1361 resultaten - Pagina 77 van 91
... 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 ...
[2] Nu begint hij te roepen, maar er komt geen antwoord en er komt ook niets te voorschijn. Opnieuw gaat hij zitten en wacht. Maar tevergeefs, want van geen kant is er iets te zien. Hij wacht nog een poos en daar er helemaal niets gebeurt, staat hij nu ongeduldig op, neemt het boek en loopt weg met de volgende woorden:Hoofdstuk 9: Verdere beproeving van bisschop Martinus' geduld en zijn galgehumor - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[4] Deze verfraaiing duurt op aarde langer, omdat daar de traagheid van de materie die eerst bewerkt moet worden, een sterk vertragende werking heeft. Hier echter valt die belemmering weg en daarom is het plan, dat door het verstand wordt bedacht, ook meteen als een voltooid werk aanwezig. Want wat een volkomen geest hier dénkt en hetgeen hij denkt ook tegelijk wil, is ook meteen tot stand gebracht zoals het werd bedacht.
Hoofdstuk 25: Het verschil in denken aan deze en gene zijde - Inleiding in de levende wetenschap van de analogieën - Martinus' dadendrang en inzichtsmoeheid - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[11] Daarbinnen zijn echter jouw leerlingen. Ga naar hun toe en leer van hen Mijn leer opnieuw. Kom dan terug, opdat Ik ze je daarna uitleg!
Hoofdstuk 29: De Heer laat de blinde Martinus zien, dat Hij Jezus is - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[27] Ik, jouw vriend, denk nu dat je tot inzicht zult komen en geen moeite meer zult hebben om Jezus de eer te gunnen en te geven die Hem voor alle eeuwigheid der eeuwigheden toekomt, en des te meer, omdat Hij jou al opnieuw zoveel genade heeft gegeven!'
Hoofdstuk 32: Voortzetting van het gesprek over de goddelijkheid van Jezus - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[7] Als beide in de zaal zijn, merkt bisschop Martinus meteen, dat het ronde bord helemaal beschreven is. Hij gaat er snel naar toe en probeert te lezen, wat erop geschreven staat. Maar dat lukt hem niet, want hij kent dit schrift niet, dat er uitziet als hiëroglyfen. Daarom begint hij zich opnieuw te ergeren en zegt:
Hoofdstuk 53: De ontstemde bisschop Martinus - De scherpe terechtwijzing van Borem en zijn vertrek - De eenzame Martinus - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[3] Bovendien komt mij nu de leer opnieuw in het geheugen, die de afgezant van de hemel ons allen heeft gegeven, voordat wij in deze hele vrije toestand van ons bestaan zijn gekomen. Volgens zijn wijze leer moeten wij alle verlokkingen alleen maar met liefde, zachtmoedigheid en deemoed tegemoet treden. Hier echter is geen van deze drie deugden aan te pas gekomen, doch hebben, zoals figura miserabillissima* (*...het meest erbarmelijke voorbeeld.) heeft laten zien, ons de drie allerergste duivels in zachtmoedigheid en rechtvaardigheid letterlijk overtroffen en ons daardoor bewezen, dat wij nog veel erger zijn dan zij!
Hoofdstuk 71: Verbetering en ommekeer van één der Jezuïeten - De wraak van de 29 andere Jezuïetengeesten - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] Ze lijken in een drukke woordenwisseling met elkaar te zijn. Ik kan echter nog niet horen, waarover ze zich nu eigenlijk met elkaar beraden. Alleen merk ik dat ze nu eens donker en dan weer duidelijk lichter worden, zoals wanneer de wind de wolken over de besneeuwde bergtoppen drijft, waardoor die dan ook onder de schaduw helemaal grijs worden. Wanneer de wolken echter weer het veld hebben geruimd, laten de stralen van de zon de bergtoppen opnieuw lieflijk schitteren! Waar komt bij deze H. H. dames dit verschijnsel dan wel vandaan?'
Hoofdstuk 72: Een blik in de zielsgesteldheid van de dames van het H. Hart van Jezus - Indringers in de kloostertuin - Aanval van de wraakzuchtige dames van het H. Hart - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[4] Nu weet je, wat voor eigenschap deze planeet heeft en waar hij eigenlijk goed voor is. Nu moet je hier niet aan de concrete planeet denken, die weliswaar ook van dien aard is, maar alleen aan het overeenkomstige beeld hiervan, dat in jouw geest is gelegd. Deze geest bestond eerder dan de hele uiterlijke, materiële schepping, die pas werd gevormd naar datgene, wat reeds lang daarvoor in iedere volmaakte geest aanwezig was. Want vóór alle materie bestond, bestond reeds de geest en alles kwam voort uit de geest, en niet de geest uit de schepping! Daarom is deze planeet, die jij in je hebt, ook heel veel ouder dan de nu werkelijke, materiëleplaneet. En had hij ook maar in de geest van een enkel mens ontbroken, dan had hij ook nooit geschapen kunnen zijn.
Hoofdstuk 45: De wereld van Miron, het geheim van het achtste vertrek – Het geestelijke als grondoorzaak en drager van de gehele schepping - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[25] BISSCHOP MARTINUS zegt daarop: 'Vriend, ik zie nu opnieuw, dat jij bij al je uiterlijke nietigheid een in de grond waarlijk wijs wezen bent. Ik erken ook dat ik me met jou nog lang niet kan meten. Maar dat zul jij, vasthoudende wijze, mij toch moeten toegeven, dat ik als ik iemand uit grote liefde, ook al is dit slechts uiterlijk, onderricht geef in dingen die Gods orde, Diens macht, liefde en wijsheid betreffen, dat zulk onderricht toch onmogelijk een gericht kan zijn voor een onschuldige, gewillige leerling, maar alleen een juiste weg tot het eeuwige leven! Want ik heb juist helemaal niet zo veel op met wijsheid alleen, doch alleen met de liefde. Immers, waar deze ontbreekt, daar is wat mij betreft alle wijsheid nog geen simpele klomp leem waard!
Hoofdstuk 50: Verschil in de uitwerking van onderricht van buitenaf en van binnenuit - De pottenbakkerij - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[12] En een heiden dan, die overgaat naar het christelijk geloof - dat nu wel verreweg heidenser is dan het ergste heidendom zelf - welke zonden kan die dan wel hebben begaan? Dat zouden alleen maar zonden tegen zijn heidense wetten kunnen zijn. Want tegen de christelijke wetten kan een heiden toch onmogelijk zondigen, omdat hij ze nog nooit heeft gekend! Om een heiden echter zijn heidense zonden kwijt te schelden, betekent toch immers niets anders dan hem weer opnieuw in zijn heidendom bevestigen. Precies hetzelfde is zeker bij een Jood het geval; want een Jood door de doop te willen vergeven, dat hij zo lang een Jood was, dat is toch wel de allerergste domheid die een mens kan bedenken!'
Hoofdstuk 64: Eerlijke bekentenis van de Minderbroeder - Rome als de schuldige - Beginnend inzicht en verbetering bij de Minderbroeders - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[20] Kun jij me bewijzen, dat ik niet zo ben als ik moet zijn, om voor jou eeuwig ondoorgrondelijke scheppingsredenen, opdat jij dat beetje kunt zijn wat je bent? Of bestaat er soms een pottenbakker die zonder draaischijf een pot maakt? Wat echter de draaischijf voor een pottenbakker is, dat is de hele wereld voor de Schepper. Ik echter ben de materie van de hele wereld, derhalve ook de basis. Ik ben dus de gevestigde tegenstelling, waardoor alles wat afzonderlijk ontstaat en bestaat gebonden moet worden om zich als zodanig in de oneindigheid te kunnen manifesteren!
Hoofdstuk 116: Een scène met Satan tot lering voor de kinderen Gods - Martinus' woordenstrijd met Satan - Martinus in het nauw - Raad van de Heer - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[11] Een ertsgieter vervaardigt uit een vuurvaste massa zijn grote smeltkroezen. Deze komen in een geweldig vuur en daarin wordt dan de harde erts gesmolten. En als het dan genoeg is verhit, dan is het vloeibaar net als water. En de werkmeester giet het in verschillende, bruikbare vormen. Als het erts in vormen gegoten is, dan worden deze afgekoeld en geven geen hitte meer af. De smeltkroes blijft echter in het vuur, opdat er ander erts in gesmolten kan worden. Hij wordt niet eerder afgekoeld, dan nadat hij onbruikbaar is geworden, waarna hij dan ook voor altijd wordt weggegooid als niet meer bruikbare, uitgebrande materie.
Hoofdstuk 119: Het tweegesprek van de Heer met Satan - Satans kwaadwillige trots - De gelijkenis van de ertsgieter - De geredde aanhang van Satan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[5] Zie, goede wetten moeten zo zijn ingericht, dat ze van de mens een grote zelfverloochening vragen, tot hij ze juist tegen zijn hevigste natuurlijke prikkelingen in, voor zich zelf kan nakomen. Als hij ze vrijwillig nakomt met veronachtzaming van alle natuurlijke voordelen, dan pas stijgt hij als vrije geest uit boven zijn aan dood en vergankelijkheid onderworpen materie. Hij staat daar dan als een overwinnaar over zijn eigen, tot zijn natuur behorende dood. Als zodanig kan hij dan in de hogere orde van het eeuwige geestleven binnengaan en het kindschap van de allerhoogste Geest deelachtig worden door diens genade!
Hoofdstuk 155: Wijze toespraak van Chanchah - Slechte wetten en goede wetten - Zonder strijd geen overwinning - Waarom de Heer nu pas bij de zonnedochters komt - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[7] PETRUS zegt: 'Ja, dat is met jou vaak wel het geval. Maar de oorzaak daarvan is, dat je, zonder daartoe door de Heer te zijn geroepen, aan een stuk door praat en vraagt. Bovendien heb je ook nog een aanzienlijke portie zinnelijkheid in je, die in je ziel als kleine slangen heen en weer krioelt. Dat vertroebelt voortdurend de zinnen van je geest dusdanig, dat je alleen pas dan in staat zult zijn een beetje wijzer te praten, als de in je rustende zinnelijkheid niet door uiterlijke prikkels opnieuw wordt opgewekt.
Hoofdstuk 159: Muziek van de zonnewereld - Ernstige vermaning van Petrus aan Martinus om zijn zinnelijkheid te overwinnen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[3] Want ten eerste heeft Hij voor het voortbrengen van het schepsel volstrekt geen andere materie dan Zich Zelf. Hij moet het schepsel uit dezelfde substantie vormen, waaruit Hij Zelf vanuit alle eeuwigheid bestaat. Daarna echter moet Hij dit schepsel in deze vorm ook voortaan uit Zich Zelf in stand houden, terwijl het schepsel tegenover zijn Schepper niets heeft te doen, dan alleen maar te zijn.
Hoofdstuk 165: Johannes in tweegesprek met de wijze van de zon - De verhouding tussen Schepper en schepsel - Jakob Lorber - Bisschop Martinus