16678 resultaten - Pagina 690 van 1112
... 678 - 679 - 680 - 681 - 682 - 683 - 684 - 685 - 686 - 687 - 688 - 689 - 690 - 691 - 692 - 693 - 694 - 695 - 696 - 697 - 698 - 699 - 700 - 701 - 702 - 703 ...
[21] En de arme Sehel wist zich nu van louter verlegenheid geen raad; want hij wist op dit moment niet wie hij liet eerst om vergeving zou vragen.Hoofdstuk 61: De misstap van Sehei. Abedams grote getuigenis over Sehel - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[22] En ook al wilde hij spreken, zijn tong liet hem in de steek; toen hij echter na enkele ogenblikken weer tot zichzelf kwam, zo goed en zo kwaad als dat ging, wierp hij zich meteen voor Abedam neer en bad hem smekend om vergeving, omdat hij er zo weinig acht op had geslagen voor Wie hij zich bevond en Wie hij door zijn dralen zeker tot last was geweest. En hij vroeg Abedam nog of Hij de voet van zijn broeder Garbiël wilde genezen, voor het geval hij hem door zijn onhandige stap in een pijnlijke toestand gebracht had.
Hoofdstuk 61: De misstap van Sehei. Abedams grote getuigenis over Sehel - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[23] Maar Abedam boog zich voorover naar de grond en hief de arme Sehel op en drukte hem dan aan Zijn borst en zei tegen hem alsook tegen allen:
Hoofdstuk 61: De misstap van Sehei. Abedams grote getuigenis over Sehel - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[8] Toen Sehel zijn vader Seth zo voor zich hoorde jammeren, keerde hij onmiddellijk uit zijn grootse herinneringen terug, vermande zich en zei tegen zijn vader Seth:
Hoofdstuk 62: Sehels verheerlijking en zijn heerlijke diep wijze woorden - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[14] Als echter de eeuwige, meer dan heilige Vader Zich aan ons en aan allen als Mens en Broeder laat zien, met ons eet en drinkt, met ons praat als de ene wijze broeder met de andere en ons allen de grote geheime kunst leert om van Hem het eeuwige leven aan te nemen, terwijl wij allen en de gehele eindeloze schepping toch geheel en al niets zijn tegenover Hem, - wat voor een onderscheid zullen wij dan onder elkaar maken, daar wij toch allemaal op een zelfde wijze door Zijn almachtige wil uit Zijn liefde zijn voortgekomen?!
Hoofdstuk 62: Sehels verheerlijking en zijn heerlijke diep wijze woorden - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[29] Luister, een mens moet zich nooit voor een mens in het stof wentelen en voortaan zal diegene zich ten overstaan van God aan de ergste misdaad schuldig maken, wiens ijdele hart het ook maar een ogenblik lang kan verdragen, een broeder voor zich in het stof te zien liggen!
Hoofdstuk 62: Sehels verheerlijking en zijn heerlijke diep wijze woorden - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[5] Maar zoals Schei al eerder gezegd heeft, is het overdreven als de ene broeder zich voor de andere in het stof wentelt.
Hoofdstuk 63: De deemoed als grootste verheerlijking van de mens. Het eerbetoon door liefde. Garbiëls zucht tot rivaliteit - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[8] Als je elkaar al eert, eer elkaar dan alleen door de liefde en laat niemand zich verheffen boven de ander, maar laat ieder voor de ander een ware broeder in Mijn liefde zijn!
Hoofdstuk 63: De deemoed als grootste verheerlijking van de mens. Het eerbetoon door liefde. Garbiëls zucht tot rivaliteit - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[5] Nee, nee, dat betekent met andere woorden toch immers niets anders dan een druppel water naar de zee dragen om die nog groter te maken, of op een heldere dag een pek en wasfakkel aan te steken om het licht van de zon te ondersteunen!
Hoofdstuk 64: Het visioen van Horidaël. De innerlijke, onderrichtende stem in de mens - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[7] Want er is maar één ding nodig in de geest en alle waarheid als men voor U staat zoals ik nu, en dat is dat men zich op zijn borst slaat en zegt:
Hoofdstuk 64: Het visioen van Horidaël. De innerlijke, onderrichtende stem in de mens - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[15] Dat licht begon mijn hart zo geweldig uit elkaar te drijven dat het zich bijna voorbij de grenzen van alle zichtbare hemelen begon uit te breiden.
Hoofdstuk 64: Het visioen van Horidaël. De innerlijke, onderrichtende stem in de mens - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[16] Omdat het zijn grenzen aan één stuk door steeds verder en verder verwijdde, begon deze nu onmetelijke kluwen flitsende sterren zich van lieverlede in één enkele bliksemflits en uiteindelijk in enkele rustige, stilstaande sterren op te lossen, waarbij iedere ster veel helderder straalde dan de morgenster, wanneer zij op haar mooist schijnt op een heldere voorjaarsmorgen.
Hoofdstuk 64: Het visioen van Horidaël. De innerlijke, onderrichtende stem in de mens - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[17] Omdat alles nu rustig werd en ik niet meer in staat was waar te nemen of mijn hart zich nog meer verwijdde, stil stond of weer inkromp, - vond ik eindelijk mijzelf; en toen ik mijzelf vond, vond ik mijzelf als een volmaakt mens en begon me af te vragen: Waar ben ik nu eigenlijk?
Hoofdstuk 64: Het visioen van Horidaël. De innerlijke, onderrichtende stem in de mens - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[18] En zie, toen schoten meteen drie van de mooiste sterren omlaag uit de hoge hemel van mijn hart, dat zich tevoren zo had uitgebreid en deze drie sterren waren drie volkomen ronde bellen, die net als de zon een uiterst fel licht uitstraalden!
Hoofdstuk 64: Het visioen van Horidaël. De innerlijke, onderrichtende stem in de mens - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[20] Toen ik dat nog maar nauwelijks gedacht had, breidde ieder van deze drie bellen zich plotseling sterk uit en ging terug in een onmetelijke diepte, zodat ik ten slotte niets anders voor me zag dan deze drie eindeloos grote bellen.
Hoofdstuk 64: Het visioen van Horidaël. De innerlijke, onderrichtende stem in de mens - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)