[1] Ik zei: 'Ten eerste blijft de waarheid ook zonder tekenen een en dezelfde waarheid, en wie daarnaar zal leven en handelen, zal zich er diep van binnen van bewust worden, dat Mijn leer een goddelijk en geen menselijk woord is.
[2] Ten tweede zullen zij die Mijn leer over het rijk Gods in de mens aan anderen zullen overdragen en niet alleen maar leraren zijn, maar zelf ook Mijn wil doen die duidelijk in Mijn leer besloten ligt, ook in staat zijn in Mijn naam tekenen te doen, en nog grotere dan Ikzelf.
[3] Maar als louter leraren en niet als mensen die zelf Mijn leer toepassen zullen ze niet in staat zijn tekenen te doen; want de kracht om tekenen te doen gaat niet uit van het verstand, maar van het levende geloof en de vaste wil tot handelen. Want het verstand van de hersenen is een dood werelds licht van de mens, dat nooit in de meest innerlijke regionen van de geest en zijn kracht kan doordringen; maar het levende geloof in het hart is het ware levenslicht van de ziel, dat in haar de geest wekt en ervoor zorgt dat die de hele mens doordringt. En als de mens van de geest doordrongen is, dan is hij ook doordrongen van de alvermogende kracht daarvan; en wat de levende geest wil, die dan met de ziel één wezen vormt, dat gebeurt, en de wil is dan al een volbracht werk.
[4] Daarom staat er ook in de Schrift dat God twee bomen in de tuin des levens heeft geplaatst: een boom des levens en een boom der kennis, en tegen de mens zei: 'Als je alleen de vruchten van de boom des levens eet, zul je ook leven; maar als je ook de vruchten van de boom der kennis zult eten, voordat ze door Mij voor jou gezegend worden, dan zal de dood over je komen en zul je sterven!'
[5] Maar de mens liet zich, aangezien hij een geheel vrije wil had, door de slang van zijn begeerte verleiden en at van de boom der kennis, nog voordat hij door de rijpheid van het geloof in het hart van de mens gezegend was, dat wil zeggen: hij begon met zijn natuurlijke verstand de geest Gods en zo de geest des levens met zijn natuurlijke verstand te zoeken en te doorgronden. Het gevolg daarvan was, dat hij zich daardoor alleen maar steeds meer van God verwijderde in plaats van Hem steeds meer te naderen. En dat was reeds de dood, dat wil zeggen de geestelijke dood van de mens, en de hele mens werd krachteloos en verloor de heerschappij over alle dingen in de natuurlijke wereld, en werd gedwongen om met behulp van het zwakke schijnsel van zijn hersenverstand door eigen arbeid in het zweet van zijn aangezicht in fysiek en nog meer in geestelijk opzicht zijn voedende brood te verwerven
[6] En kijk, de mensen hebben zich tot nu toe zover van God, en dus ook van het ware innerlijke leven verwijderd, dat zij bijna helemaal met meer m een God geloven en dus ook niet aan een voortleven van de ziel nadat het lichaam is weggevallen. En degenen die nog mechanisch geloven in een God of in blind bijgeloof in vele goden, net als de heidenen, stellen zich God of de goden zo eindeloos ver van hen verwijderd voor, dat het voor hen tenslotte onmogelijk begint te lijken dat een mens de God, van wie ze geloven dat die zo eindeloos ver van hem verwijderd is, ooit zou kunnen naderen.
[7] En nu God Zelf in alle volheid van Zijn eeuwige macht en kracht en met al Zijn liefde en wijsheid lichamelijk naar de mensen toe is gekomen, zien ze dat niet en beschouwen het in hun grote blindheid en domheid als onmogelijk, terwijl bij God toch alle dingen mogelijk zijn. En omdat Hij Zichzelf nu met een lichamelijke mond en niet met bliksem en donder openbaart, houden ze nu God Zelf voor een godslasteraar en een boosaardige opruier van het volk tegen God en tegen de koningen van de wereld, die zichzelf als goden beschouwen en zich ook als zodanig door de mensen laten eren.
[8] En kijk, dat allemaal het gevolg van het feit dat alle mensen liever de dode vrucht van de boom der kennis hebben gegeten dan de levende en leven gevende vrucht van de boom des levens.'

«« 83 / 214 »»