[1] Toen dit schip als het ware op en neer springend op de golven onze oever begon te naderen, zei Ik tegen de aanwezigen: ' Als iemand van jullie nu naar de oever wil gaan, zal hij de reden voor deze storm zien, die daarna ook onmiddellijk zal gaan liggen. Vier schepen met honderd dertig soldaten zijn door het meer verzwolgen; alleen het ene afgedekte schip, dat de overste met zijn ondergeschikten en tien soldaten draagt, komt hier aan en zij zullen ons niets kunnen doen!'
[2] Toen Ik dit had gezegd, stonden verschillende van Mijn leerlingen op, en met name de bij Mij aanwezige leerlingen van Johannes, die zeer geïnteresseerd waren in de reden voor de storm; ze gingen onmiddellijk naar de oever en zagen het schip al tamelijk dichtbij naar de oever toe schommelen.
[3] Het duurde niet lang of het schip werd door een hoge golf nogal onzacht op de oever geworpen, en degenen die erin zaten riepen om hulp.
[4] Toen kwamen de scheepsknechten van Kisjonah met een fakkel uit hun hut, maakten het schip met touwen vast aan een stevige meerpaal en zeiden toen tegen degenen die in het schip waren: 'Uit het schip op het droge stappen kunnen jullie zelf, als jullie willen!'
[5] Toen vroeg de overste: 'Nou, die vreselijke storm heeft ons helemaal in de war gebracht! Zeg ons toch waar we nu zijn, en of hier voor ons een herberg voor de nacht te vinden is; want het schip heeft ondanks zijn dichte en goede bedekking toch water in het inwendige ruim gekregen, en daarin valt niet te overnachten voordat het overdag helemaal opgedroogd is!'
[6] Een hoofdschipper van Kisjonah zei: 'Wat het eerste betreft zijn jullie in het kuuroord van de oude Romein Marcus; wat echter het onderdak voor de nacht aangaat, daar is hij zelf de baas over! Wij zijn hier zelf niet thuis en kennen de regels van dit huis niet.'
[7] Daarop zei de overste: 'Zijn hier dan geen dienaren van dit huis aanwezig?'
[8] Toen zei een reeds aanwezige dienaar van Marcus: 'Jullie moeten eerst aantonen waar jullie vandaan komen, wie jullie zijn en wat het doel van jullie reis hierheen is; of gaat jullie reis morgen weer ergens anders heen? Als jullie daar geen duidelijkheid over willen of kunnen verschaffen, dan kunnen jullie de hele nacht in jullie schip blijven, hoe nat het van binnen ook is; en onze Romeinse nachtwakers zullen er wel voor zorgen dat niemand van jullie uit het schip komt!'
[9] De overste zei: 'Luister eens, behoorlijk brutale dienaar van je heer! Ik ben een overste van Herodes en heb verscheidene ondergeschikten en tien soldaten bij me; wij komen eigenlijk uit Jeruzalem, maar het laatst uit de stad Tiberias, en het doel van onze reis is gelegen in het feit dat wij de wil van onze koning moeten gehoorzamen.'
[10] De dienaar zei: 'Ik weet wel dat de trotse en hebzuchtige Herodes ook deze landstreek van Rome gepacht heeft; maar deze plaats met alles wat erbij hoort is een uitzondering. Dit is een door Romeinse beschikking voor alle tijden op zichzelf bestaand gastenhuis, en Herodes heeft hier niets te zoeken en nog minder iets te doen en te gebieden, behalve als hij tegen betaling als zieke voor de genezing van zijn lichaam van het bad gebruik wil maken, dat hem evenals ieder ander mens ter beschikking staat. Voor het overige wordt hier helemaal niet naar hem geluisterd, en het wordt hem zelfs niet toegestaan de grond te betreden. Als hij dat met geweld zou willen doen, zou men hem met geweld tegemoet weten te treden. Jullie gehoorzaamheid aan de wil van jullie heer en gebieder gaat ons hier dus niets aan; maar als jullie misschien hier door onze plaats verder willen reizen naar een andere plaats, waar jullie gebieder heerst, dan zal ik onze wachten roepen, om jullie hier te ontvangen en over het grondgebied van onze heer te begeleiden.'
[11] De overste zei: 'Nee, mijn vriend, dat is in dit geval niet nodig; want wij zijn eigenlijk hierheen gekomen vanwege het kuuroord, en we zouden al een paar uur eerder hierheen zijn gekomen, als wij met die zware storm niet zo'n verschrikkelijke nood hadden moeten doorstaan. Neem ons daarom maar op -wij zullen jullie geen onaangenaamheden bezorgen!'
[12] De dienaar zei: 'Dragen jullie gevechtswapens? Als dat zo is, moeten jullie die hier eerst in bewaring geven tot jullie verder reizen; want hier mogen alleen Romeinen wapens dragen!'
[13] De overste zei: 'Natuurlijk dragen we wapens, omdat wij militairen zijn; maar als er in deze plaats zo'n wet en gebruik bestaat, zullen wij ons daar niet tegen verzetten.jullie kunnen onze wapens dus in bewaring nemen, maar dan moeten jullie er wel voor zorgen dat wij onderdak voor de nacht krijgen!'
[14] Hierop riep de dienaar direct een flink aantal goed bewapende nachtwakers, en toen die er waren, zei hij tegen de overste: 'Nu kunnen jullie aan land gaan!'
[15] Toen gingen de soldaten van Herodes dan ook direct aan land, gaven hun wapens af en werden naar een pasgebouwde slaaphut gebracht, waar zich een tafel, voldoende banken en ook heel geschikte, schone rustbedden bevonden. Op de vraag of zij ook iets te eten en te drinken konden krijgen, zei de dienaar:' Alleen brood en wijn, tegen directe betaling; van andere spijzen hebben we geen voorraad meer!'
[16] De overste zei: 'Breng ons dan voldoende brood en wijn; want wij hebben nu allemaal erge honger en dorst! Over de betaling hoeft niemand zich zorgen te maken.'
[17] Toen werd er licht in de hut gebracht en tegelijkertijd voldoende brood en wijn. De overste betaalde alles direct, waarna de dienaar en zijn helpers de hut verlieten en de soldaten van Herodes alleen lieten, die op het brood en de wijn aanvielen en daar in korte tijd een flinke hoeveelheid van verorberden.

«« 199 / 214 »»