkaar noch met iemand anders een woord hadden gewisseld. Ik vertelde wie ze waren, waarover hij zeer verheugd was.
[6] Daarop liet Ik de bootsman bij hem komen; hij sprak met hem en verbaasde zich over zijn welbespraaktheid en over zijn ernst en grote moed.
[7] Toen stond hij op, stak de bootsman en ook al zijn metgezellen vriendelijk de hand toe en zei (de leider): 'Met zulke mannen in het verbond kunnen er grote dingen voor het heil van de mensen uitgevoerd worden. Werkelijk, wie de mensen van deze wereld nog vreest, is met name in deze tijd niet geschikt om het rijk Gods te verbreiden, waar geweld tegen geweld gebruikt moet worden om de poorten voor de waarheid te openen en haar toegang te verschaffen!
[8] Nu is het zaak om niet langer in het verborgene te werken, maar om moedig met het licht uit de eeuwige hemelen Gods ook de koningen en vorsten van deze wereld tegemoet te treden en hun te tonen dat zij ook mensen zijn, die, zoals ze nu zijn, niet eeuwig zullen leven, maar in de grote wereld aan gene zijde het gericht en de eeuwige dood kunnen verwachten.Ja,ja,je hebt gelijk: als een brandend vuur moet men de wereldse mensen de waarheid in het gezicht slingeren en met een vlammend zwaard strijden tegen de priesters van de leugen, van duister bijgeloof en bedrog, anders blijft de aarde steeds een tranendal en een graf des doods -niet alleen voor hun lichaam, maar ook voor hun zielen.'
[9] Nu zei Ik: 'Jullie hebben gelijk, en Ik prijs jullie ijver; maar onthoud bij jullie ijver ook nog het volgende: In de wijsheid van de menselijke geest is steeds een grotere kracht gelegen dan in zijn vuist; en waar ernst op zichzelf weinig of niets uitricht, daar doet de liefde met haar geduld en zachtmoedigheid wonderen. Laat de volle ernst in je eigen hart en de moed daarvan jullie zelf beheersen; maar laat jullie wapen tegenover de mensen steeds alleen maar uit liefde, zachtmoedigheid en geduld bestaan, dan zullen jullie op deze weg, waarop Ikzelf de mensen voorga, meer uitrichten dan met louter vurige ijver en de ernst daarvan, die zo hard is als diamant!
[10] Vrees hoeven jullie echt niet te hebben voor de wereldse mensen, die in hun woede wel jullie lichaam kunnen doden, maar jullie ziel verder niets meer aan kunnen doen; vrees alleen Degene die sinds eeuwigheid een ware Heer is over leven en dood!
[11] Maar als jullie zien dat je met liefde en de juiste wijsheid niets kunt bereiken bij mensen die te sterk in duisternis verkeren, keer hun dan de rug toe en ga daar weg, en jullie zullen zeker weer mensen vinden met wie jullie in Mijn naam goede zaken zullen doen.
[12] Belijden moeten jullie Mij tegenover alle mensen, omdat Ik jullie ook tegenover Mijn Vader belijd; maar jullie moeten Mij niet opdringen aan de duistere, wereldse mensen en hun, die wereldse zwijnen zijn, ook Mijn parels niet toewerpen! Want Ik zeg jullie: Mijn woord is alleen ware levensmest voor de tarwe en Mijn leer is ware mest voor de edele druiven van de wijngaard; maar voor het onkruid van de aarde heb Ik geen levensmest -want dat is er enkel om vertrapt en verbrand te worden en met de as daarvan de gewone aardbodem te bemesten.
[13] Wie op aarde is om te leven, zal door Mijn woord tot leven gewekt worden; maar wie hier is voor de dood door zijn eigen wil en starre eigenzinnigheid, zal ook in de dood overgaan. Wie uit het graf van zijn materie wil opstaan ten leven, moge opstaan; maar wie vallen wil, laat hij vallen!
[14] Voor duivels het evangelie verkondigen zou betekenen olie op het vuur te gieten; wees dus altijd slim als de slangen, maar daarbij toch zo zachtmoedig als de duiven, dan zullen jullie op die manier heel krachtige arbeiders in Mijn wijngaard des levens worden!'
[15] Toen Ik dat tegen de vurige ijveraars had gezegd vond er een verandering plaats in hun gemoed, en ze bedankten Mij uit het diepst van hun hart voor deze les.

«« 148 / 214 »»