16308 resultaten - Pagina 695 van 1088
... 683 - 684 - 685 - 686 - 687 - 688 - 689 - 690 - 691 - 692 - 693 - 694 - 695 - 696 - 697 - 698 - 699 - 700 - 701 - 702 - 703 - 704 - 705 - 706 - 707 - 708 ...
[40] De Heer zegt: 'Het geschiede naar je liefde! Kies één van deze drie engelen, die jou zal leiden en je aan het einde van de reis zal tonen Wie jouw vermeende Jezus is, die jij kent als een mens die gekruisigd werd!' Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[41] Zie nu opnieuw hoe deze astronoom zijn 'water' zoekt en alleen daarin naar Mij toe wil zwemmen, zonder te bedenken dat Ik al bij hem en hij bij Mij was! Hoeden jullie je dus voor het te geleerde water van de sterrenkundigen en geologen, want de drijvende kracht daarvan is niet naar Mij gericht, maar naar de liefde voor het vakgebied der geleerden! -Voor dit doel diende dit tamelijk lange voorbeeld. -Amen.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[37] De astronoom zegt: 'O, mijn meest geliefde Jezus! U bent het dus -die de bewoners van de aarde de voortreffelijkste leer hebt gegeven, terwijl ze U daarvoor gekruisigd hebben? Leer mij de juiste weg die naar God leidt en die U hebt onderwezen; door mij zult U daarvoor nooit gekruisigd worden! Maar, als het mogelijk is, laat mij daarbij tevens de grote schepping, die mij mijn gehele leven lang zozeer heeft beziggehouden, in alle klaarheid waarnemen.'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[35] De astronoom gaat naar Hem toe, en de Man in kwestie komt hem tegemoet en zegt: 'Broeder, ken je Mij dan niet?' En de astronoom antwoordt: Hoe zou ik je moeten kennen, ik zie je toch voor het eerst. Wie ben je dan, liefdevolle, voortreffelijke broeder?'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[16] De vrouw zegt: 'Eigenaardig, mijn beste echtgenoot! Er wordt toch beweerd, dat de rijke, godvrezende Leopold na zulke feestmaaltijden gewoonlijk naar een zekere Cilli gaat en daar zozeer zijn mannetje staat, dat een jongeman daar een voorbeeld aan zou kunnen nemen. Maar als daarna thuis de trouwe, weliswaar al wat oudere Lini laat merken dat zij Leopolds vrouw is en soms om bepaalde redenen ook de slaap niet kan vatten, dan heeft Leopold altijd duizend theosofische, filosofische en God weet wat voor redenen nog meer om niet aan het redelijke en bovendien ook zeer sporadisch voorkomende verlangen van zijn vrouw tegemoet te komen! Kijk, Leopold, jij vriend van de waarheid, wat vind je er diep in jezelf van dat je mij, jouw altijd zeer trouwe vrouw, zo smadelijk en werkelijk schijnheilig beliegt? Hoe vaak heb je mij niet de schandelijkheid van echtbreuk in de felste kleuren geschilderd! Maar wat zeg je nu van jezelf, als ik jou glashelder kan aantonen dat jijzelf een echtbreker bent?!'
Hoofdstuk 4: Het laatste uur van een rijk man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[36] De vriendelijke Man zegt: 'Kijk naar Mijn wondtekenen! Zie, Ik ben jouw zwakke Jezus en kom je tegemoet om met Mijn zwakheid jouw zwakheid te ondersteunen, want als Ik je met Mijn kracht tegemoet zou komen, zou je geen leven hebben! Want weet, elk beginnend leven is een tere plant, die zonder lucht niet gedijt, maar een orkaan doodt het leven van de plant! Daarom ben Ik nu ook slechts een zuchtje wind dat jou tegemoet komt om je tot leven te wekken, en geen orkaan om je te vernietigen. Heb Mij lief, zoals Ik jou van eeuwigheid af liefheb, dan zul je het ware eeuwige leven hebben!'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[33] De astronoom zegt: 'Broeders, vrienden van God, leid mij waarheen jullie willen, ik volg jullie! Maar als ik ooit de eindeloze genade deelachtig zou worden God te mogen aanschouwen, sterk mij dan geweldig! Want ik voel mij voor eeuwig te ellendig en met smaad overladen en onwaardig om die allerheiligste aanblik te verdragen! -Maar daar zie ik nog iemand die heel vriendelijk naar ons kijkt! Wie is deze voortreffelijke man? Zeker ook een boodschapper van de hemelen?,
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[34] A zegt: 'Ja, meer een boodschapper van alle hemelen. Ga naar Hem toe, de weg naar Hem is kort. Hij zal het je Zelf openbaren'.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[31] Nu opent de astronoom voor het eerst in de geestelijke wereld zijn ogen en ziet heel duidelijk zijn omgeving. Hij is oprecht blij, omdat hij -naar zijn idee -nu weer mensen ziet en de bodem waar hij op staat. Maar nu vraagt hij: 'Beste vrienden, wie zijn jullie eigenlijk? En waar ben ik? Want het komt mij hier voor een deel heel vertrouwd en voor een deel toch ook weer heel vreemd voor. Ook ben ik zo licht en ongewoon gezond, en ik begrijp niet goed hoe ik hier gekomen ben en hoe de kracht van jullie woorden mij ziende heeft gemaakt. Want ik was werkelijk helemaal blind.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[32] Engel A zegt: 'Je bent voor de wereld wat je lichaam aangaat gestorven en bent nu -voor eeuwig levend wat je ziel en je geest betreft -hier in de eigenlijke, ware wereld van het leven der geesten. Wij drieën zijn engelen van de Heer, en zijn naar jou toe gestuurd om je te wekken en op de juiste weg te leiden naar de Heer, jouw God en onze God, naar jouw Vader vol liefde, geduld en erbarmen, die ook onze Vader is en heilig, meer dan heilig en die jij in je laatste uur op aarde een 'zwakke godheid' noemde, omdat je blind was, maar die jou alles vergeven heeft, omdat je blind en zwak was! Nu weet je alles; handel daarnaar, dan zul je net als wij voor eeuwig meer dan zalig zijn!'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[25] Nu verstomde onze astronoom helemaal en bewoog ook zijn lippen niet meer, waaruit de rondom hem staande artsen en vrienden concludeerden dat het nu volledig met hem afgelopen was; temeer daar de helft van de woorden die hier weergegeven zijn, door de omstanders meer als een rochelend gekraai werden vernomen dan als de gearticuleerde uitdrukking van de vermeende innerlijke fantasie van het verstijvende organisme. De artsen grepen nog wel naar de meest extreme middelen om hem weer tot leven te wekken, maar die waren vruchteloos. Toen lieten zij de astronoom, die naar hun mening in diepe lethargie was weggegleden, met rust en wachtten de natuurlijke loop der gebeurtenissen af. Zij wachtten echter tevergeefs, want de natuur gaf niets verder te zien dan de werkelijke lichamelijke dood.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[10] O vrienden! Het is een zware, verschrikkelijke gedachte om van het 'zijn' tot het 'niet zijn' te gaan voor wie -zoals ik nu op de rand van het graf staat! Mijn innerlijk roept mij toe: 'Je sterft, je sterft nu! Nog slechts enkele minuten, dan is de zwarte nacht van de eeuwige vernietiging over je hele wezen gedaald!' 0 vrienden, deze roep is verschrikkelijk voor wie op de rand van het graf staat, en met het ene oog nog naar de vertrouwde mooie sterren kijkt en met het andere de eeuwige, dode nacht ziet, waar geen enkel idee uit het vergane stof oprijst, geen bewustzijn, geen herinnering!
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[4] Deze man heeft in zijn grote ijver om de sterren te bekijken en te berekenen een leeftijd van ruim zeventig jaar bereikt. Maar bij een langdurige sterrenkijkerij op een erg koude winteravond is hij zodanig afgekoeld dat men hem bijna helemaal verstijfd bij zijn telescoop heeft aangetroffen. Vandaar is hij toen onmiddellijk door zijn vrienden naar zijn verwarmde woning gebracht en ogenblikkelijk van de best mogelijke hulp voorzien, waardoor hij na enkele uren weer in zoverre op krachten was gekomen dat hij zijn zogenaamde 'laatste wilsbeschikking' aan zijn vrienden kenbaar kon maken.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[2] Laten we naar het ziekbed van een geleerde gaan, voor wiens behoud van het aardse leven -zoals men zegt -geen kruid meer gewassen is, en laten we ook bij deze tweede beroemde man kijken hoe het met hem in zijn laatste uren aan deze zijde gesteld is en hoe hij aan de andere kant ontwaakt en welke richting zijn liefde hem doet inslaan.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[16] Hier staan twee wegen voor je open: de weg naar de Heer in de hemelen of de weg naar het gebied waar de hel heerst. Het komt nu helemaal op jou aan, welke kant je uit zult gaan. Want zie, hier ben je volkomen vrij en kun je doen wat je wilt. Als je je door mij wilt laten leiden en mij wilt volgen, dan doe je daar goed aan. Maar als je liever je eigen lot wilt bepalen, staat je dat ook vrij. Maar weet, dat er hier maar één God, één Heer en één Rechter is -en dat is Jezus, die in de wereld gekruisigd is! Houd je alleen aan Hem, dan zul je het ware licht en leven bereiken. Al het overige zal bedrog zijn en de schijn van je eigen fantasie, waarin je nu leeft en dit nu van mij verneemt!'
Hoofdstuk 2: De overgang van een beroemd man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood