1361 resultaten - Pagina 72 van 91
... 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 ...
[13] Weten jullie waar jullie kinderen vandaan komen? Kennen jullie de plaats waar hun geest en ziel zich oorspronkelijk bevonden, voordat zij uit jullie vrouwen werden geboren? Jullie zeggen: dat weten we absoluut niet. Ik vraag jullie echter weer en geef jullie daardoor opnieuw een duwtje: hoe zien jullie dan dat de geboren kinderen jullie kinderen zijn en hoe zien de kinderen dat jullie hun ouders zijn? Deze vraag zou jullie een nogal duidelijke wenk moeten geven. Is het niet de liefde, die jullie de kinderen schenkt? Worden ze niet in liefde ontvangen? Kijk, als het kind ter wereld komt, omgeven de moeder en de vader het dadelijk met grote liefde en dat is reeds de eerste doop. Ook al heeft het kind nog geen naam, toch heeft het een onuitwisbaar, gloeiend teken in de harten van de ouders gegrift. Dit teken is niets anders dan de liefde. Door deze liefde wordt het wederzijdse herkennen en de onderlinge band steeds sterker, ze ontplooit zich steeds meer en wordt tenslotte zo intiem, sterk en machtig dat jullie je kind overal onmiddellijk zullen herkennen en het kind zal ook heel zeker in staat zijn de ouders te herkennen, vooral wanneer het enigszins in moeilijkheden zit.Hoofdstuk 14: Liefde, het grote middel om tot inzicht te komen - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[9] De Heer zegt: Mijn geliefde zoon, je hebt juist gesproken, want aan die tafel zei Ik immers dat Ik noch van het lam noch van de wijn weer iets tot Mij zou nemen voordat het in het rijk Gods, dus in Mijn rijk, opnieuw bereid zou worden. Zie, nu is het opnieuw bereid! Hier zullen we dus weer samen deze maaltijd houden en we zullen daarbij niet meer bedroefd zijn maar in de allerhoogste vreugde overgaan. Komt dus allen met Mij aan tafel en wel volgens de rangorde als destijds op aarde.
Hoofdstuk 7: Het avondmaal met lam, brood en wijn - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] Desalniettemin blijft de grondstof altijd dezelfde; jullie kunnen alle materie scheikundig ontleden zoveel jullie maar willen of kunnen, en toch zullen jullie bij de uiteindelijke ontleding slechts op twee oergrondstoffen uitkomen, namelijk op de jullie welbekende zeer vluchtige koolstof en op de samenbindende zuurstof.
Hoofdstuk 124: Ieder mens draagt een andere zaadkorrel voor de ontwikkeling van de geestelijke wereld in zich - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[13] Alleen moet de mens zijn heil en zaligheid niet in de vorm maar in de realiteit, in de werkelijkheid zoeken. Voor de eeuwige, steeds opnieuw bekorende vormenrijkdom heb Ik al vanaf eeuwigheden gezorgd, en ook daarvoor geldt de basistekst uit het evangelie:
Hoofdstuk 124: Ieder mens draagt een andere zaadkorrel voor de ontwikkeling van de geestelijke wereld in zich - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] Nee, duizend keer nee! Ik ben geen ziel, ik ben Robert Blum, de afgevaardigde bij de Rijksdag te Frankfurt! Hier in Wenen ben ik erachter gekomen wat Oostenrijk wil. Ik weet dat heel het streven van deze staat tot doel heeft, het oude absolutisme weer opnieuw te vestigen. Ik streed daartegen als een reus. Maar daar de kanonnen van de tegenpartij sterker waren dan mijn goede wil, moest ik met inbegrip van mijn rechtvaardige zaak toch nog afdruipen en me uiteindelijk nog laten neerschieten! Een fraai loon voor een hart dat het vaderland trouw toegewijd is! 0, vervloekt leven!
Hoofdstuk 5: Pogingen om in de lege ruimte te lopen. Zelfgesprekken over het niets en over het voortbestaan. Vloek tegen God, de veroorzaker van het leed - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[8] Maar nu stil. Want als ik in dit niets de gewenste, totale vernietiging wil vinden, maar steeds met mezelf praat, dan wek ik mezelf daardoor uit de vernietiging op en word ik weer levend door de opnieuw opgewekte levenskrachten. Dus nu volkomen rust, zodat de vernietiging komt!'.
Hoofdstuk 5: Pogingen om in de lege ruimte te lopen. Zelfgesprekken over het niets en over het voortbestaan. Vloek tegen God, de veroorzaker van het leed - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[5] Dat zijn de op de materie gerichte mensen met hun nooit te stillen behoeften. Zij lijken op het struikgewas en de doornen. Ook al ontkiemt het woord aanvankelijk nog, toch zal het spoedig verstikken en de mensen zullen er daarna nog onverschilliger tegenover staan dan ervoor. Want eerst zeiden ze: zouden wij het op een werkelijk wonderbaarlijke wijze hebben ontvangen, dan wilden wij wel geloven en ernaar handelen. Ik kom echter ook aan deze wens tegemoet. Bijna overal strooi Ik het nu zoals hier wonderbaarlijk uit. Maar welke uitwerking heeft het? Hoogstens leidt het hier en daar tot wat politieke overwegingen; dat is dan ook alles. Of iemand zich echter daarnaar zou willen richten - deze goede aarde - waar is zij?
Hoofdstuk 125: Het hemelrijk komt overeen met deze tegenwoordige tijd - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[2] Hier moet worden opgemerkt, dat degenen die hun aardse leven door een strafgericht gewelddadig verliezen, meestal in de geestenwereld aankomen met een gevoel van hevige woede en wraak ten opzichte van hun rechters, en een tijdlang als razenden rondtollen. Dat is de reden waarom dergelijke nieuw aangekomenen, als ze werkelijk misdaan hebben tegenover Gods geboden en door en door boosaardig zijn, meteen hun eigen element, de hel, worden ingedreven om er wraak te oefenen. Als hun wraak enigszins bekoeld is, keren ze echter weer terug naar de eigenlijke geestenwereld en beginnen daar opnieuw, weliswaar langs heel beperkte wegen aan hun vrijheidsproef.
Hoofdstuk 2: De eerste indrukken van de terechtgestelde in het hiernamaals. Het bewustworden van het gevoel te leven - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[1] Ik zeg: 'Luister, beste vriend! Met jou zullen we nog heel wat te stellen hebben voor je tot heldere geestelijke inzichten komt. Je hangt nog veel te veel aan de materie en aan de daaruit voortvloeiende verschijnselen. Daardoor beoordeel je ook alles naar de materie, die gericht en dus vergankelijk is en kun je het zuiver goddelijk-geestelijke niet bevatten.
Hoofdstuk 27: Opheldering over de opvoeding van de mens tot zelfstandigheid. Ogenschijnlijk harde opvoedingsschool. Hoogste Goddelijke liefdewijsheid - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[3] Je zegt weliswaar zoals velen: 'Waarom geschiedt dit afnemen dan niet pijnloos?' Ik zeg je echter: Zou een mens leven volgens de leer van God, dan zou de dood van zijn lichaam voor hem ook slechts een vreugde zijn, of hij zou toch tenminste volkomen pijnloos zijn. Maar omdat de mensen tengevolge van hun vrijheid zich te veel in de antiorde van de materie begeven, hun geest met ijzeren ketenen aan haar hechten en hem opvoeden de wereld te leren liefhebben, moet zo'n scheiding wel met des te meer pijn gepaard gaan naarmate een geest zich vaster heeft gehecht aan de gerichte wereld.
Hoofdstuk 28: Ook de dood van het lichaam een hulpmiddel van Gods liefde. Van het stervensleed in de oude en in de huidige tijd - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[8] Wat kan dan de eeuwige liefde anders doen dan zeggen: 'Ga weg van Mij, jullie die je geheel van Mij hebt afgezonderd, en ga naar een andere school tot behoud, die bestemd is om mensen zoals jullie zo mogelijk weer opnieuw vrij te maken! Het is een vuur des oordeels van de wereld, dat jullie van haar moet losmaken, omdat het anders met jullie gedaan is!'
Hoofdstuk 28: Ook de dood van het lichaam een hulpmiddel van Gods liefde. Van het stervensleed in de oude en in de huidige tijd - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[6] Om in het hart te kunnen denken, moet men zichzelf oefenen. Deze oefening bestaat in het steeds opnieuw opwekken van de liefde tot God. Door dit opwekken wordt het hart gesterkt en verruimd, waardoor dan de banden van de geest losser worden, zodat zijn licht (want iedere geest is een licht uit God) zich steeds meer en vrijer kan ontwikkelen. Begint het licht van de geest dan de eigenlijke levenskamer van het hart te verlichten, dan worden ook de talloze oertypen aan de eveneens talloze wanden van het levenskamertje steeds duidelijker in zuiver geestelijke vormen zichtbaar, en aan de ziel ter beschouwing gegeven. En zie, dit schouwen van de ziel in haar hart is dan een nieuwe manier van denken. De ziel komt dan tot nieuwe begrippen en tot grote en duidelijke denkbeelden. Haar gezichtsveld breidt zich bij iedere polsslag uit. De stenen des aanstoots verdwijnen naarmate het verstand in het hoofd verstomt. Dan wordt er niet meer naar bewijzen gevraagd. Want het licht van de geest verlicht de innerlijke vormen zó, dat ze naar geen enkele kant schaduw werpen. Daardoor wordt ook alles wat ook maar zweemt naar twijfel, voor eeuwig uitgebannen.
Hoofdstuk 35: Tweeërlei kenvermogens van de mens. Alleen het licht van de geest verschaft het ware geloof. Oefening en reinheid van zeden - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[2] De patheticus zegt: 'O, hemelse goedheid! Nou, dat wordt me hier wat! Ik geloof dat het nare vervolg van mijn levensgeschiedenis hier als de tweede akte van een drama weer opnieuw gaat beginnen! Wat denk jij, mijn oprechte vriend?'
Hoofdstuk 74: Verrassingen voor de patheticus. Hij vindt oude bekenden. Olafs goede raad - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[8] Een brandend huis blussen is een goed werk. Zo moet men eveneens het water indammen en zware voorwerpen stevig steunen, en na een flinke storm de aarde opnieuw bebouwen, dan komt alles weer in het rechte spoor. Alles echter met één veeg willen oplossen, zou betekenen alles vernietigen!
Hoofdstuk 91: De reden voor de schaduwzijde van het leven. Tegenstellingen noodzakelijk voor de geestelijke vrijheid - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[5] Daaruit kun je reeds gemakkelijk opmaken, dat Ik zelf de vrije handelwijze van de mensen, die op aarde in de materie hun proef tot het verkrijgen van de vrijheid doormaken, volledig moet waarborgen, of ze nu wettelijk goed, of onwettelijk slecht is. Want raak Ik ze aan met Mijn almacht, dan zijn ze op het moment van aanraking al dood, zodat ze dan uit zichzelf niet meer in staat zijn nog iets te doen. Wil Ik ze weer vrij maken, dan moet Ik Mij weer volledig van hen afscheiden en ze in de materie gevangen zetten, waar ze dan een nieuwe vrijheidsproef moeten doormaken.
Hoofdstuk 95: Uitleg van de Heer over de ontwikkeling van zelfstandige wezens. Sleutel tot begrip van het leven op aarde - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)