[1] Zoals altijd was Ik het eerst op de been; maar ook de leerlingen werden vrijwel tegelijk met Mij wakker en gingen samen met Mij naar buiten, en wel naar de oever van het meer, waarover een verkwikkende ochtendbries woei die het oppervlak van het water een lieflijke beweging gaf, terwijl de zon al bijna boven de horizon uitkwam. Op de waterspiegel van het meer vertoonden zich hier en daar hele groepen van allerlei soorten drijvende vogels, grotere en kleinere, die hun goed smakende ochtendmaal zochten.
[2] De Romein, die ook al aanwezig was, zei tegen Mij: 'Heer en Meester! Zo'n ochtend in zo'n prachtige omgeving verkwikt en versterkt het hart en gemoed van de mens buitengewoon -maar daarbij moet ik de aanmerking maken dat de ochtend, die juist de mooiste en aangenaamste tijd van de dag is, steeds het kortste duurt; want zodra de lieve zon boven de horizon is gekomen, begint ook de dag met zijn steeds toenemende saaie eentonigheid al, en die duurt dan met weinig afwisseling voort tot de avond. O, als er op aarde toch eens een land zou zijn, waar de ochtend als het ware eeuwig zou voortbestaan, dan zou ik daar willen leven en mij voortdurend over het leven verheugen! Deze kortdurende ochtenden van ons hebben mijn gemoed al heel vaak met een soort weemoed in plaats van met vreugde vervuld. O Heer en Meester, bestaat er nergens op deze aarde een land, waar de ochtend tenminste langer duurt dan hier bij ons?'
[3] Ik zei: 'Nu heeft toch nog een beetje de heiden met zijn eeuwige Aurora uit jou gesproken! Heb je gisteren het onderricht van Rafaël over de aarde en haar verschillende verschijnselen niet gehoord en overeenkomstig de noodzakelijke waarheid opgevat? Bij de orde die voor deze aarde is vastgesteld kan er toch onmogelijk een land met een eeuwige ochtend bestaan!
[4] Ja, in Mijn rijk in het andere leven zal er wel een eeuwige ochtend zijn; maar waaruit die zal bestaan, zou jij nu nog veel minder kunnen vatten dan je Rafaëls uitleg hebt begrepen. Maar als je op deze aarde langer van de ochtend wilt genieten, ga dan altijd een paar uur eerder naar buiten, dan zul je meer dan drie uur van de ochtend kunnen genieten!
[5] Bovendien heeft iedere dag op ieder moment zijn aangename en onaangename kanten, evenals de avond en ook de nacht; het komt er bij de mens alleen maar op aan, met welke ogen van zijn gemoed hij iedere tijd van de dag bekijkt.
[6] Kijk, nu gaat juist de zon op en de heerlijkheid van de ochtend duurt nog voort en zal nog meer dan een uur voortduren, en dus kun je je nog verder verheugen over de bekoorlijkheid van de ochtend! Daarna zal de ochtend langzaamaan in de volle dag overgaan, en jij zult je op de dag des levens evenzeer verheugen als nu op de jonge ochtend; laat op deze aarde de aloude inrichting dus maar mooi zonder commentaar voortbestaan, want die is heel goed en zeer doelmatig.
[7] Als op deze aarde de mensen vanuit hun vrije wil ook maar even goed waren als de aloude inrichting van de aarde, zou er voor velen reeds hier een ware, geestelijke levensochtend zijn, waar ieder mens vóór alles naar zou moeten streven! - Heb je deze heel natuurlijke woorden van Mij goed begrepen?'
[8] De Romein zei: 'Ja, hoge Meester en Heer, ik dank U voor deze les! Nu is ook de dag met zijn veelvuldig afwisselende verschijnselen voor mij vol vreugde.'

«« 207 / 214 »»