16678 resultaten - Pagina 672 van 1112
... 660 - 661 - 662 - 663 - 664 - 665 - 666 - 667 - 668 - 669 - 670 - 671 - 672 - 673 - 674 - 675 - 676 - 677 - 678 - 679 - 680 - 681 - 682 - 683 - 684 - 685 ...
[19] Kijk, onze held volgt deze raad nu echter nog niet op. Daarom verlaat de engel hem, en zal hij zich nog enkele honderden jaren in een onbesliste toestand blijven bevinden.Hoofdstuk 7: De overgang van een veldheer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[20] Daaruit kunnen jullie wel constateren wat zijn 'water' is; daarom nu niets meer over hem.
Hoofdstuk 7: De overgang van een veldheer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[11] Kijk, nu verdwijnt het lichaam en het bed en de kamer vol aardse pracht zijn niet meer te zien. In plaats daarvan verheft zich, zoals jullie gemakkelijk kunnen zien, een heel donkere, asgrauwe en jammerlijk verkommerde ziel, staande op los zand, dat haar dreigt te verzwelgen. Boos, verward en schichtig kijkt ze om zich heen en ziet niets anders dan alleen zichzelf. Maar zij ziet zichzelf heel anders dan wij haar zien -zij ziet zichzelf nog als een veldheer met al haar orden en gesierd met een degen.
Hoofdstuk 7: De overgang van een veldheer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[7] Kijk, na deze geweldige uitbarsting van onze opperveldheer maken de twee monniken zich snel uit de voeten; de artsen halen steeds heftiger hun schouders op en de patiënt valt stil en begint te rochelen, terwijl hij zijn gezicht afgrijselijk vertrekt. Omdat hier bij de patiënt niets meer waar te nemen valt, begeven wij ons direct naar de geestenwereld en zullen daar heel kort gadeslaan, hoe onze held de geestenwereld binnentreedt.
Hoofdstuk 7: De overgang van een veldheer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[6] Een aanstaand arts gaat naar het ziekbed toe; hij wil de pols voelen en vraagt de patiënt kalm te zijn. Maar de voorname patiënt richt zich op en zegt: 'Kom maar eens hier, slechte hond van een arts, dan kan ik mijn woede op jou koelen! Loop naar alle duivels! Wil je mij misschien weer met opium martelen? Zie eens hoe slim dit canaille is. Als ze niets meer weten, komen ze direct met opium, zodat je inslaapt en zij zodoende een paar uur lang terechte verwijten ontlopen die ze heel erg verdienen, terwijl ze braaf in hun vuistje lachen en al uitrekenen hoeveel ieder van hen na mijn dood zal kunnen vragen! Hahaha, niet waar? Ik doorzie jullie plannen! Weg dus met jullie, slechte honden, anders breng ik jullie met mijn laatste krachten nog om jullie afschuwelijke loederleven! –Hé wat zie ik daar in het zijvertrek dan voor twee zwartrokken? Wat doen die daar? Ik geloof zelfs dat ze voor mijn ziel bidden! Wie heeft ze daarvoor geroepen? -Eruit met hen, anders sta ik op en schiet ik ze als honden neer!'
Hoofdstuk 7: De overgang van een veldheer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[4] Kijk nu eens naar de zieke, hoe dapper hij zich houdt! Maar deze dapperheid is maar schijn, want inwendig zou onze held wel kunnen vergaan van angst en vertwijfeling, en daarbij vervloekt hij de zeer pijnlijke ziekte zoals een huzaar zijn paard als het hem niet wil gehoorzamen. -Het is toch een wonderlijke toestand: daar bidden monniken, weliswaar met een godsvrucht die ver te zoeken is, en waar heimelijk ook nog een helemaal tegenovergestelde wens mee verbonden is Propter certum quoniam* (* vanwege een bepaalde zaak), maar het blijft toch vreemd dat hij, voor wie tenminste nog 'voor het oog' gebeden wordt, vloekt dat het een schande is!
Hoofdstuk 7: De overgang van een veldheer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[12] Daarna verlaat de tweede engel de as, die steeds sterker beweegt; maar de eerste engel blijft. Dit bewegen is niets anders dan het zich opnieuw rangschikken van de geheel verwoeste, verstrooide en volslagen ontredderde zielendeeltjes, wat nu rechtstreeks door Mijn kracht gebeurt. Nu zal ook direct blijken, hoeveel en wat er van de ziel van dit meisje nog over is gebleven!
Hoofdstuk 6: Het plotselinge einde van een wuft meisje - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[7] Iedereen huilde en weeklaagde luid. De ouders en de ridderlijke aap van een aanbidder trokken zich van wanhoop de haren uit het hoofd. Anderen vervloekten zo'n noodlot en weer anderen beklaagden de ongelukkige. Velen verlieten de danszaal en namen een heilzame schrik mee naar huis, die natuurlijk niet meer uitwerking had dan bij mussen die door een geweerschot van het dak gejaagd worden.
Hoofdstuk 6: Het plotselinge einde van een wuft meisje - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[6] Toen zij op de dansvloer in elkaar zakte en er een stroom bloed uit haar rozenmond golfde -tot ontzetting van de talrijke, ook niet zo losjes ingesnoerde meisjes en dames -schoten natuurlijk haar ouders, verwanten en artsen toe, rukten haar de kleren van het lijf, goten ijskoud water over haar heen en gaven haar medicamenten, die zij echter, aangezien ze volkomen dood was, natuurlijk niet meer kon innemen.
Hoofdstuk 6: Het plotselinge einde van een wuft meisje - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[2] Hier volgt nog een vroegtijdige dood, en wel van een jong meisje dat erg modezot was en zich op een bal teveel aan het dansen overgaf om daarmee een jonge, rijke bruidegom in te palmen. Maar in plaats daarvan danste zij zich een vroege dood in.
Hoofdstuk 6: Het plotselinge einde van een wuft meisje - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[14] Hier dient zich ook weer dezelfde Prometheus aan -in zijn eigenlijke, niet misvormde werk. Maar kijk, nu heeft de eenzame engel zijn werk voltooid en het vlees van onze bon-vivant blijkt geheel en al tot as te zijn verbrand. Zie nu, uit de as verrijst heel langzaam en traag -geen prachtige, verjongde vogel Phoenix, o nee -maar een domme aap, die er uitziet als een oude, afgeleefde baviaan! Hij is helemaal stom, alleen kan hij wat zien.
Hoofdstuk 5: De vroege dood van een bon-vivant - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[16] Bij deze mens is het 'water van zijn leven' ook nog niet vast te stellen; want nu moet hij, zoals jullie gewoonlijk zeggen, 'de wei in' en wordt hij overgedragen aan geesten die over zulke ontaarde dierenzielen gesteld zijn. Misschien spelen zij het met veel vlijt in honderd jaar klaar om deze ziel weer een menselijke gedaante te laten aannemen.
Hoofdstuk 5: De vroege dood van een bon-vivant - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[6] Behalve op deze liefjes, die met blinde hoop en daardoor, zoals opgemerkt, vaak met een weliswaar onaangename, maar daarentegen levende verwachting bedeeld werden, legde onze 'staatsman' zich ook toe op andere vrouwelijke wezens die hij, zonder eerst met hen over trouwen te spreken en hoop te wekken, altijd tegen een kleine vergoeding kon krijgen en waarbij hij niet bang hoefde te zijn dat deze schoonheden door hem in een andere staat van verwachting zouden kunnen geraken.
Hoofdstuk 5: De vroege dood van een bon-vivant - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[4] Op deze manier sluisde men onze student weliswaar maar net door de lagere scholen heen; alleen werd er bij hem op die manier maar weinig of niets in zijn hoofd gesluisd. Het gevolg daarvan was, dat hij later op de hogere scholen bleef steken. En omdat hij gewoonlijk een hekel aan studeren had, legde hij zich dan ook hoofdzakelijk toe op de hierboven genoemde vrije kunsten, met name op het roken, gokken, buitensporig eten en drinken, enzovoort.
Hoofdstuk 5: De vroege dood van een bon-vivant - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[2] Nu volgen het laatste uur en de vroege dood van een dandy, die behalve roken, gokken, lekker eten, zich bedrinken, alle mooie vrouwen het hof maken, voortreffelijk dansen en het spelen van walsen op een vleugel -ter wille van deze mooie wereld -niet veel anders kon, hoewel hij vrijwel zijn hele tijd op colleges en universiteiten had doorgebracht. Het ons hier getoonde exemplaar van een dandy was de zoon van tamelijk rijke ouders, die hun veelbelovende, buitengewoon vertroetelde zoon natuurlijk alleen maar lieten studeren, zodra hij het abc geleerd had.
Hoofdstuk 5: De vroege dood van een bon-vivant - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood