Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

10915 resultaten - Pagina 675 van 728

...  663 - 664 - 665 - 666 - 667 - 668 - 669 - 670 - 671 - 672 - 673 - 674 - 675 - 676 - 677 - 678 - 679 - 680 - 681 - 682 - 683 - 684 - 685 - 686 - 687 - 688  ...
[10] Hun voornaamste eredienst en goddelijke verering bestaat echter uit de muziek en de astronomie. - Over de muziek hebben we al uitvoerig gesproken. Maar met betrekking tot de astronomie valt er nog veel te vermelden. Want door de astronomie leren deze mensen Mijn almacht en grootheid kennen en tegelijkertijd ook de buitengewoon grote orde, die in Mij moet zijn, omdat reeds in de zichtbare wereld alle grote werken binnen zo’n verbazingwekkende orde bewegen en met elkaar verbonden zijn.
Hoofdstuk 65: Innerlijke, vreugdevol actieve religie op Miron. Voortplanting en begraven van de doden. Sterrenkunde als middel tot Godskennis - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Dat op het terrein van de astronomie met name hun manen de grootste aandacht trekken, valt gemakkelijk af te leiden uit het feit, dat de bewoners van deze planeet ten eerste door de grote afstand tot de zon nooit iets te zien krijgen van alle planeten, die dichter bij de zon staan, behalve op zijn hoogst Uranus af en toe, en ten tweede dat de hele sterrenhemel behalve hun manen vrijwel geen beweeglijke hemellichamen laat zien, behalve op zijn hoogst een of andere langzaam bewegende komeet, die zich echter op deze afstand van de zon altijd zonder staart en derhalve heel onbeduidend vertoont.
Hoofdstuk 65: Innerlijke, vreugdevol actieve religie op Miron. Voortplanting en begraven van de doden. Sterrenkunde als middel tot Godskennis - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Ze hebben zelfs geen gebeden, maar in plaats daarvan de enige innerlijke vorming van de geest, waardoor zij in alle overige kennis en wijsheid binnengeleid worden. Zij zeggen: Een God met woorden aanbidden is onnozel, een onsterfelijk mens onwaardig en een allerhoogste God niet welgevallig. Wie echter in zijn geest zijn ware bestemming heeft ingezien en daarnaar leeft, die is God aangenaam. En het beste gebed en de grootste eer, die wij God kunnen bewijzen, is dat wij overeenkomstig leven onze bestemming, die Hij in ons heeft gelegd en altijd getrouw in onszelf laat vinden. - Kijk, dat is alles van hun religie, ofwel: volgens dit grondbeginsel leven en handelen de mensen van deze planeet; dit leven en handelen is de eigenlijke eredienst, die zij altijd houden.
Hoofdstuk 65: Innerlijke, vreugdevol actieve religie op Miron. Voortplanting en begraven van de doden. Sterrenkunde als middel tot Godskennis - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] De poolstreken van de zon, of liever de polen, zijn net als de polen van de planeten voor alle tijden der tijden onbewoonbaar. Daarom zijn ze ook van deze laatste bewoonbare gordel afgesneden door een buitengewoon steile en hoge ring van witte bergen. De bergen zijn zo hoog, dat ze met hun toppen niet zelden zelfs uitsteken boven de glanzende zonnelucht, die zich gemiddeld zo’n zeshonderd mijl boven de eigenlijke bodem van de zon bevindt. Dit aangegeven getal moet echter niet als vaste norm beschouwd worden. Want evenals er reeds op jullie aarde grote verschillen zijn in de hoogte van de lucht boven jullie aarde, des te meer zullen dergelijke verschillen ook voorkomen op de zon, die in haar innerlijke wezen nog veel levender is dan welke planeet ook.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Wat de inwoners betreft, dat wil zeggen van deze gordel, die verschillen in bijna niets anders van hun overeenkomstige broeders op de planeet Miron dan enkel in hun voor jullie werkelijk fabelachtige grootte. Want de mensen van deze gordel zijn zo groot, dat zij op aarde de hoge bergen van de Himalaya en Chimborasso zeker als wandelstok zouden kunnen gebruiken. Jullie moeten je evenwel niet voorstellen, dat alle mensen hier precies even groot zijn. Want op vrijwel geen gordel en op geen planeet zijn er zoveel verschillen in grootte onder de mensen als hier. - Desondanks worden mensen van zo’n twee- tot driehonderd klafter lang door de eigenlijke bewoners als onooglijke dwergjes beschouwd. Want de eigenlijke grootte van een volmaakt mens van deze gordel is van zijn hoofd tot zijn voeten niet zelden vier-, vijf- tot zesduizend klafter. - Dergelijke reuzen zijn echter ook geen normale mensen op deze gordel, maar de lengte van de normale mensen varieert tussen de acht- en twaalfhonderd klafter.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Voor het merendeel wonen deze reuzen dichtbij de berggordel aan de pool, waar zij ook voldoende voedsel vinden. Verder in de richting van de zee van deze gordel worden de mensen steeds kleiner. En op de grote en veelvuldig voorkomende eilanden wonen de zogeheten dwergen, die echter toch nog groter zijn dan alle andere gordelbewoners van de zon. Daarom moeten jullie je deze eilanden in jullie fantasie ook niet al te klein voorstellen.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Evenals op deze gordel de grootte verschilt, verschilt ook - veel meer dan ergens anders, met name op de zon - de huidkleur van de mensen. Met als enige uitzondering de kleur zwart kunnen jullie hier alle kleurschakeringen wel aantreffen. - Zo zijn bijvoorbeeld de heel grote reuzen donker vuurrood, aflopend naar heel lichtroze rood. Zo zijn er ook groen en blauw gekleurde mensen, welke kleur zelfs helemaal in bleekgeel overloopt. En zo zijn er nog een groot aantal gemengde kleuren, waarbij het een heel boek zou vereisen om die allemaal te vermelden. - Weliswaar zijn er ook op de andere zonnegordels kleine afwijkingen in kleur; maar toch is er qua kleur overal één en dezelfde grondtoon zichtbaar. Hier zien jullie echter niet slechts een chromatische49, maar een werkelijk enharmonische50 toonladder van kleuren.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Hoe is de taal van deze mensen? - Deze is hier tweeledig, namelijk de gebarentaal en de mondtaal. - Het is een merkwaardig gezicht, wanneer een reus met een dwerg praat. Zodra hij merkt dat de dwerg iets tegen hem wil zeggen, tilt hij hem direct op en houdt hem bij zijn oor. Als de reus echter iets tegen de dwerg zegt, houdt hij hem zover hij maar kan van zijn mond weg en praat dan zo hoog en zachtjes als hij maar kan, om te zorgen dat de dwerg door zijn klank geen kwaad geschiedt. Want als de reus met de gewone diepte en sterkte van zijn stem zou praten, zou de dwerg het woord alleen al door de lage toon ervan niet horen, en zouden de afzonderlijke vibraties van de stem hem te sterk schokken. Om dat te vermijden, nemen deze groten in hun omgang met de kleinen de grootste voorzichtigheid in acht. - Als zo’n reus op jullie aarde een tamelijk luid woord zou uitspreken, zou dat zo’n sterke aardbeving teweegbrengen, dat door de schok ervan verscheidene landen al hun steden kwijt zouden raken; en ook de bergtoppen zouden daardoor buitengewoon grote schade oplopen.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Iedereen heeft dus overal het recht zijn behoeften te bevredigen met wat de grond normaal gesproken van nature oplevert. Wat iemand echter door zijn wil aan de grond kan ontlokken, is zijn persoonlijk eigendom. Maar volgens de bij hen bestaande vriendschapswetten mag hij van datgene, wat hijzelf heeft gekweekt, tenminste eenderde deel aan de gemeenschap ten goede laten komen. - Hetzelfde is het geval met het in bezit nemen van land, wanneer dat zoals jullie plegen te zeggen ‘toevallig’ gebeurt, of waarvan jullie meestal zeggen: Dat is een land zoals het hoort; want daar vliegen je de gebraden duiven vanzelf in de mond!
Hoofdstuk 67: Levensomstandigheden en geestesgesteldheid van de bewoners van het zevende paar gordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Om deze reden worden daar alle dingen zodanig onderzocht, dat deze, van binnenuit bekeken, steeds een en dezelfde grondslag moeten hebben. Daarbij komt het niet op groot of klein aan, ook niet op veel of minder; of dat er gezegd wordt: dit is een groot ding en dat weer klein; of: hier is zo’n afstand, aangegeven met een getal, en direct daarnaast een andere afstand, aangegeven met een ander getal. Als zulke verschillen alleen van buitenaf beschouwd worden, zijn ze zichtbaar en spreken ze elkaar tegen; van binnenuit bezien zijn ze echter volkomen gelijk.
Hoofdstuk 69: De ware sleutel voor het begrijpen van alle religies en openbaringen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Kijk, evenzo baat ook de uiterlijke, in zekere zin anti-solaire verstandelijke wijsheid niets. Zo’n verstandelijk wijze zal constant als een blinde rondtasten, en alles zal slechts een half raden, maar nooit een volle, innerlijk overtuigende zekerheid zijn. - Wie echter met zijn boor langs de solaire weg vanuit de kern in de gespleten boom boort, kan die ooit de bast missen?
Hoofdstuk 69: De ware sleutel voor het begrijpen van alle religies en openbaringen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Maar hoe gebeurt dat? - Op nagenoeg dezelfde manier als veel zogeheten ‘somnambulen’ bij jullie heel duidelijk die klanken en harmonieën kunnen horen, die hun zogenaamde magnetiseur in zichzelf denkt en voelt. - Nu zullen jullie wel vragen: Hoe is dat nu mogelijk? - Op deze vraag zeg Ik jullie ten eerste, dat de geestelijke mens evengoed oren en alle overige zintuigen heeft als de natuurlijke mens. Maar even goed als de natuurlijke mens met zijn natuurlijke zintuigen het gezang van een ander mens kan horen, kan de geest dat met zijn onvergelijkelijk veel verfijndere zintuigen - en nog onvergelijkelijk veel volmaakter. - Daarmee is echter toch duidelijk, dat mensen ook zonder instrumenten en zonder het materiële vermogen om te zingen nog altijd zeer bekwame musici kunnen zijn. Want als dat niet zo zou zijn, zou er onder jullie ook nooit muziek ontstaan zijn. Want waar zou de eerste musicus het vandaan hebben gehaald, als zijn geest niet reeds een bekwaam musicus was geweest? - Uit wat er nu gezegd is kunnen jullie nu vast wel begrijpen, hoe onze bewoners van de zevende gordel zonder muziekinstrumenten en zonder het uiterlijke vermogen om te zingen uiterst voortreffelijke musici kunnen zijn en hoe ze zich daarin, Mij ten diepste lovend, aan elkaar kunnen verlustigen.
Hoofdstuk 67: Levensomstandigheden en geestesgesteldheid van de bewoners van het zevende paar gordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Kijk, dat is wat voor jullie zo buitengewoon noodzakelijk is om goed te begrijpen, als jullie door de letterlijke betekenis heen voordeel willen hebben van iedere uiterlijke, vormelijke geestelijke openbaring. Want het geestelijke is een in zichzelf bepaalde kracht en is in zichzelf in de grootste orde. Wanneer deze kracht echter naar buiten treedt en zich wil uiten, dan moet zij zich toch - aangezien zij zelf de grootste orde is - wel realiseren welke mogelijkheden ze heeft om zich tegenover de uiterlijke omstandigheden te uiten, om in de eerste plaats haar oorspronkelijke, eigen gesteldheid niet uit het oog te verliezen, maar voor het overige zodanig te werken, dat zij ook met de uiterlijke omstandigheden in harmonie verkeert.
Hoofdstuk 68: Fundamentele opmerkingen over de religie van de zonnebewoners en het wezen van goddelijke openbaringen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Kijk, daaruit zal toch wel enigszins duidelijk worden dat Ik, die de oerkracht Zelf ben, wanneer Ik Mij vanuit de allerzuiverste geestelijke, eeuwige orde tegenover de uiterlijke wereld wil uiten, ook steeds deze twee regels uiterst nauwkeurig in acht neem, aangezien Ik ze zelf ingesteld heb; en dat doe Ik, doordat er bij een openbaring aan het eigenlijke Goddelijk-Heilige in Zijn volheid geen afbreuk wordt gedaan, maar Het overal in zijn allerhoogste volmaakte gesteldheid innerlijk aanwezig moet zijn. Wat echter het in een vorm uitdrukken naar buiten toe betreft, dat moet zich op zijn beurt toch voegen naar de uiterlijke omstandigheden en dus noodzakelijkerwijze in de uiterlijke verschijningsvormen in allerlei opzichten tegenstrijdig naar voren treden, terwijl het in zichzelf toch de allerhoogste harmonie overeenkomstig de orde bezit - evenals de eikenbomen als zodanig qua bouw dus toch steeds hetzelfde zijn en, te oordelen naar hun voortbrengselen, steeds op dezelfde fundamentele orde stoelen, ook al schijnen ze qua uiterlijke vorm nog zo tegenstrijdig met elkaar te zijn.
Hoofdstuk 68: Fundamentele opmerkingen over de religie van de zonnebewoners en het wezen van goddelijke openbaringen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Gisteren hebben we al gehoord dat diegene, die vanuit het centrum boort, onmogelijk de bast van de boom kan missen - ten eerste omdat de bast de hele boom omgeeft, en ten tweede omdat er vanuit het centrum altijd een rechtstreekse, zekere weg naar de omliggende ring leidt. - Wie echter het centrum niet heeft, zal dat vanuit de omliggende ring waarschijnlijk niet nauwkeurig vinden, omdat hij vanuit de ring het centrum zal moeten zoeken.
Hoofdstuk 70: Innigheid met God als grondeigenschap van religie en leven op het zevende gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
...  663 - 664 - 665 - 666 - 667 - 668 - 669 - 670 - 671 - 672 - 673 - 674 - 675 - 676 - 677 - 678 - 679 - 680 - 681 - 682 - 683 - 684 - 685 - 686 - 687 - 688  ...