[1] Toen de waard dat zag, schrok hij, en hij wist niet wat hij nu moest zeggen.
[2] Maar Ik zei tegen hem: 'Vriend, hoe staat het nu met de zwakheid van je geloof'
[3] Daarop zei de waard, nog helemaal verbaasd: 'O vriend, wat mijn geloof in jouw woord betreft, zou je me nu kunnen laten geloven wat je maar wilt, en ik zou je geloven! Werkelijk, jij moet een heel machtige profeet zijn, zelfs nog groter dan Mozes en Elia! Misschien heb je al op vele plaatsen grote tekenen gedaan om het vervallen geloof in de ene ware God van Abraham, Isaäk en Jacob weer opnieuw leven in te blazen en in het hart van de mensen weer de aloude vrees voor God te wekken; maar ik leef hier tussen de bergen, helemaal afgesloten van iedereen, en ik hoor niet veel van wat er in de wijde, grote wereld is en gebeurt, en ook de sporadisch voorbijkomende reizigers op deze oude weg onderbreken hun reis maar zelden bij mij om de eerder aangehaalde redenen -en er kunnen dus al heel veel wonderbaarlijke dingen in de wereld voorgevallen zijn, waarvan ons toch niets ter ore is gekomen. Wat doe je eigenlijk aan het hoofd van deze metgezellen van je; wat is je eigenlijke doel? Want ik heb de indruk dat je niet alleen maar rondtrekt in de wereld om waterloze streken van water te voorzien!'
[4] Ik zei: 'Daar kun je wel eens gelijk in hebben; maar het verbaast Me dat jij, die zelf een Galileeër bent, tot nu toe nog niets over Mij gehoord lijkt te hebben. Enkele jaren geleden kwam je toch herhaalde keren in Nazareth, in welke stad Ik lange tijd aan de zijde van de oude, jou welbekende Jozef als timmerman heb gewerkt! En daar heb je toch allerlei dingen over Mij gehoord. Herinner je je dat dan helemaal niet meer?'
[5] Nu zei de waard stomverbaasd: 'Jij - ben jij die timmermanszoon, over wie de Nazareners allerlei sprookjes en fabels vertelden en die ze voor een half waanzinnige zonderling hielden? Ja, ja, over die timmerman heb ik een paar jaar geleden wel het een en ander gehoord, maar het meeste alleen uit zijn jeugd; want als gerijpte jongeman en later als man schijnt hij maar heel weinig meer te hebben behouden van de vermogens die hij als kind had. Hij sprak heel weinig en deed ook geen tekenen meer, en toen heeft men zich dan ook niet veel meer om hem bekommerd.
[6] Dus - jij bent de jongste zoon van de oude Jozef, van wie hij heel hoge verwachtingen had, maar waaraan hijzelf tenslotte begon te twijfelen, omdat jij vrijwel helemaal stom was geworden en bijna helemaal geen tekenen meer deed! Ach, nu worden mij heel veel dingen duidelijk die ik vroeger nooit geloofd zou hebben! Maar nu zou ik eerst graag uit jouw mond willen horen wat het doel van je rondreis is, en nu wil ik pas echt heel graag dat jullie deze nacht bij mij blijven!'
[7] Ik zei: 'Kijk, binnenkort, als Ik teruggekeerd zal zijn naar waar Ik vandaan ben gekomen, zullen Mijn leerlingen in de hele wereld worden uitgezonden en in Mijn naam aan de mensen verkondigen wat ze van Mij hebben geleerd, en dan zal het doel van het rondreizen dat Ik nu doe wel bekend worden gemaakt.
[8] Wie in Mij en Mijn woord zal geloven en daarnaar zal handelen, uit diens lendenen zullen stromen levend water vloeien, en hij zal nooit meer dorst hebben; want hij zal het eeuwige leven in de waarheid en in de geest van alle liefde uit God in zich hebben.
[9] Het is gemakkelijk om een rots te bevelen om natuurlijk water uit zich te laten stromen; maar omdat de mensen in hun gemoed en hart nu veel harder zijn geworden dan deze rots, die op Mijn woord water uit zich laat stromen, is het ook veel moeilijker om de mensen zover te brengen dat het water des levens uit hun lendenen stroomt - het water dat de eeuwige waarheid in God is en nu in het woord tot de mensen komt.
[10] Als het in het woord ook tot jou zal komen, geloof het dan en handel ernaar, dan zul je in het Godsrijk een bron worden, waarmee velen die voor het eeuwige leven van hun zielen naar de waarheid dorsten zich kunnen verkwikken. Daarmee heb Ik je het doel van Mijn rondreizen uiteengezet.
[11] Je verlangde ook dat Ik deze nu snel intredende nacht in jouw huis zal doorbrengen. Maar die wens kan Ik nu niet inwilligen; want kijk, de dag zal nog een uur duren, en Ik moet werken zolang de dag duurt! V óór zonsondergang wacht Mij vandaag nog een belangrijk werk, en daarom moet Ik met Mijn leerlingen direct verder reizen. Onthoud echter wat Ik nu tegen je heb gezegd; want weldra zal de tijd komen dat jij dat met je hele huis hoger zult waarderen dan alle schatten ter wereld!'
[12] Hierop gaf Ik de leerlingen een teken om op te breken en verder te reizen, en wij maakten ons gereed en trokken direct verder.
[13] De waard begeleidde ons een paar honderd passen, bedankte Mij voor de wonderbaarlijke weldaad die Ik hem had bewezen en vroeg Mij om zo spoedig mogelijk weer bij hem te komen en langer bij hem te blijven dan deze keer.
[14] Ik zei tegen hem: 'Vriend, zoals je Mij nu ziet zul je Mij wel niet meer zien; m.aar als je door Mijn leerlingen onderwezen zult zijn over Mij en Mijn wil en in Mijn naam zult geloven, zal Ik in de geest naar je toekomen en ook bij en in je blijven. Dat begrijp je nu nog niet; maar als het zal gebeuren, zul je dat ook begrijpen!'
[15] Na deze woorden nam de waard afscheid en keerde vol van gedachten weer terug naar huis, en wij vervolgden rustig onze weg over een vrije bergrug, en bekeken de zeer romantische omgeving aan alle kanten.
[16] Toen de waard al gauw weer thuis kwam, stond zijn hele personeel, ongeveer veertig mensen in totaal met grote verbazing en verwondering naar de rots te kijken waar nu zo rijkelijk water uitstroomde, en ze vroegen de waard wie Ik eigenlijk was en hoe Ik het voor elkaar had gekregen dat de rots nu zulk zuiver en zoveel water uit zich liet stromen.
[17] De waard vertelde hun wel alles wat hij had gezien en gehoord; maar zijn mensen begrepen niets van dat alles.
[18] Alleen een heel eenvoudige herder, die een kudde schapen naar huis had gebracht en ze direct bij de frisse bron drenkte, zei: 'Jullie raden, vragen en zoeken naar allerlei dingen - en de waarheid lijkt hier toch voor het grijpen te liggen! Iemand die enkel door zijn woord kan doen, wat geen mens vermag, moet vervuld zijn van Gods geest; want alleen God kan zoiets tot stand brengen! En aangezien God ons huis hiermee een meer dan grote genade heeft bewezen, zouden we Hem nu ook eerst moeten danken en Zijn allerheerlijkste naam prijzen; en morgen zouden we direct aan het werk moeten gaan om daar beneden, waar de vlakte van zichzelf al een heel brede verdieping heeft, een vijver te maken, waarin het water dat hier vandaan stroomt zich verzamelt en voor onze kudden gemakkelijker te drinken is dan hier, waar het water te snel van de rots naar het dal stroomt! ,
[19] Allen prezen de herder vanwege zijn goede idee en zijn advies, en sommige knechten pakten direct pikhouwelen, schoppen en bijlen en maakten het in een uur tijd zover voor elkaar, dat het water naar de eerder genoemde laagte kon stromen en zich daar moest verzamelen; en binnen een paar dagen was de hele laagte, die toch alleen maar uit kaal gesteente bestond, in een echt meer veranderd, waar vele reizigers zich later uitermate over verwonderden, omdat ze in vroeger tijden deze streek hoofdzakelijk hadden gemeden omdat daar in de zomer gebrek aan water was.
[20] Weldra trokken dan ook vele reizigers over die oude weg, en de waard werd al gauw zo rijk, dat hij in plaats van de vroeger nauwelijks opgemerkte kleine herberg een grote bouwde en steeds veel gasten had. Velen reisden er ook heen vanwege het wonder, dat snel rondverteld werd en verbleven dan een paar dagen in deze herberg.
[21] De waard werd later ook een belangrijke verbreider van Mijn evangelie, nadat hij daar tevoren door Mijn leerlingen goed in onderricht was.
[22] Dat is wat als toevoeging hierbij aan gedenkwaardigs te vermelden valt.
[23] En zo keren we nu weer naar onszelf terug!

«« 65 / 214 »»