10915 resultaten - Pagina 704 van 728
... 692 - 693 - 694 - 695 - 696 - 697 - 698 - 699 - 700 - 701 - 702 - 703 - 704 - 705 - 706 - 707 - 708 - 709 - 710 - 711 - 712 - 713 - 714 - 715 - 716 - 717 ...
[2] Wat kan echter wel de oorzaak van deze drang zijn?Hoofdstuk 35: Hoe de bestijging van een berg de geest opwekt - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[5] Als dan een mens zulke hoogten werkelijk heeft bestegen, verheugt zijn geest zich dat hij zich onder zijns gelijken bevindt. Daar echter de vrije geesten het inzicht hebben dat zo'n onrijpe geest nog niet kan blijven, verbreken ze dan weer het contact met hem. Dan zinkt de geest terug in zijn slaap en het lichaam gaat zich op zulke hoogten onbehaaglijk voelen. Het gaat spoedig weer naar beneden naar de met hem overeenkomende omgeving.
Hoofdstuk 35: Hoe de bestijging van een berg de geest opwekt - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[1] Bovendien is een gletscherberg als de Grossglockner een voortdurende liefdeprediker en wijsheidsprofeet. Hoe kan men een berg echter liefde en wijsheid horen prediken? Er bestaat op de hele wereld niets eenvoudigers dan deze tweevoudige stem van de bergen te verstaan. De berg is de woonplaats van de vredesgeesten die daar weldra als de weldadige bemiddelaars optreden, zodra een of andere onenigheid ontstaat. Vanaf het ogenblik dat mensen die eerst hevig met elkaar twistten samen een berg bestijgen, worden hun gemoederen steeds levendiger en wekken daardoor steeds sterker het gevoel van liefde op. Als deze mensen dan de hoogte hebben bereikt is het,gevoel van toegenegenheid bij beiden al zo sterk geworden, dat ze vaak niet meer in staat zijn zich langer onvriendelijk tegenover elkaar te gedragen. Zijn de gemoederen harder, dan maken de geesten het deze twee mensen soms zo moei lijk, dat ze schijnbaar in dodelijk gevaar komen te verkeren. Deze toestand voert dan vaak tot wederzijdse ondersteuning en langdurige vijandschappen worden daardoor vaak plotseling in hechte vriendschap veranderd.
Hoofdstuk 36: De bergen als liefde en wijsheidspredikers - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[5] Wat hier werd verteld geldt bijna voor elke berg. Ook al wel op minder hoge heuvels kunnen dergelijke gevoelens tot je komen. Ze komen echter pas tot leven waar de bijl van de houthakker niets meer te doen heeft.
Hoofdstuk 37: De sterking van het gemoed in de bergwereld - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[3] Op dit alles moet men wel letten, want dergelijke verschijnselen en gevoelens komen precies overeen met de innerlijke toestand van de mens die ze beschouwt. Maar men moet er wel op letten, dat de gevoelens met het wezen van de verschijnselen moeten overeenstemmen. Want de verschijnselen op zichzelf geven nog geen volledige verklaring. Als echter het gevoel met het verschijnsel harmonieert, dan verkondigt de berg de mensen precies, hoe het met hem is gesteld.
Hoofdstuk 39: De bergen als spiegel van ons innerlijk - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[6] Kijk, dit waren twee opvallende punten van de disharmonische verhoudingen tussen de verschijnselen en de gevoelens! Tussen deze twee extremen kunnen nog veel grotere en kleinere disharmonische verschijnselen voorkomen, die echter allemaal gemakkelijk kunnen worden herkend, omdat ze zich niet meer over het hele gemoed maar slechts over enkele delen daarvan uitstrekken. Het moeilijkste is om het totale verschijnsel juist te beoordelen.
Hoofdstuk 39: De bergen als spiegel van ons innerlijk - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Voor de ogen van de weetgierigen ontvouwen de bergen ook het geschiedboek van de voorhistorische tijd en dat vertelt hen hoe het er eens moet hebben uitgezien. Hier zijn de bergen de beste en betrouwbaarste getuigen van grote wereld -en natuurgebeurtenissen. Heeft iemand hun kale top bestegen, dan zal hij zich bij de aanblik van de eigenaardige formaties de vraag stellen of de bergen er al vanaf het eerste begin waren, of dat ze later gevormd werden en hoe ze aan hun tegenwoordige vorm zijn gekomen. En de mens die zich dat afvraagt zal door de vele losgerukte stenen dadelijk het antwoord krijgen: ' We hebben sinds ons ontstaan geweldige veranderingen ondergaan. Meer dan de helft van onze voormalige hoogte heeft de diepten en de dalen allang opgevuld en rust nu aan onze voet. Als je echter de verschillende vormen van ons gesteente ziet en tussen de lagen daarvan niet zelden nog duidelijk herkenbare afdrukken van planten en dieren waarneemt, die gewoonlijk slechts in de diepere gedeelten op de aarde voorkomen, dan kun je daaruit zeker wel de conclusie trekken, dat wij zelf ook eens vlak land waren en pas door het wijze besluit van de Schepper boven het vlakke land werden verheven. Als je verder onze ravijnen, riffen en spleten beschouwt, kun je daaruit gemakkelijk afleiden, hoe eens stromen en machtige elementaire stormen hun reuzenkracht op onze harde hoofden hebben beproefd!'
Hoofdstuk 36: De bergen als liefde en wijsheidspredikers - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[1] Wat prediken de bergen nog meer? Dat zullen we uit een eenvoudige en korte geschiedenis Ieren: Een vrome man liep allang met de gedachte rond of het niet mogelijk zou zijn dat hij Mij -al was het maarvoor een ogenblik -zou kunnen zien. En hij bedacht wat hij allemaal zou doen om deze genade deelachtig te worden. Onze oude vrome man wist heel goed, dat de mens in zijn leven op aarde niet waardig is zulke genade te ontvangen. Maar aan de andere kant was zijn verlangen weer te sterk om aan deze overweging gehoor te geven. Daarom besloot hij op een tamelijk hoge berg in de nabijheid een plaats uit te zoeken om daar, zo vaak als de tijd en de omstandigheden dat toelieten, aanhoudend te bidden. Opdat hij echter de plaats elke keer zou kunnen terugvinden maakte hij een kruis en zette dat daar neer. Daarna beloofde hij Mij plechtig dat hij op deze plaats niet eerder met bidden zou ophouden, tot Ik zijn gebed zou verhoren.
Hoofdstuk 38: De bergen als plaatsen van goddelijke openbaring - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[13] Toen begon onze gebedsman na te denken. Hij herinnerde zich de twee naar Emmaüs wandelende discipelen en vroeg daarom enigszins angstig aan de vreemde: 'Lieve vriend! Zeg mij of je een heremiet of een vroom en in de Heilige Schrift goed onderlegd mens bent; want een gewoon mens spreekt zulke woorden niet'. Op deze vraag antwoordde de vreemde niet meer, maar greep hem bij de hand en hief hem van de grond op naar de hoogste top van de berg. Hier opende Hij pas weer Zijn mond en sprak: 'Broeder, zie, degeen om wie je drie jaar lang hebt gesmeekt, die staat nu voor je. Ik alleen ben de God van hemel en aarde en buiten Mij is er geen! Blijf Me echter in je hart trouw, hoewel je Mij voortaan in je leven niet meer zult zien! Zoals je nu echter Mijn Vaderstem hoort, zul je hem steeds horen, zowel op deze berg als overal waar je je in Mijn naam zult bevinden. Je hebt het Leven gevonden en dat zal je nooit meer ontnomen worden. Waarlijk, Ik zeg je: je ziel zal de dood nooit smaken! Amen!'
Hoofdstuk 38: De bergen als plaatsen van goddelijke openbaring - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[7] Maar wat de harmonische verschijnselen betreft, deze behoeven geen verdere verklaring. Want waar een opgeruimd gemoed een lichte berg ontdekt, wordt hij nog opgewekter en verlangt naar de zuivere hoogten. Als echter een verduisterd gemoed een huiveringwekkend verduisterde berg ziet, dan wordt hij nog somberder en zo'n mens verlangt zeker niet boven op de berg te zijn. Als iemand uitgaat met een opgeruimd gemoed en een donkere berg brengt hem in een slechte stemming, dan is zo'n slechte stemming niets anders dan een opwekking van de eigenlijke toestand waarin het gemoed zich heimelijk bevindt. De berg toont de mens dan wat er nog allemaal in zijn innerlijk verborgen is. Dat natuurlijk de hogere bergen en vooral de gletscherbergen, zoals onze Grossglockner er een is, zulke beelden met nog grotere duidelijkheid tonen dan de minder hoge bergen, spreekt vanzelf voor degene die in overweging neemt dat de bestemming van een berg steeds uitgebreider wordt naarmate zijn top zich hoger boven de gewone diepte van de hebzucht van de aardbodem verheft. Verder worden de bergen pas belangrijker op hun zuivere bergweiden, omdat daar ook alles meer geestelijk wordt. Dat is de oorzaak dat ze op elk gemoed een diepere indruk maken dan kleine verhogingen.
Hoofdstuk 39: De bergen als spiegel van ons innerlijk - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[3] Vóór alles behoort hierbij -in het bijzonder van de kant van de helper -een onbaatzuchtige, goede wil en een vast geloof om een lijdende door de kracht van Mijn naam te kunnen helpen met de hem door Mij geopenbaarde genade. Want van de lijdende kan men niet altijd een vast geloof verwachten. Is echter de lijdende ook vol geloof, dan zal het geneesmiddel des te zekerder en eerder zijn werking bewijzen.
Hoofdstuk 2: Algemene beschouwing over de geneeskracht van de zon - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
[12] Daar zich echter in de zuivere geesten* (* Zonnelichtgeesten) al de zielesubstanties bevinden waaruit de ziel zelf bestaat, is het voor de ziel heel gemakkelijk om uit deze zielesubstanties datgene te nemen wat haar ontbrak en dat als een versterking tot zich te nemen. Daardoor wordt dan weer de vroegere orde in haar zenuwgeest hersteld en hierdoor wordt in de zenuwen en in het bloed de juiste natuurlijke levensspanning verkregen.
Hoofdstuk 2: Algemene beschouwing over de geneeskracht van de zon - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
[14] Bij de allopathie echter wordt het lichaam gedwongen tevoren een arts van haar ziel te worden. En als deze in het gunstigste geval door de grote ellende van het lichaam gezond is geworden, dan eerst kan zij zich terugwerkend bezighouden met het herstel van het lichaam. Dit is zeker de meest ongeschikte weg om weer volledig lichamelijk gezond te worden, wat ieder uit de langdurige slopende reconvalescentie van het lichaam -en ook van de ziel gemakkelijk kan inzien.
Hoofdstuk 2: Algemene beschouwing over de geneeskracht van de zon - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
[16] Ten eerste een speciale**, (**de door Hahnemann gegrondveste) waarvan het resultaat uiteraard meer onzeker is, daar zelfs een nog zo bekwame arts niet steeds met zekerheid herkennen kan welke delen van een ziel verzwakt zijn en waar. Hij kan daardoor dan ook het juiste zielespecificum niet toepassen. Een in de geest wedergeboren arts kan dat echter wel; maar voor een nog niet volledig of meestal geheel niet wedergeboren arts is zo iets moeilijk of geheel niet mogelijk al is hij verstandelijk ook nog zo bekwaam.
Hoofdstuk 2: Algemene beschouwing over de geneeskracht van de zon - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
[22] Om die reden wil Ik jullie verschillende manieren bekend maken, zoals ook het daartoe vereiste dieet .Wanneer dit tezamen met de aangewezen zonlichtgeneesmiddelen precies wordt opgevolgd -echter wel te verstaan: zeer precies! -dan kunnen jullie daarmee elke ziekte, van welke aard zij ook is en wat voor naam zij ook heeft, zeker genezen.
Hoofdstuk 2: Algemene beschouwing over de geneeskracht van de zon - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht